تحریم‌های فزاینده علیه صنعت نفت ایران
دنیای اقتصاد: آلارم تحریم‌ها علیه صنعت نفت ایران باز هم به صدا در آمده است.
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد، در ادامه دور تازه تحریم‌های آمریکا علیه تجارت نفت ایران، وزارت خزانه‌داری ایالات متحده در روزهای اخیر شرکت ریشائو شی‌هوا یکی از بزرگ‌ترین پایانه‌های بارگیری و تخلیه نفت خام در استان شاندونگ را که نیمی از مالکیت آن در اختیار بخش لجستیک شرکت دولتی سینوپک است، در فهرست تحریم‌های خود قرار داده است.
آمارهای رسمی و تحلیل مؤسسات ردیابی نفت از جمله کپلر نشان می‌دهد در ماه سپتامبر 2025 واردات نفت خام چین نسبت به مدت مشابه سال قبل 4 درصد افزایش داشته و به حدود 47میلیون تن رسیده است؛ با این حال واردات از ایران کاهش قابل‌توجهی را تجربه کرده و به رقمی در حدود 1.4میلیون بشکه در روز در سپتامبر رسیده که نسبت به میانگین سه‌ماهه پیشین روند نزولی را نشان می‌دهد.
تحلیلگران این کاهش را ناشی از ترکیبی از عوامل می‌دانند: کاهش سهمیه پالایشگاه‌های خصوصی، فشار تحریم‌ها، افت حاشیه‌های آربیتراژ و سطح بالای ذخایر در‌هاب‌های ذخیره‌سازی چین.
آن‌گونه که رویترز گزارش می‌دهد، در حالی‌که صادرات نفت ایران در ماه سپتامبر به حدود 1.9میلیون بشکه در روز رسیده، واردات رسمی چین از ایران کاهش یافته‌است؛ وضعیتی متناقض که نشان می‌دهد بخشی از محموله‌ها مسیر خود را تغییر داده و از طریق شبکه پیچیده کشتی‌های ناشناس جابه‌جا می‌شوند.
استان شاندونگ، محل تجمع پالایشگاه‌های مستقل چین (teapot refiners)، همواره بزرگ‌ترین هدف دریافت نفت از کشورهای تحت فشار بوده است؛ اکنون با مطرح شدن نام چند پایانه این استان در فهرست تحریم‌ها، پالایشگاه‌های مستقل بیش از پیش در معرض کمبود خوراک یا افزایش هزینه جایگزینی منابع قرار دارند.
افزایش کرایه حمل و جابه‌جایی محموله‌ها به بنادر دیگر، می‌تواند حاشیه سود این بازیگران را بیش از پیش کاهش دهد و در نهایت بر قیمت داخلی بنزین و نفت‌گاز در چین اثر بگذارد؛ هرچند دولت مرکزی معمولا از ابزار تنظیم عرضه استفاده می‌کند تا نوسانات ناگهانی قیمت برای مصرف‌کننده نهایی محدود بماند.