تحقیر حریفان با نمایش بی‌نقص فوتبالی
نمایش‌های منچسترسیتی مقابل هر حریفی قابل تمجید است چه برسد مقابل غول فوتبال اسپانیا و قهرمان فصل گذشته لیگ قهرمانان اروپا که در 9 سال اخیر پنج بار فاتح این جام شده است.
وقتی منچسترسیتی تحقیر کردن رئال مادرید در ورزشگاه اتحاد را در بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا آغاز کرد احساسات فوران شده‌ای که در ورزشگاه و بین هواداران سیتی وجود داشت را میلیون‌ها نفر می‌توانستند از طریق صفحه تلویزیون خود ببینند. طرفدراران منچسترسیتی به وجد آمده بودند، بازیکنان در شادی گل‌ها به سینه خود می‌کوبیدند و سرمربی تیم، پپ گواردیولا، که همیشه آرامتر از دیگران است نیز هیجان زده و البته خوشحال بود. سیتی چندین سال است که در فوتبال انگلیس حکمرانی می‌کند، با چهار قهرمانی در پنج فصل اخیر که به نظر می‌رسد پنجمین آن نیز در راه باشد. اما در اروپا آن‌ها هنوز نتوانسته‌اند قدرت خود را به رخ بکشند و در این راه ناکام بوده‌اند. درست که اینتر هنوز در راه قهرمانی منچسترسیتی در لیگ قهرمانان اروپا به عنوان یک مانع بزرگ به حساب می‌آید که باید آن را از سر راه بردارند، اما برد 4-0 چهارشنبه شب مقابل رئال ماردید به هر بیننده‌ای این حس را منتقل می‌کرد که سیتی بالاخره اقتدار خود را به عنوان بهترین تیم باشگاهی حال حاضر فوبتلا جهان ثابت کرد. در دیداری که از نظر بسیاری جذابترین مسابقه باشگاهی فوتبال جهان در یک سال اخیر به حساب می‌آمد چند اشتباه در دقایق اولیه نیز می‌توانست از سوی سیتی پذیرفتنی باشد با توجه به استرسی که این تیم برای صعود به فینال داشت. اما شاگردان پپ گواردیولا از همان ابتدا پای خود را روی پدال گاز گذاشتند و بازی را طوفانی شروع کردند. یک‌طرفه‌ترین نیمه اول در این مسابقه یکی از یک‌طرفه‌ترین نیمه اول‌های این فصل لیگ قهرمانان اروپا رقم خورد. سیتی در تک تک نقاط زمین و از هر لحاظ حاکم مطلق میدان بود. تیم میزبان 80 درصد مالکیت توپ را در 15 دقیقه اول در دست داشت و تیم میهمان در این زمان فقط توانسته بود 13 پاس بدهد، عددی تحقیرآمیز که نشانگر کمتر از یک پاس در هر دقیقه برای رئال مادرید مدافع عنوان قهرمانی جام بود! تیم پرستاره رئال مادرید سردرگم و به هم ریخته به نظر می‌رسد چرا که سیتی بازی پرفشاری را با کمترین اشتباه و بیشترین میزان دقت انجام می‌داد. این فشار سنگین باعث شده بود دو تا از بهترین هافبک‌های جهان یعنی تونی کروس و لوکا مودریچ مرتکب اشتباهات عجیب و غریبی در پاس‌های ارسالی خود شوند. کیفیت منچسترسیتی در سطحی کاملا متفاوت از رئال مادرید و هر تیم دیگری در اروپا بود. آن‌ها هر موقع که می‌خواستند شیرازه رئال را از هم می‌پاشیدند و کوین دبروینه به عنوان رهبر ارکستر هدایت تیم را در زمین برعهده داشت و سطح فشار بر حریف را بیشتر و بیشتر می‌کرد. نادوم اونوها، مدافع سابق منچسترسیتی در گفتگو با اسکای اسپورتس در توصیف نیمه اول چنین گفت: «به نظرم عملکرد سیتی در نیمه اول یکی از بهترین بازی‌هایی است که در تمام زندگی ام دیده ام. وقتی به این فکر می‌کنید که چه حریفی مقابل شما قرار گرفته است، ارزش این عملکرد بیشتر می‌شود. زمان آن و مرحله آن نیز مهم است، در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا که یکی از بزرگترین مسابقاتی به حساب می‌آید که در تاریخ این ورزشگاه در آن برگزار شده است. حیف شد که این مسابقه به کسب جام منجر نمی‌شد و باید تا فینال صبر کرد، چون این بازی مستحق این بود که در پایان آن یک جشن قهرمانی باشکوه برگزار شود.» تحقیر آمیز اگر تیبو کورتوآ و مهار‌های فوق العاده‌اش درون دروازه رئال مادرید نبود که به تنهایی دو توپ عالی را از ارلینگ هالند مهار کرد، مادرید می‌توانست با شکست تحقیرآمیزتری ورزشگاه اتحاد را ترک کند. در حقیقت رئالی‌ها راضی بودند از اینکه در نیمه اول فقط با دو گل از حریف عقب افتادند، دو گلی که روی هنرمندی برناردو سیلوا به ثمر رسید. مادرید در نیمه دوم بهتر شد، اما همچنان تقریبا در همه بخش‌ها از سیتی ضعیف‌تر بود و شاگردان گواردیولا یک شب خاطره انگیز را با دو گل دیگر که توسط مانوئل آکانچی و خولیان آلوارس به ثمر رسید رقم زدند. این نمایش مقابل هر حریفی قابل تمجید است چه برسد مقابل غول فوتبال اسپانیا و قهرمان فصل گذشته لیگ قهرمانان اروپا که در 9 سال اخیر پنج بار فاتح این جام شده است. غیر قابل مهار جک گریلیش، وینگر منچسترسیتی که در طول هر دو مسابقه رفت و برگشت خط دفاعی رئال مادرید را شکنجه داده بود بعد از مسابقه گفت: «این باورنکردنی است. فکر نمی‌کنم تیم‌های زیادی بتوانند چنین بلایی را بر سر رئال مادرید بیاورند. نمی‌دانم چه حسی است، اما فکر می‌کنم تیم ما غیر قابل مهار است!» البته که گواردیولا از این حرف ستاره تیمش استقبال نکرد و آن را مغرورانه خواند و گفت هیچ تیمی‌غیرقابل مهار نیست. با وجود همه برتری که سیتی از خود مقابل رئال ماردید نشان داد و همچنین با وجود عملکرد عالی این تیم در بازی‌های اخیرش در لیگ برتر انگلیس، این تیم باید به شدت نگران اینتر در فینال باشد تا رویای خود را مقابل تیم سرسخت ایتالیایی برباد ندهد. از بسیاری جهات، با وجود تمام موفقیت‌های پپ گواردیولا از زمان ورود به منچسترسیتی در سال 2016، به نظر می‌رسد اتفاق نظری وجود دارد که میراث گواردیولا در این باشگاه به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا بستگی دارد. او از سال 2011 که با لیونل مسی و بارسلونا قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد، در رقابت‌های قاره‌ای جامی‌را بالای سر نبرده است و تیم‌های سیتی او در فصول اخیر به طرق مختلف در رسیدن به جام ناکام مانده‌اند. سال گذشته، مادرید یک بازگشت خیره کننده در بازی برگشت داشت و دو گل در دقیقه 90 و 91 به ثمر رساند و سپس در وقت اضافه در بازی برگشت نیمه نهایی سیتی را شکست داد و به قهرمانی چهاردهم خود در اروپا رسید. به نظر می‌رسید که داغ آن شکست همچنان روی دل شاگردان گواردیولا بود و آن‌ها به دنبال انتقام از مادریدی‌ها در این مسابقه بودند. می‌گفتند ما شخصیت نداریم! پپ بعد از بازی گفت: «بله، یکی از بهترین نمایش‌های تاریخ لیگ قهرمانان را به اجرا گذاشتیم. رئال مادرید، خدای من، چه تیم بزرگی، اما دو فصل پیش نیز آن‌ها را شکست دادیم. فصل گذشته اتفاقی تلخی افتاد و این بازی نیز شباهت زیادی به فصل گذشته داشت و حس می‌کردیم که ممکن است مردم جوک‌های زیادی بگویند، اما من احساس خوبی راجع به بازی داشتم و می‌دانستم که آماده ارائه یک نمایش بی نقص هستیم. خیلی دردناک بود که فصل گذشته نتوانستیم به فینال برسیم و مردم نیز می‌گفتند ما شخصیت لازم را نداریم. در طول یک سال، دوباره نشان دادند که چه بازیکنان بی‌نظیری هستند. می‌خواهم به کل مجموعه، رییس باشگاه، مالک و حتی کارمندان تبریک بگویم.»
از میان اخبار