تحول، رمز و راز زنده بودن انقلاب اسلامی / مانیفست 16گانه تحول‌خواهی در 1402
باید ضرورت طرح موضوع تحول از سوی رهبر انقلاب اسلامی را به درستی درک کرد و افکار عمومی را در برابر مسموم‌سازی‌هایی که اغتشاشگران ید طولایی در آن دارند مصون کرد. طرح موضوع تحول به معنای انکار عیوب و نواقص نیست بلکه سینه سپر و عدم انفعال در برابر آنهاست.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم جعفر درونه کارشناس مسائل سیاسی، درباره طرح موضوع تحول توسط رهبر انقلاب در سخنرانی ابتدای سال یادداشتی به شرح ذیل نوشته است:
طرح موضوع «تحول» توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی را در طلیعه سال نو باید به فال نیک گرفت. اگر چه همانطور که ایشان فرمودند موضوع تحول را پیش از این در مناسبت‌ها و دیدارهای مختلف خصوصا با اهالی فکر و اندیشه مطرح کرده بودند اما طرح مجدد آن در سرآغاز سال نو حاوی پیام‌هایی است که باید بیشتر به آن توجه کرد.
یکی از ترفندهای دشمنان انقلاب اسلامی در طول سال هایی که انقلاب با سرعت مسیر پیشرفت و استقرار و تحمیل خود به عنوان یک واقعیت غیر قابل انکار در عرصه معادلات بین الملل و منطقه طی کرده این بوده است که انقلاب را پدیده‌ای پایان یافته و نظام سیاسی برآمده از آن را در معرض فروپاشی معرفی کنند.
دستمایه دشمنان و همدلان و همزبانان با آنها در داخل کشور، بزرگ‌نمایی نقاط ضعف و غیرقابل اصلاح نشان دادن نقص‌ها و ناکارآمدی‌های کارگزاران بوده است.
این تلاش‌ها خصوصاً در دهه نود توسط عناصر جریانی که با دولتی که آن را رحم اجاره‌ای خود دانسته و در کمال ناباوری با مشخص شدن ناکارآمدی مفرط آن همه تخم مرغ‌های خود را در سبد آن دولت گذاشته و هواداران خود را وادار به «تکرار» آن کردند، بیشتر صورت گرفت. دولتی که ناکارآمدی‌اش و لجبازی‌هایش با مردم موجب کاهش اعتماد عمومی به دولت و به تبع آن نارضایتی از نظام شد.
شرایطی که آن دولت ایجاد کرد فرصت عرض‌اندام را به کسانی داد که از فروپاشی نظام سخن بگویند و نظام را برای مصون ماندن از خطر فروپاشی به اصلاحات ساختاری و حتی تن دادن به تغییر ماهوی قانون اساسی دعوت کنند و این در حالی بود که سیاستمداران آمریکایی و صهیونیستی با شور و شعف از این تلاش‌ها استقبال کرده و وعده می‌دادند که انقلاب اسلامی سالگرد چهلمین سال خود را نخواهد دید.
بر خلاف این روند رهبر معظم انقلاب اسلامی با صدور بیانیه گام دوم در آغاز دهه پنجم انقلاب از زنده بودن انقلاب سخن گفتند.
«انقلاب اسلامی همچون پدیده‌ای زنده و بااراده، همواره دارای انعطاف و آماده‌ی تصحیح خطاهای خویش است، اما تجدیدنظرپذیر و اهل انفعال نیست. به نقدها حساسیت مثبت نشان میدهد و آن را نعمت خدا و هشدار به صاحبان حرفهای بی‌عمل میشمارد، اما به هیچ بهانه‌ای از ارزشهایش که بحمدالله با ایمان دینی مردم آمیخته است، فاصله نمیگیرد. انقلاب اسلامی پس از نظام‌سازی، به رکود و خموشی دچار نشده و نمیشود و میان جوشش انقلابی و نظم سیاسی و اجتماعی تضاد و ناسازگاری نمیبیند، بلکه از نظریه‌ی نظام انقلابی تا ابد دفاع میکند.»
البته ایشان معتقدند زنده ماندن انقلاب به این است که پی‌درپی نوآوری داشته باشد، تحول داشته باشد، پیشرفت داشته باشد. چرا که انقلاب آنچنان اعتماد به نفس دارد که می‌تواند با تحول به عنوان یک سنت لایتغیر الهی سینه به سینه شود و ضمن حفظ و تقویت اصول اساسی و جهت‌گیری های اصلی خود با شیوه‌های نو و با نوآوری و ابتکار همچنان پیش برود.
کما این که در طول سالیان پس از پیروزی انقلاب اسلامی جوانان مؤمن و انقلابی بار این تحول را بر دوش کشیده و با بن‌بست‌شکنی مسیر پیشروندگی انقلاب اسلامی را هموار کرده‌اند چرا که تحول یعنی تلاش جهادی برای پیشرفت و پیشروندگی انقلاب اسلامی که کاملا در نقطه مقابل رکود، ارتجاع و تحجر قرار دارد.
در اغتشاشات پاییز سال گذشته پس از فروکش کردن آتش آن در کف خیابان شاهد اغتشاشات فکری از سوی مدعیانی بودیم که فرصت را غنیمت شمرده آرزوها و رویاهای تعبیر ناشندنی خود را به عنوان راه حل به خورد افکار عمومی دادند.
در یک جمع‌بندی کلی از آنچه این مدعیان بر زبان و قلم راندند و بی محابا بر انقلاب اسلامی تاختند می‌توان نتیجه گرفت که آنها نظام را دعوت به «انتحار» و «خودفروپاشی» می‌کردند. پیشنهادهایی که این افراد مطرح می‌کردند آتش زدن به همه داشته‌های معرفتی، معنوی و انقلابی و اسلامی ملت ایران بود. پیشنهادها و راه حل‌هایی که نتیجه‌ای جز ارتجاع و تحجر در پی ندارد.
همگان می‌دانند که یکی از افتخارات نظام اسلامی و یادگار ارزشمند امام راحل برپایی نظام اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه و مردم سالاری دینی است که نه در عرصه نظر و نه در عرصه عمل هیچ نسبتی با الگوهای شرقی و غربی نداشته و ندارد. با اینحال ناباورانه شاهد بودیم افرادی که همه حیات خود را مدیون امام راحل هستند با چنگ کشیدن به چهره نورانی امام (ره) موضوع همه پرسی برای قانون اساسی جدید و یا اصلاح ساختاری نظام (بخوانیدحذف و محدودیت ولایت فقیه) را مطرح کردند و برای تغییر یا استحاله جمهوری اسلامی راه حل ارائه دادند. آیا این اقدام آنان را چیزی جز ارتجاع و عقب‌گرد می‌توان معنا کرد؟
رهبر معظم انقلاب اسلامی در افشای این خط انحرافی و ارتجاعی پیش از این در دیداری که با دانشجویان در 21 اردیبهشت 1400 داشتند فرمودند:«البته تحول، یک عنوان عامی است؛ خیلی‌ها در دنیا هم وقتی راجع به ما صحبت میکنند، بحث تحول را مطرح میکنند؛ در داخل کشور هم بعضی‌ها که گرایشهای بیشتر غربی و میل به شیوه‌های غربی و مفاهیم غربی دارند، بحث از تحول میکنند، منتها آن تحولی که مورد نظر آنها است، تحول در اصلِ انقلاب است؛ یعنی در واقع به یک معنا ارتجاع؛ یعنی تحول آنها به معنای ارتجاع است؛ برگشت به عقب. مفاهیم انقلابی را میخواهند نفی کنند. می‌بینیم در اظهاراتی که در باب تحول میکنند، راجع به عادی‌سازی، یعنی به هنجارِ جهانی نزدیک شدن کشور و انقلاب، بیشتر تحریضمیکنند و تحریص میکنند و این را در واقع خط نشان تحول به شمار می‌آورند. در واقع حرف ما، مراد ما از تحول، تحول برای تقویت انقلاب است؛ مراد آنها از تحول، تحول برای نفی انقلاب و نفی مبانی انقلاب است، مراد آنها نزدیک شدن به هنجارهای نظام سلطه است.»
در بیانات نوروزی امسال نیز فرمودند:«آنچه دشمن دنبالش است و اسمش را دگرگونی می‌گذارد، عبارت است از تغییر هویت جمهوری اسلامی. دشمنان ایران اسلامی استکبار و صهیونیسم هستند؛ اینها با هویت جمهوری اسلامی مخالفند؛ اگر می‌گویند تغییر، تحول، تغییر ساختار، انقلاب و امثال اینها، مقصودشان این است که هویت جمهوری اسلامی تغییر پیدا بکند. هدف آنها حذف همه‌ی چیزهایی است که مردم را به یاد انقلاب و به یاد اسلام می‌اندازد؛ اسلام ناب و اسلام انقلابی. آنها با تکرار نام امام مخالفند، با مطرح شدن تعالیم امام مخالفند، با مسئله‌ی ولایت فقیه مخالفند، با بیست‌ودوم بهمن مخالفند، با روز قدس مخالفند، با انتخابات در جمهوری اسلامی و حضور پُرشور مردم مخالفند، با هر چیزی که نشانه‌ای از اسلام انقلابی و جمهوری اسلامی در آن پُررنگ است مخالفند؛ نظرشان تغییر این چیزها است. اگر اسم تغییر ساختار می‌آورند، اسم تحول می‌آورند، مقصودشان این است که اینها را که اتفاقاً اینها همه نقاط قوت کشور ما است، نقاط قوت جمهوری اسلامی است، میخواهند حذف کنند. به طور خلاصه، هدف دشمن تبدیل مردم‌سالاریِ اسلامی به یک حکومت باب میل استکبار است.»
در چنین شرایطی باید ضرورت طرح موضوع تحول از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی را به درستی درک کرد و افکار عمومی را در برابر این مسموم‌سازی‌هایی که اغتشاشگران ید طولایی در آن دارند مصون ساخت.
طرح موضوع تحول به معنای نفی و انکار عیوب و نواقص و کاستی‌ها نیست بلکه سینه سپر کردن و عدم انفعال در برابر آنها است.
باید همچنان که رهبری حکیم انقلاب اسلامی راه را نشان دادند با اعتماد به نفس و با تکیه به سرمایه‌های معرفتی و معنوی و با افتخار به نقاط قوت انقلاب آن عیوب را همچون مانعی که سد راه پیشرفت کشور هستند از میان برداشت و چهره نظام اسلامی را درخشنده‌تر کرد.
اصحاب فکر و اندیشه و جوانان مؤمن و انقلابی باید برای تحقق این تحول مطلوب که به تقویت و استحکام درونی نظام اسلامی خواهد انجامید، پیام راهپیمایی تاریخی 22 بهمن 1401 را امتداد دهند و با کار و تلاش جهادی پرچم تحول‌خواهی را در دست گیرند و ضمن مطالبه‌گری و در عین حال حمایت از اقدامات تحولی مسئولان انقلابی افکار عمومی را نیز برای ایجاد تحول در سبک و فرهنگ زندگی که راه را بر تحمیل سبک زندگی غربی ببندد همراه و متقاعد سازند.
برنامه دولت و ملت در سال 1402 باید تحقق تحول مطلوبی که رهبر معظم انقلاب اسلامی ابعاد آن را در دیدار با دانشجویان دانشگاه سمنان درهجدهم آبان سال 1385 چنین بر شمرده‌اند؛ باشد:
- مبارزه با فقر،
- مبارزه با تبعیض،
- مبارزه با بیماری،
- مبارزه با جهل،
- مبارزه با ناامنی،
- مبارزه با بی قانونی،
- مدیریتها را به سطح علمی تر ارتقاء دادن،
- رفتار شهروندان را به سطوح منضبط ارتقاء دادن و انضباط اجتماعی،
- رشد امنیت،
- رشد ثروت ملی،
- رشد علم،
- رشد اقتدار ملی،
- رشد اخلاق
- رشد عزت ملی است
- تقویت خداپرستی، عشق و ارتباط با خدا
- تقویت عواطف و محبت بین انسان‌ها و ایجاد محیط تراحم و تعاطف با یکدیگر در جامعه
این موارد شانزده‌گانه را باید مانیفست تحول‌خواهی در سال 1402 قرار داد خصوصا از آنجا که دشمن تلاش میکند به دروغ جامعه اسلامی را جامعه‌ای دین‌گریز و قطبی شده معرفی کند باید تقارن آغاز سال نو با آغاز ماه مبارک رمضان را به فال نیک گرفت و جلوه‌های دینداری مردم ایران و تراحم و تعاطف آنان با یکدیگر که جلوه‌های شکوهمندش در ماه مبارک رمضان و شب های قدر و رونق مجالس و محافل مذهبی و سفره‌های افطاری و دستگیری و مواسات با نیازمندان بیش از سایر ایام چشم‌ها را می نوازد و دل‌ها را روشن می کند را به نمایش گذاشت.
باید تلاش کرد تحقق بندهای 15 و 16 را زمینه‌ای برای تحقق سایر بندهای فوق قرار داد.