ترجمه «روان‌شناسی رانندگی» منتشر شد
کتاب «روان‌شناسی رانندگی» نوشته گراهام هول با ترجمه مجتبی پردل توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شد.
کتاب «روان‌شناسی رانندگی» نوشته گراهام هول با ترجمه مجتبی پردل توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شد.
به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «روان‌شناسی رانندگی» نوشته گراهام هول به‌تازگی با ترجمه مجتبی پردل توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این‌کتاب سال 2019 توسط انتشارات راتلج در نیویورک منتشر شده است.
این‌کتاب یکی از عناوین مجموعه «روان‌شناسی همه‌چیز» است که عناوینش به بررسی عوامل روانی پنهانی می‌پردازند که مردم را از امیال و تنفر ناخودآگاه خود به غرایز طبیعی اجتماعی سوق می‌دهند.
گراهام هول نویسنده این‌کتاب، دانشیار رشته روان‌شناسی دانشگاه ساسکس بریتانیا است. او می‌گوید مرضی وجود دارد که هر سال تقریبا 1/25 میلیون‌نفر را می‌کشد و به حدود 50 میلیون‌نفر دیگر هم آسیب می‌رساند؛ طوری‌که بیشترشان به ناتوانی‌هایی دچار می‌شوند که زندگی‌شان را دگرگون می‌کنند. این‌مرض، نهمین‌علت رایج مرگ در جهان است و علت اصلی مرگ جوانان 15 تا 29 ساله محسوب می‌شود. موضوع تاسف‌برانگیز هم این است که در بیشتر موارد قابل پیشگیری است. بیماری مورد اشاره گراهام هول، تصادف جاده‌ای نام دارد.
کتاب «روان‌شناسی رانندگی» درآمدی کوتاه بر پژوهش‌هایی روان‌شناختی است که به رانندگی مربوط‌اند. او می‌گوید در زمانه‌ای که «ماشین‌های بی‌راننده» بدل به واقعیت می‌شوند، روان‌شناسی رانندگی نشان می‌دهد رفتارها و تصمیمات انسانی چگونه هنوز می‌توانند در جاده سرنوشت‌ساز باشند.
این‌اثر، مقدمه‌ای است بر عوامل روان‌شناختی دخیل زمان رانندگی. این‌کتاب با کندوکاو در نقش خصلت‌های شخصیتی و کارکردهای شناختی مانند دقت در هنگام رانندگی، در پی این است که چرا در تصادف‌های جاده‌ای ایراد از خطای انسانی است، و چگونه می‌توان امنیت رانندگان را بهبود داد. گراهام هول همچنین تلاش کرده این‌حرف را از اعتبار بیندازد که مردها از زن‌ها «راننده‌ترند». او در کتاب خود به این‌نکته هم پرداخته که چرا برخی افراد آگاهانه در حین رانندگی از تلفن همراه استفاده می‌کنند یا مست و نشئه پشت فرمان می‌نشینند.
گراهام هول در کتاب خود به سوالات دیگری هم پاسخ داده که برخی از آنها عبارت‌اند از: سنمان که بالا می‌رود، راننده‌های بهتری می‌شویم یا بدتر؟ چرا هنگام رانندگی در رفتارهای پُرخطر زیاده‌روی می‌کنیم؟ آیا فناوری نقش انسان را در رانندگی کاملاً حذف خواهد کرد؟ و...
کتاب پیش‌رو 7 فصل اصلی دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از «ادراک و توجه در رانندگی»، «رانندگی با حواس پرت»، «رانندگی، خطر و جوانی»، «تاثیر سن بر رانندگی»، «شخصیت و رانندگی»، «رانندگی با عملکرد ضعیف» و «آینده رانندگی».
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
پژوهش‌ها نشان داده‌اند که حواس رانندگان بیشتر از آنچه ممکن است انتظار داشته باشیم پرت می‌شود. در ایالات متحد آمریکا، موسسه پژوهشی ترابری تِک در ویرجینیا شماری بررسی درباره رفتار رانندگان در شرایط طبیعی انجام داده است. آنها ماشین افراد داوطلب را به شمار زیادی دوربین کوچک مجهز می‌کنند تا چیزی را که درون و بیرون وسیله نقلیه روی می‌دهد ثبت کنند. در ماشین رادار جلویی، حسگرهای الکل، سرعت‌سنج و جی‌پی‌اس نیز نصب می‌کنند. سپس داوطلبان را وامی‌گذارند تا به همان صورت معمول خود رانندگی کنند. از آنجا که تصادف رویداد نسبتا نادری است، بیشترِ بررسی‌های این‌چنینی برای رسیدن به هر گونه نتیجه قاطع درباره تصادم‌های رانندگی و رویدادهایی که منجر به این برخوردها می‌شوند گستردگی لازم را نداشته‌اند. با این همه، واپسین مطالعه موسسه تک ویرجینیا، که در سال 2016 منتشر شد، بیش از 3500 راننده را در طول دوره‌ای سه‌ساله تحت پایش قرار داد و داده‌هایی را از بیش از 35 میلیون مایل (56 میلیون کیلومتر) رانندگی ثبت کرد. این آمار برای رسیدن به نمونه‌ای درخور توجه از تصادف‌ها و بررسی رویدادهایی که منجر به آنها می‌شوند بسنده است.
این‌کتاب با 152 صفحه، شمارگان هزار و 100 نسخه و قیمت 1 هزار تومان منتشر شده است.