تلاش سینمای ایران در اسکار خارجی؛ 23 بار ناکام / 5 بار موفق
در دو سال گذشته سینمای ایران با فیلمهای «خورشید» ساخته مجید مجیدی (2020) و «قهرمان» (2021) به جمع 15 نامزد اولیه راه یافته بود اما نتوانسته بود به فهرست 5 نامزد نهایی شاخه بهترین فیلم بینالمللی راه یابد.
ایسنا نوشت: سینمای ایران از مجموع 28 باری که نماینده رسمی در شاخه بهترین فیلم بینالمللی جوایز سینمایی اسکار داشته در 23 مورد ناکام مانده است و در 5 مورد دیگر یا برنده شده یا به فهرست کوتاه یا نهایی نامزدهای این شاخه راه یافته است.
فهرست کوتاه 15 نامزد اولیه اسکار 2023 در شاخه بهترین فیلم بینالمللی در حالی اعلام شد که سینمای ایران که با فیلم «جنگ جهانی سوم» ساخته هومن سیدی پا به عرصه این رقابت گذاشته بود، نتوانست به فهرست نامزدهای اولیه این شاخه راه یابد.
ساخته هومن سیدی که نخستین نمایش جهانی خود را در بخش افقهای جشنواره ونیز تجربه کرد و با تمجید هیات داوران، جایزه بهترین فیلم و بازیگر مرد (محسن تنابنده) دریافت کرده بود، در نهایت عرصه رقابت اسکار بینالمللی 2023 را به دیگر فیلمهای غیرانگلیسی زبان سپرد.
ایران در دو دوره اخیر جوایز اسکار با فیلمهای «خورشید» ساخته مجید مجیدی (2020) و «قهرمان» (2021) به جمع 15 نامزد اولیه راه یافته بود اما نتوانسته بود به فهرست 5 نامزد نهایی شاخه بهترین فیلم بینالمللی راه یابد.
اولین تجربه سینمای ایران در عرصه اسکار خارجی در سال 1977 (1356 شمسی) با فیلم «دایره مینا» به کارگردانی داریوش مهرجویی رقم خورد و پس از 17 سال وقفه و در سال 1994 فیلم «زیر درختان زیتون» به کارگردانی عباس کیارستمی نماینده ایران در شصتوهفتمین دوره جوایز اسکار نام گرفت. «بادکنک سفید» از جعفر پناهی در سال 1995 به آکادمی معرفی شد و پس از یک سال وقفه و در سال 1997 فیلم «گبه» محسن مخملباف نماینده ایران در این جوایز سینمایی شد.
«بچههای آسمان» ساخته مجید مجیدی در سال 1998 به اسکار خارجی رفت و برای اولین بار سینمای ایران توانست به جمع نامزدهای نهایی شاخه بهترین فیلم خارجی اسکار راه یابد و سال بعد آن نیز «رنگ خدا» دیگر ساخته مجید مجیدی فرصت حضور در این جایزه سینمایی را پیدا کرد.
«زمانی برای مستی اسبها» ساخته بهمن قبادی در سال 2000، «باران» مجید مجیدی (2001)، «من ترانه 15 سال دارم» به کارگرانی رسول صدرعاملی (2002)، «نفس عمیق» ساخته پرویز شهبازی (2003)، «لاک پشتها پرواز میکنند» از بهمن قبادی (2004)، «خیلی دور خیلی نزدیک»«به کارگردانی رضا میرکریمی (2005)، «کافه ترانزیت» از کامبوزیا پرتوی (2006)، «میم مثل مادر» اثر رسول ملاقلیپور (2007)، «آواز کنجشگها» از مجید مجیدی (2008)، «درباره الی» به کارگرانی اصغر فرهادی (2009) و «بدرود بغداد» از مهدی نادری (2010)، نمایندگان سینمای ایران در دهه نخست هزار سوم میلادی بودند تا در سال 2001 سینمای ایران با فیلم «جدایی نادر از سیمین» ساخته اصغر فرهادی توانست برای اولین بار این جایزه مهم را به ویترین افتخارات خود اضافه کند.
در سالهای 2014، 2015 و 2016 به ترتیب فیلمهای «گذشته» اصغر فرهادی، «امروز» رضا میرکریمی و «محمد رسولالله» مجیدی به اسکار فرستاده شدند و در سال 2016 اصغر فرهادی با فیلم «فروشنده» برای دومینبار اسکار خارجی را برای ایران به ارمغان آورد.
در سال 2017 فیلم «نفس» از نرگس آبیار، 2018 «بدون تاریخ، بدون امضاء» ساخته وحید جلیلوند و در سال 2019 هم فیلم مستند «در جستجوی فریده» ساخته مشترک کوروش عطایی و آزاده موسوی این فرصت را یافته تا نماینده سینمایی ایران در این رویداد سینمایی باشد اما در دور نخست حذف شدند.
در دو سال گذشته سینمای ایران با فیلمهای «خورشید» ساخته مجید مجیدی (2020) و «قهرمان» (2021) به جمع 15 نامزد اولیه راه یافته بود اما نتوانسته بود به فهرست 5 نامزد نهایی شاخه بهترین فیلم بینالمللی راه یابد.
ایران که از سال 1997 حضور بدون وقفهای در رقابت شاخه بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان (بینالمللی) جوایز اسکار داشته است با کسب دو جایزه به صورت مشترک با کشورهای آلمان، مجارستان، آرژانتین، جمهوری چک، سوئیس و اتریش در رتبه ششم پرافتخاترین کشورها در عرصه اسکار بینالمللی قرار دارد.
ایتالیا (14)، فرانسه (12)، ژاپن (5)، اسپانیا (4)، دانمارک (4)، سوئد (3)، شوروی (3) و هلند (3)، کشورهایی هستند که تعداد جوایز اسکار بینالمللی بیشتری نسبت به سینمای ایران دریافت کرده اند.
تماشاخانه