توقف افزایش جمعیت با طرح‌های فرسوده دولت پیرمردها / سالمندی، بحران اصلی پیش روی دولت آینده
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ از شعار "فرزند کمتر زندگی بهتر" کمتر کسی است که چیزی نشنیده باشد؛ سیاست غلطی که در شرایط سخت روزهای پس از جنگ تحمیلی سبکی اشتباه را وارد خانواده‌های ایرانی کرد. زوج‌های جوان که خود فرزند خانواده‌های پر جمعیت و شلوغ بودند با سیاست دولت وقت دست از فرزند آوری کشیدند و در نهایت به یک یا دو فرزند بسنده کردند و "تک فرزندی" مد...
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ از شعار "فرزند کمتر زندگی بهتر" کمتر کسی است که چیزی نشنیده باشد؛ سیاست غلطی که در شرایط سخت روزهای پس از جنگ تحمیلی سبکی اشتباه را وارد خانواده‌های ایرانی کرد.
زوج‌های جوان که خود فرزند خانواده‌های پر جمعیت و شلوغ بودند با سیاست دولت وقت دست از فرزند آوری کشیدند و در نهایت به یک یا دو فرزند بسنده کردند و "تک فرزندی" مد آن روزهای نه چندان دور است که همچنان ادامه دارد.
*س_تک فرزندهای گوشه‌گیر، دستپخت سیاستمداران بی‌برنامه!_س*کشور ما ایران پس از سپری کردن سال‌های پر تلاطم جنگ تحمیلی، روزهای سخت و پیچیده‌ای را پیش رو داشت و سر دادن شعار " فرزند کمتر زندگی بهتر" هم تنها به افزایش خانواده‌های تک فرزندی منجر شد که نه تنها نتیجه مثبتی به دنبال نداشت بلکه فرزندانی تنها، گوشه‌گیر و یک زندگی سخت را برای آن‌ها رقم زده است.
نه از آن رفت و آمدهای شاد و خانوادگی پر هیجان خبری است و نه از دور همی‌های ساده اما پر شور و حالی که به اندازه دهها جلسه مشاوره برای رهایی از انزوا و گوشه گیری تاثیر داشتند.
از مرداد ماه سال 68 تا تا مرداد سال 76 رئیس جمهور وقت یعنی مرحوم اکبر هاشمی رفسنجانی سکان دولت را به دست داشت و برنامه‌های کابینه وی نیز بیشتر برای تحقق شعار فرزند کمتر زندگی بهتر متمرکز شده بود.
اجرای سیاست فرزند آوری و تشویق زوجین به داشتن فرزند بیشتر میتوانست شرایط کنونی جامعه را بهتر از وضعیت فعلی رقم بزند و البته همه این موارد در گرو داشتن برنامه‌های کاربردی و حمایتی دولت محقق میشد.
دهه هفتاد و هشتاد نیز اغلب زوجین به آوردن یک فرزند بسنده کردند و پس از آن بیشتر زوجین در دهه نود حتی از داشتن یک فرزند هم امتناع می‌کنند و این حکایت غریب سالهایی است که سکان دولت در دست اصلاح طلبان با برنامه‌های ویژه آن‌ها است.
*س_چشم امید 4 میلیون زوج نابارور به حمایت‌های دولت برای درمان!_س*در حال حاضر به دلیل مشکلات متعدد اقتصادی و بیکاری و فراهم نبودن شغلی مناسب برای جوانان، اغلب یا از ازدواج سر باز می‌زنند و یا در صورت شروع زندگی مشترک از فرزند آوری و بچه دار شدن وحشت دارند و زیر بار این مسئولیت سخت در شرایط کنونی نمی‌روند.
از طرف دیگر بر اساس آخرین آمار حدود 4 میلیون زوج نابارور در کشور داریم که چشم انتظار حمایت‌های درمانی دولت برای فرزند آوری هستند که متاسفانه دولت در دو دوره اخیر کار چندانی برای این زوج‌های جوان انجام نداده است.
جمعیت کشور به سمت و سوی سالمندی پیش می‌رود و کاهش آمار جوانان زنگ خطر برای ورود به دوره خاکستری جمعیت و افزایش تعداد سالمندان خواهد بود و وجود سالمندان برای جامعه برکت است اما نگهداری و مراقبت از این افراد به نیروی جوان و شادابی نیاز دارد که از پس آن بربیاید.
به گفته پروفسور محمد اسماعیل اکبری پدر پزشکی جامعه نگر کشور، نرخ رشد جمعیت ایران در سال 98 برای اولین بار به کمتر از 1 درصد رسیده است و این آمار در سال‌های نزدیک پیش رو به صفر خواهد رسید.
نه مجلس دوره قبل مصوبات مناسب حمایت از فرزند آوری زوج‌های جوان را به تصویب رساند و نه دولت کنونی و قبلی که تنها چند روز از آن باقی نمانده است گامی موثر در جهت رفع بحران جمعیت برداشت.
*س_ازدیاد جمعیت و فرار از بحران سالمندی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق!_س*علی رغم تاکید مکرر رهبر معظم انقلاب به دولتمردان برای تدوین و اجرای سیاست‌های تشویقی در راستای افزایش اصولی جمعیت، ظاهرا گوش رئیس جمهور و اعضای کابینه وی در دو دولت اخیر به این مسئله مهم بدهکار نبوده و بحران فعلی نتیجه بی‌برنامگی وزرا و مسئولانی است که اغلب فرزندان و نوادگانشان به بهانه ادامه تحصیل در کشورهای اروپایی و آمریکایی زندگی می‌کنند.
مسئله افزایش جمعیت کشور موضوع فراموش شده دولتمردانی است که دغدغه‌های مهمتری غیر از جوانی جمعیت کشور و جلوگیری از ورود به دوره کاهش نیروی موثر و کارآمد برای این مرز و بوم داشتند.
تحقق مسئله ازدیاد جمعیت و فرزند آوری نیازمند تعیین سیاست‌های دقیق فرابخشی است که اجرای آن‌ها نیز به دقت مورد نظارت مسئولان مربوطه قرار بگیرد.