جرارد: ما بازنده‌های خودخواهی بودیم / رونی بهترین بود

به گزارش خبرگزاری تسنیم، استیون جرارد در گفت‌وگو با پادکست «ریو فردیناند»، در تمجید از هم‌تیمی پیشین خود که در عرصه مربیگری شروع خوبی داشته و در حال حاضر هم هدایت رئال مادرید را برعهده دارد، گفت: من از پیشرفت ژابی آلونسو و جایگاه فعلی‌اش تعجب نمی‌کنم چون او به عنوان یک بازیکن هم دانش‌آموز فوتبال بود. ژابی بسیار باهوش بود و درک بالایی از بازی داشت. او تمام جنبه‌های بازی چه در موقع مالکیت توپ و چه در موقع بدون توپ بودن را درک می‌کرد.

وی افزود: وقتی در کنار آلونسو بازی می‌کردیم، مثل بازی کردن با یک مربی بود. شما می‌توانید تمام روز به حرف‌های او گوش دهید. برای ژابی خوشحالم. به عنوان یک انسان و به عنوان بازیکن او در سطح بالایی است. مطمئنم اگر آلونسو به همین منوال به کارش ادامه دهد، یک مربی سطح بالا خواهد شد. او این را در همین مدت زمان کوتاه ثابت کرده است و واقعاً در کارش خوب است.

اسطوره فوتبال لیورپول همچنین در تمجید از دو اسطوره باشگاه منچستریونایتد اظهار داشت: فکر می‌کنم اگر پل اسکولز الان بازی می‌کرد، بدون شک بهترین هافبک لیگ برتر می‌شد. این یک واقعیت است. وین رونی هم بدون شک، بهترین بازیکنی است که من در تیم ملی انگلیس کنارش بازی کرده‌ام. او می‌توانست کارهای زیادی انجام دهد. من وین را به عنوان یک شماره 9 (مهاجم نوک) یا شماره 10 (هافبک نفوذی، مهاجم کاذب) نمی‌دیدم، بلکه او را یک مهاجم همه کاره می‌دیدم. رونی می‌توانست به تنهایی یک خط دفاعی چهار نفره را مشغول کند.

جرارد 45 ساله همچنین در خصوص ترنت الکساندر آرنولد که تابستان اخیر به حضور 20 ساله‌اش در باشگاه لیورپول پایان داد و راهی رئال مادرید شد، خاطرنشان کرد: من اگر بودم این کار را نمی‌کردم (ترک لیورپول و رفتن به رئال). فکر می‌کنم ترنت ریسک بزرگی کرد. او فوتبالیستی شگفت‌انگیز، بسیار بااستعداد و یکی از بهترین پاسورهایی که تا به حال دیده‌ام. او بدون شک در همان کلاس دیوید بکام و پل اسکولز است، اما آرنولد با ترک لیورپول در دوران اوج خود، آنهم زمانی که به او پیشنهاد تمدید قرارداد داده بودند، ریسک کرد. امیدوارم همه چیز برای ترنت خوب پیش برود، چون من عاشق این پسر هستم.

سرمربی پیشین استون‌ویلا در تکمیل صحبت‌هایش گفت: البته می‌توانم درک کنم که چرا آرنولد این انتخاب را کرد. بهترین دوستش یعنی جود بلینگام آنجا (در رئال مادرید) بازی می‌کند. شاید ترنت می‌خواست خودش را به چالش بکشد. او با لیورپول همه چیز را برده بود و این بخش از تصمیم او را کاملاً درک می‌کنم. اما اگر از دیدگاه یک هوادار لیورپول به آن نگاه کنید، چه کار می‌کنید؟ از دید یک هوادار لیورپول می‌گویم، او در یکی از بهترین تیم‌های اروپا بود، چیزهایی را برد که من هنوز در مورد آنها رؤیاپردازی می‌کنم. او جام‌های اروپایی را با لیورپول برد. ترنت یکی از بازیکنان کلیدی لیورپول بود. هواداران او را تحسین می‌کردند اما این نظر من به عنوان یک هوادار است.

هافبک پیشین لیورپول که خود عضوی از نسل طلایی فوتبال انگلیس بود و با ثبت 114 بازی ملی، حضور در شش تورنمنت معتبر فوتبال را تجربه کرد اما او و هم‌تیمی‌هایش نتوانستند هرگز به جمع چهار تیم برتر آن رقابت‌ها برسند، درباره ناکامی آن نسل سه‌شیر اظهار داشت: همه ما بازنده‌های خودخواهی بودیم. الان که برنامه‌های تلویزیونی را که تماشا می‌کنم، جیمی کرگر (اسطوره لیورپول) را می‌بینم که کنار پل اسکولز (اسطوره منچستریونایتد) نشسته و انگار 20 سال است که بهترین رفقای هم هستند. رابطه کرگر با گری نویل (اسطوره منچستریونایتد) را هم می‌بینم و انگار 20 سال است که با هم رفیق هستند.

وی افزود: احتمالاً خود من هم الان با تو (ریو فردیناند) صمیمی‌تر و دوستانه‌تر از زمانی هستم که 15 سال با هم در تیم ملی انگلیس همبازی بودیم. پس چرا وقتی 20، 21، 22 یا 23 ساله بودیم، با هم ارتباط برقرار نکردیم؟ آیا خودخواه بودیم؟ آیا با هم رقابت داشتیم؟ این به فرهنگ ما در انگلیس مربوط می‌شد. رابطه ما دوستانه نبود. ما یک تیم نبودیم. ما هرگز در هیچ مقطعی به یک تیم واقعاً خوب و قوی تبدیل نشدیم.