جشنواره فیلم ونیز؛ از انحلال سیاسی و جنگ تا کرونا

به گزارش ایسنا، جشنواره فیلم ونیز در حالی هفتاد و هفتمین دوره خود را آغاز کرده که اولین جشنواره مهم سینمایی جهان در دوران بحران جهانی شیوع ویروس کروناست که به صورت حضوری و غیرمجازی برگزار میشود و مسئولان برگزاری آن امیدوارند این رویداد سینمایی آغازی دوباره را برای جشنواره های سینمایی در سراسر جهان رقم برند.

جشنواره امسال با تمهیدات خاص بهداشتی از جمله استفاده اجباری از ماسک در همه مکان ها، تب سنجی و رعایت فاصله اجتماعی برگزار می شود و شرکت کنندگانی که از خارج از منطقه شنگن قصد حضور در جشنواره را دارند نیز یک بار پیش از سفر و بار دوم به محض رسیدن به ونیز باید تست کرونا بدهند.

با این حال دست اندرکاران ونیز چالش برگزاری یک جشنواره مهم سینمایی را با وجود مخاطرات موجود پذیرفته اند و بر خلاف همتای خود جشنواره کن در فرانسه در مقابل لغو و یا هرگونه برگزاری مجازی جشنواره مقاومت کردند.

اما ونیز که عنوان قدیمی ترین جشنواره سینمایی جهان را به یدک می کشد در طول بیش از هفت دهه برگزاری با فراز و نشیب‌های فراوانی چون فشارهای سیاسی، همزمانی با جنگ جهانی دوم، انحلال، تغییر ساختار،... روبه رو بوده است.

ونیز چگونه آغاز شد؟

اولین دوره از جشنواره فیلم ونیز از تاریخ 6 تا 21 اوت سال 1932 با عنوان «نمایشگاه هنر سینماتوگرافی» و در قالب هجدهمین دوره دوسالانه ونیز و با ایده‌ای از «جوزپه ولپی» رئیس دوسالانه و «لویسانو دفئو» به عنوان اولین رئیس این رویداد سینمایی برگزار شد، جشنواره‌ای که کار خود را بیش از تمام جشنواره‌هایی سینمایی بین‌المللی آغاز کرده است و تا به امروز به شدت مورد حمایت دولت ایتالیاست.

پوستر اولین دوره جشنواره ونیز

اولین دوره در تراس هتل «Excelsior» به شکلی غیر رقابتی برگزار شد و فیلم «دکتر جکیل و آقای هاید» ساخته «روبن مامولیان» با بازی «فردریک مارچبه» به عنوان اولین فیلم تاریخ جشنواره فیلم ونیز در ساعت 21:15 روز ششم اوت سال 1932 به روی پرده رفت.

دومین دوره از این جشنواره سینمایی دو سال بعد و از تاریخ اول تا بیستم سال 1934 برگزار شد و برای اولین بار شاهد رقابت فیلم‌ها بود. حداقل 19 کشور با حضور 300 خبرنگار در جشنواره شرکت کردند و «جام موسیلنی» به عنوان جایزه به بهترین فیلم خارجی و بهترین فیلم ایتالیایی اعطا شد؛ گرچه در واقع هیات داورانی وجود نداشت و برندگان توسط رئیس دوسالانه ونیز و از طریق شنیدن نظرات متخصصان و مخاطبان جشنواره و مطابق با «موسسه ملی آموزش سینما» انتخاب شدند. بهترین بازیگر مرد و زن جشنواره نیز جایزه‌ای تحت عنوان «مدال طلای انجمن ملی فاشیست برای سرگرمی» دریافت کردند.

از سال 1935 جشنواره فیلم ونیز به رویدادی سالانه تبدیل شد و جایزه بهترین بازیگری نیز به «کاپ ولپی» تغییرنام یافت. در سال 1936 برای اولین بار یک هیات داوران بین المللی در جشنواره شکل گرفت و در سال 1937 نیز کاخ سینمای جدیدی با طراحی «لوئیجی کواگلیاتا» افتتاح شد.

دهه 1940

مروری بر تاریخچه برگزاری ونیز در دهه 1940 کار بسیار دشواری است چرا که پایان جنگ جهاین دوم این دهه را به دو بخش تقسیم کرد. قبل از سال 1938، فشارهای سیاسی جشنوار ونیز را به کلی منحرف و تخریب کرد و با شروع درگیری‌ها شرایط به گونه‌ای پیش رفت که می‌توان گفت در سال‌های 1940 ، 1941 و 1942 در واقع جشنواره برگزار نشد چرا که فیلم‌ها در مکان‌هایی متفاوت با سال‌های قبل به روی پرده می‌رفت. علاوه بر آن، کشورهای بسیار کمی در جشنواره شرکت کردند و جشنواره مطلقا در انحصار کارگردانان موسسات عضو محور رم - برلین بود.

پس از این اتفاقات غم انگیز، جشنواره از سال 1946 تا پایان جنگ جهانی جان دوباره‌ای یافت و برای اولین بار زمان برگزاری آن براساس توافقی که با جشنواره نوظهور کن در فرانسه منعقد شده بود، در ماه سپتامبر آغاز شد و جایگاه خود را به عنوان رویدادهای مهم صنعت سینما دوباره به دست آورد.

جشنواره ونیز در سال 1947 در قصر دوک ونیز و با میزبانی از رکورد 90 هزار شرکت کننده برگزار شد و یکی از فوق‌العاده‌ترین دوره‌های تمام ادوار این رویداد سینمایی رقم خورد.

هشتمین جشنواره فیلم ونیز در سال 1947

توسعه و انحلال

در بیست سال آتی آن جشنواره به توسعه و بسط خود براساس طرح هنری ایجاد شده پس از جنگ ادامه داد و در سال 1963 و تحت ریاست «لوئیجی چیارینی» جشنواره تغییرات اساسی یافت و «چیارینی» در سال‌های ریاست خود بر جشنواره ساختار آن را به طور کلی تغییر داد.

برای شش سال جشنواره براساس قوانین سختگیرانه در انتخاب فیلم‌های بخش رقابتی و مقابله با فشارها و دخالت‌های سیاسی برگزار شد و کیفیت هنری فیلم‌ها برجنبه‌های تجاری و تبلیغاتی آنها غالب بود.

ناآرامی‌های سیاسی و اجتماعی سال 1968 تاثیر بسزایی بر دوسالانه ونیز گذاشت و از سال 1968 تا 1971 هیچ جایزه‌ای در جشنواره اعطاء نشد و به شکل غیررقابتی خود بازگشت.

در سال‌های 1973، 1977 و 1978 جشنواره برگزار نشد.

تولد دوباره

جشنواره فیلم ونیز در سال 1979 مجددا احیاء شد و این بار به لطف «کارلو لیزانی» رئیس جدید خود تلاش کرد تا تصویر و ارزش از دست رفته خود را بازیابد و مجددا اعتبار بین المللی خود را به دست آورد. رئیس جدید جشنواره نیز در تلاش برای ارائه تصویری مدرن‌تر از این رویداد سینمایی کمیته‌ای متشکل از متخصصین ترتیب داد تا در انتخاب آثار و ایجاد تغییرات بیشتر از آنها کمک بگیرد.

«ساتیاجیت رای» و «آکی را کوراساوا» در سی و نهمین جشنواره فیلم ونیز (1982)

ونیز نه تنها قدیمی‌ترین جشنواره سینمایی جهان است بلکه پس از سال‌ها برگزاری همچنان جایگاه خود را به عنوان یک جشنواره معتبر و تاثیرگذار در عرصه جهانی حفظ کرده است.

جایزه شیر طلایی به عنوان مهمترین عنوان این رویداد سینمایی هر ساله به انتخاب هیات داوران به بهترین فیلم بخش رقابتی و اعطاء می‌شود. در میان کارگردانان نیز «آندره کایات» و «لوئی مال» کارگردانان سرشناس فرانسوی به همراه «آنگ‌لی» (تایوان) و «ژانگ ییمو» (چین) هر کدام با دو جایزه شیر طلا رکورددار هستد.

سینمای ایران نیز یک بار در سال 2000 با فیلم «دایره» ساخته جعفر پناهی موفق به کسب این جایزه معتبر سینمایی شده است و امسال با فیلم «خورشید» ساخته مجیدی که نماینده ایران در بخش رقابتی است این فرصت را دارد تا بار دیگر این جایزه مهم را از آن خود کند.

جعفر پناهی برنده شیر طلای ونیز برای فیلم «دایره» (2000)

تاکنون سینمای فرانسه با دریافت 13 جایزه شیر طلا (3 جایزه مشترک) پرچمدار این رویداد سینمایی است و پس از آن سینمای ایتالیا با 11 جایزه (2 جایزه مشترک) در مکان دوم قرار دارد. سال گذشته فیلم آمریکایی «جوکر» به کارگردانی «تاد فیلیپس» برنده شیر طلایی ونیز شد.

«تاد فیلیپس» برنده شیر طلای ونیز 2019 برای «جوکر»

«اورسن ولز» در سال 1970 اولین جایزه شیر طلای افتخاری این رویداد سینمایی را دریافت کرد و پس از آن نیز این جایزه هر سال به یکی از سینماگران نامدار و تاثیر گذار اعطاء می شد که از آن می‌توان به بزرگانی چون «اینگمار برگمن»، «چارلی چاپلین»، «بیلی وایلدر»، «لوئیس بونوئل»، «فرانک کاپرا»، «ژان لوک گدار»، «آکی‌را کوروساوا»، «میکل‌آنجلو آنتونیونی»، «فدریکو فلینی»، برادران «تاویانی»، «روبرت برسون»، «مارچلو ماستریانی»، «فرانسیس فورد کاپولا»، «مارتین اسکورسیزی»، «رابرت آلتمن»، «جری لوئیس»، «کلینت ایستوود» اشاره کرد و امسال نیز «تیلدا سوئینتون» و «آن هوئی» به عنوان دریافت کنندگان این جایزه افتخاری انتخاب شده اند.

همچنین جایزه دستاورد سینمایی «Jaeger-LeCoultre» نیز از سال 2006 به سینماگرانی با نقش قابل ملاحظه در عرصه سینمای معاصر اعطاء می‌شود که از جمله برندگان آن می‌توان از عباس کیارستمی، «آل پاچینو»، «اتوره اسکولا»، «تاکاشی کیتانو» و «آنیس واردا» نام برد و امسال نیز «آبل فرارا» سینماگر آمریکایی دریافت‌کننده این جایزه است.

امسال فیلم «خورشید» به کارگردانی مجید مجیدی نماینده ایران در بخش رقابتی و نامزد دریافت شیر طلای بهترین فیلم است و دو فیلم «جنایت بی دقت» از شهرام مکری و «دشت خاموش» ساخته احمد بهرامی هم در بخش افق های ونیز حضور دارند.

ریاست هیات داوران بخش رقابتی را «کیت بلانشت» سینماگر سرشناس و استرالیایی برنده اسکار بر عهده دارد و «کلر دنی» بازیگر مطرح سینمای فرانسه نیز در راس داوران بخش افق ها قرار دارد.

هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم ونیز از تاریخ 2 سپتامبر (12 شهریور) تا 12 سپتامبر (22 شهریور) برگزار می شود.

انتهای پیام