جنجال دستمزد در شبکه سه بالا گرفت

به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از ایرنا، خودداری از پاسخ‌گویی به سؤالات خبرنگاران و مردم، شفاف نبودن دستمزد مجریان سلبریتی و تصمیمات تعجب‌برانگیز در سانسور برخی سکانس‌های مجموعه‌های تلویزیونی، ممنوع‌الکاری یک‌باره و بی‌پاسخ بازیگران، حذف سلیقه‌ای برخی چهره‌های محبوب، همگی اقداماتی است که سازمان صداوسیما و به‌ویژه شبکه سه در این سال‌ها در پیش گرفته است؛ عملکردی که باعث از دست رفتن اعتماد نیم بند مردم به تلویزیون شده و در مواردی شاهد ادامه روند کاهش اعتبار این سازمان هستیم.

به یادماندنی؛ نه‌فقط به دلیل جذب مخاطب

رضا رشیدپور یکی از این چهره‌های معروف تلویزیون است که مردم همواره برنامه‌هایش را دنبال کرده‌اند. او یکی از مجریان مطرح و کاربلد به حساب می‌آید. کسی که در به چالش کشیدن مهمانان خود مهارتی خاص دارد و با برنامه‌های گفت‌وگومحور جنجالی، پرحاشیه و البته کم‌عمر مانند «مثلث شیشه‌ای»، «دید در شب» و... در اذهان مردم باقی مانده است. «حالا خورشید» را هم باید جزو این دسته از برنامه‌های به یادماندنی رشیدپور دانست. به یادماندنی نه‌فقط به دلیل استمرار دو سال و نیمه‌اش و موفقیت‌هایی که در جذب مخاطب داشت، بلکه به دلیل حاشیه‌های مکرری که برای این برنامه، مجری و دیگر عواملش به وجود آمده است.

500 میلیون برای اجرای دو شب

ماجرا از آنجا آغاز شد که رضا رشیدپور در توییتی با توجه به این روزهای سخت به‌خصوص برای افراد نیازمند، چنین پیشنهادی را مطرح کرد: «کار زیبای چند سال پیش را می‌توان تکرار کرد. به‌اندازه توانمان مبلغی را به سوپر مارکت مورد اعتمادمان پرداخت کنیم تا به تشخیص خودش از نیازمندها پول نگیرد یا تخفیف بدهد. حتی می‌تواند برای حفظ غرور افراد، این کار را نامحسوس انجام بدهد.»

اما این پیشنهاد با توییتی غیرقابل پیش‌بینی مواجه شد. علی علیزاده فعال رسانه‌ای که در خارج از کشور سکونت دارد و مورد استقبال طیف اصولگرا قرار دارد، در واکنش به پیشنهاد رشیدپور چنین نوشت: «جنابعالی برای تهیه هر اپیزود حالا خورشید حدود چهل میلیون تومان دریافت کردید. نیمی از این مبلغ دستمزد شخصی خودتان برای اجرا بود. یعنی درآمد شما در زمان اجرای حالا خورشید ماهی چهارصد و سی‌وسه میلیون بود. آن هم در زمانی که حقوق پایه یک کارگر یک میلیون و صد هزار بود. یعنی معادل حقوق سیصد و نود و سه کارگر. سه ماه پیش هم برای دو شب اجرای شب یلدا پس از کش و قوس‌ها و چانه‌زنی‌ها به مبلغ پانصد میلیون راضی شدید. یعنی درآمد شبی دویست و پنجاه میلیون.» البته این بحث دو نفره به این سرعت به اتمام نرسید، بلکه با پاسخ‌هایی مانند «رقم دستمزد من چه ارتباطی به حضرتعالی دارد» همراه شد.

شکایت به دادسرای رسانه

اما این بحث منجر به اتفاقی در فضای رسانه‌ای کشور شد که برای اولین بار شاهدش بودیم. رشیدپور در دو ویدیو درباره هزینه کلی برنامه حالا خورشید، جزئیات این برنامه و دیگر مسائل مربوط به دستمزدش صحبت کرد و گفت: «با احتساب هزینه‌های تولید که تنها بخشی از آن را در ویدئوی قبل عرض کردم و هزینه‌ها فراتر از این بوده است، کل بودجه برنامه حالا خورشید در اوایل کار حدودا 17 میلیون تومان و در اواخر کار حدودا 22 میلیون تومان بوده. یک میانگین ریاضی نشان می‌دهد که بودجه کل تولید حالا خورشید برای هر اپیزود زیر 20 میلیون تومان بوده است که این رقم مشمول بیمه، مالیات و کسورات قانونی هم می‌شده است. اسناد مربوط به این قراردادها و پرداخت‌ها توسط روابط عمومی محترم شبکه در توییتر منتشر شده که من عین اسناد را پیوست همین پست اینستاگرامی می‌کنم. از مردم گرامی، مخاطبان ارجمند و فرهیخته خیلی ممنونم. حتما دانستن و شفافیت و آگاهی حق شماست.» اشاره او به اسنادی است که کوروش کمره‌ای، مشاور مدیر شبکه سه درباره هزینه‌های حالا خورشید منتشر کرد.

کمره‌ای نوشته بود: «برخی نوشته‌اند رشیدپور برای تهیه هر اپیزود 40 میلیون دریافت کرده و نیمی از این مبلغ (20 میلیون) دستمزد شخصی ایشان بوده است. در صورتی که طبق اسناد ضمیمه شده، کل هزینه‌های یک قسمت از برنامه حالا خورشید 22.5 میلیون بوده است. 133 قسمت به‌صورت مستقل و 84 قسمت با مشارکت اسپانسر تولید شده و اسپانسر هم موظف به پرداخت مطابق سند برآورد مصوب شبکه است. این یعنی آنچه درباره دریافتی رشیدپور فرمودید تقریبا با هزینه تولید یک قسمت از این برنامه برابری می‌کند.»

البته انتشار چند برگ سند توسط کمره‌ای جنجال را جدی‌تر کرد و علیزاده در ویدیویی در چندین بند اصالت اسناد را زیر سؤال برد و از جمله لاک گرفتن و قانع کننده نبودن برخی بخش‌های این اسناد را مطرح کرد و در انتها با استناد به توییت‌های اردوان رحیمی؛ یکی از عوامل برنامه حالا خورشید، تلاش کرد ضربه نهایی را به رشیدپور و علی فروغی بزند، درحالی که بعدا اعلام شد آن کاربری توییتر جعلی بوده است. رشیدپور هم در پست اینستاگرامی جداگانه اعلام کرد که شکایت رسمی خود را به دلیل این شایعات به دادسرای فرهنگ و رسانه تقدیم کرده است.

نمونه‌ای از اسنادی که شبکه سه در دفاع از خود منتشر کرد و اصالتشان توسط علیزاده زیر سؤال رفت. او مدعی است این اسناد لاک گرفته شده و نامشخص هستند.

اخراج یکی از عوامل حالا خورشید

پس از اینکه علیزاده ادعا کرد اردوان رحیمی یکی از عوامل حالا خورشید در صفحات شخصی خود سخنان هتاکانه‌ای نسبت به نظام مطرح کرده است، قائم‌مقام شبکه سه سیما اعلام کرد که او را اخراج کرده‌اند. محسن یزدی همچنین گفت: «طبیعی است که حضور چنین فرد هتاکی در شبکه سه غیرقابل قبول خواهد بود و ما نیز حضور وی را در کلیه برنامه‌های شبکه ممنوع کرده و به تهیه‌کنندگان شبکه نیز تذکر داده‌ایم که با دقت و حساسیت بیشتری در این موارد عمل کنند.»

البته رحیمی با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود این توییت‌ها را تکذیب و عنوان کرد: «من در توییتر فعالیتی ندارم. اکانت توییتری با نام اردوان رحیمی بیش از چندین ماه است که از دسترس من خارج است.» وی همچنین در پایان گفت: «به خدای بزرگ سوگند یاد می‌کنم که همواره در جهت اعتلای نام شریف ایران و آرمان‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران تلاش کرده و خواهم کرد و این افتخار من است.»

کسی پاسخگو نیست

علی علیزاده البته مواضع متنوعی دارد و درباره هویت و مواضعش تصویر شفافی نیست. با این وجود، اکنون که ایرادهای جدی به قرارداد و هزینه‌های حالا خورشید وارد کرده و به وجهه رضا رشیدپور ضربه زده، مسئولان صداوسیما باید حداقل برای دفاع از عملکرد خودشان پاسخ دهند و شفاف‌سازی کنند، اما طبق روال گذشته‌شان سکوت پیشه کرده و ماجرا را به مرور زمان سپرده‌اند و خیالشان راحت است که مانند همه مسائل قبلی، کسی از آنها سؤال و جواب نمی‌کند.

خبرنگار ایرناپلاس درباره این اتفاقات با مدیران و روابط عمومی‌های صداوسیما و شبکه سه تماس گرفت و از آنها درباره این ماجرا سؤال کرد. حمید خواجه‌نژاد، مدیر روابط عمومی معاونت سیما در برابر این پرسش‌ها گفت: باید این را از مدیران و روابط عمومی شبکه سه جویا شد. تماس‌ها با مدیر شبکه و مدیر روابط عمومی شبکه سه نیز بی‌حاصل ماند و کسی به تلفن جواب نداد. کورش کمره‌ای، مشاور رئیس شبکه سه سیما هم که قبلا اسنادی درباره هزینه‌های برنامه حالا خورشید منتشر کرده بود، حالا و بعد از زیر سؤال رفتن اسنادش، از پاسخ دادن به این سؤالات خودداری کرد. در پایان اشاره به این نکته لازم است که انگار تلویزیون درگیر یک جنگ درونی بین طیف‌های مختلف است؛ جنگی که گاه اسناد و مدارک را به آن سوی آب‌ها می‌رساند و گاهی پای برنامه‌های پربیننده و چهره‌های معروف را به میان می‌آورد و ورود علیزاده به موضوع، این باور را تقویت می کند.