جنگ اقتصادی با واردات تخم مرغ شانسی 2.5 میلیونی!

به گزارش مشرق، طی سنوات گذشته به ویژه از سال 97 به این سو کشور با محدودیت‌های ارزی مواجه شده است؛ محدودیت‌هایی که در نهایت منجر به اعمال ممنوعیت برای واردات 2200 قلم کالا جهت حفظ تراز ارزی کشور شد. با این حال با توجه به اینکه تولید داخل نتوانست در تمام این حوزه‌ها نقش فعالی ایفا کند، قاچاق جایگزین واردات این محصولات در بازار شد.

در این بین، طی این سال‌ها واردات غیررسمی بیشتر در کالاهایی دیده شده که به نوعی لوکس و غیرضروری تلقی می‌شوند و قیمت‌هایی بالاتر از عرف اقتصادی کشور دارند؛ به عنوان نمونه اسباب بازی یکی از این همین کالاهایی است که اگرچه مصرف نسبتاً زیادی در کشور دارد اما طی سال‌های گذشته، بازار نتوانسته پاسخ مناسبی به مصرف کنندگان به ویژه از جهت قیمت بدهد و آنطور که حامد تأملی عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان اسباب بازی می‌گوید 15 تا 25 درصد بازار اسباب بازی در اختیار کالای ایرانی است.

بر اساس آمار منتشر شده از سوی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز در سال 1398 واردات اسباب بازی حدود 35 میلیون دلار سال 1397 حدود 37 میلیون دلار سال 1396 معادل 125 میلیون دلار و سال 1395 حدود 87 میلیون دلار بوده است. همچنین کشفیات اسباب بازی قاچاق در هشت ماهه سال 1400 نیز معادل 124 میلیارد ریال اسباب بازی ساده (غیر الکترونیک) و 341 میلیارد ریال اسباب بازی الکترونیکی بوده که در مجموع 46.5 میلیارد تومان اسباب بازی قاچاق در هشت ماهه سال قبل کشف شده است.

نکته قابل توجه آنکه اگرچه در زمان خرید محصول گفته می‌شود که محصول مورد نظر تولید کشور ایکس است اما آمار نشان می‌دهد که 80 درصد تولید اسباب بازی جهان در چین است و اغلب شرکت‌های خارجی محصول تولید شده در چین را می‌فروشند.

به عنوان نمونه می‌توان به فروش اسباب بازی شانسی زوزو اشاره کرد که در بخش مشخصات آن آمده که این محصول برای کمپانی نیوزلندی Zuru است که خود از محصولات کشور چین استفاده می‌کند.

نکته قابل تأمل، قیمت این اسباب بازی است که اگرچه در سایت آمازون این کالا بین 20 تا 50 یوور به فروش می‌رسد (که آن‌هم قیمت بالایی محسوب می‌شود) اما در ایران با قیمت عجیب 2 میلیون و 400 هزار تومان فروخته می‌شود.

بر این اساس، فروش این قبیل محصولات در بازارهای ایران چه مجازی و چه غیرمجازی به وفور دیده می‌شود که نشان دهنده یک مساله است آن هم اینکه میزان تولید اسباب بازی، از نظر تنوع و کمیت به اندازه‌ای نیست که تمام نیازهای بازار داخل را تأمین کند و با توجه به ممنوعیت واردات رسمی اسباب بازی از سال 98، خرید اسباب بازی خارجی، هرچند با قیمت بالا برای گروهی هر چند اندک از مردم، همچنان جذابیت دارد.

در واقع اگرچه دولت به دنبال صرفه جویی ارزی بوده اما حال شاهد خروج ارز برای واردات غیررسمی کالاهایی هستیم که نه تنها لوکس محسوب می‌شوند بلکه غیرضروری نیز بوده و به این ترتیب حفظ تراز ارزی کشور را به حاشیه برده‌اند.

جدای از مسئله تبعات اقتصادی واردات چنین کالاهای لوکسی، این موضوع تبعات اجتماعی و فرهنگی خاص خود را نیز دارد. دامن زدن به شکاف طبقاتی و ایجاد زمینه برای فخرفروشی و مانور تجمل از سوی نوکیسه‌ها از جمله این عوارض است.