حدادی: آن طرف آب دل‌شان برای ما نمی‌سوزد / حتما خوب هستم که مرا می‌زنند
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، احسان حدادی در خصوص تعویق بازی‌های آسیایی هانگژو، اظهار داشت: ابتدا باید بگویم من هیچ گاه در ورزش سلام نکردم که خداحافظی کنم. اگر روزی ورزش نکنم از جامعه وززش، کمیته ملی المپیک و روسای فدراسیون تشکر می کنم و ادامه نمی دهم. خداحافظی در ورزش یعنی گریه، آویزان کردن کفش و بوسیدن زمین که به نظر من اینها قشنگ نیست، برای ورزشکاران باید مراسم خداحافظی گرفته شود. مگر یک خواننده موقع خداحافظی از کارش میکروفن را می‌بوسد؟ این مختص ورزشکاران است که خداحافظی آنها غمگین است و افسرده می شوند چون خداحافظی در ایران به معنای رفتن از دید است.
وی ادامه داد: برای بازی‌های آسیایی برنامه داشتم، امیدوار بودم مسابقات انجام شود و پنجمین طلای بازی‌های آسیایی را بگیرم و از معدود ورزشکارانی بودم که 5 طلا می گرفتم. بازی‌ها هر سالی که برگزار شود چه 2023 و چه 2026 می خواهم در ورزش قهرمانی بمانم و فعالیت کنم به مردم قول دادم بعد از نتیجه ضعیف توکیو طلای بازی‌های آسیایی بگیرم.
ملی پوش دوومیدانی کشورمان در پرتاب دیسک در واکنش به هجمه‌ها علیه خودش از جمله سفر به آمریکا، گفت: مدارک هزینه‌هایی که برای المپیک توکیو برای من انجام شد در فدراسیون موجود است؛ بودجه فدراسیون 9 میلیارد است چطور 20 میلیارد تومان هزینه من شده است. این موضوع درست نبود. وقتی در یک رشته فقط یک نفر باشی که مدال المپیک گرفتی وقتی مدال نگیری هجمه‌ها زیاد می‌شود. چرا در کشتی اینگونه نیست؟ در برخی رشته ها شاید بیشتر ازاین برای هر فرد هزینه شود. با مدالی که گرفتم بودجه 1.5 میلیاردی فدراسیون را 10 میلیارد کردم و فکر می‌کنم زیاده خواهی نکردم.
حدادی یادآور شد: در مورد عمل خار پاشنه من گفتند زگیل بوده و چرا به آلمان می‌روم در حالی که به درخواست خود دوستان در کمیته عمل جراحی را در آلمان انجام دادم. اینها حاشیه هایی بود که برای من ساخته شد و به فال نیک می‌گیرم حتما ورزشکار خوبی هستم که در 37 سالگی من را می‌زنند. اینکه از روی قصد و قرض بگویند هزینه میلیاردی می شود، درست نیست.
حدادی در مورد انتقادات از سفر مجددش به آمریکا، عنوان کرد: دو مسابقه در آمریکا در پیش دارم، گفتند فیل من هوس آمریکا کرده است. عاشق کشورم هستم اگر قرار بود بروم در همین سن هم آمریکایی ها له له می زنند چون عاشق دوومیدانی هستند و می‌خواهند سو استفاده کنند. در آمریکا من را حلوا حلوا نمی کنند، بارها پیشنهاد دادند ولی قبول نکردم. از سال 2008 فقط بیست میلیون دلار ضرر از تبلیغات داشتم چون ایران تحریم بوده است و من عاشق ایران هستم.
وی با اشاره به مهاجرت برخی از ورزشکاران، تصریح کرد: این عزیزانی هم که می روند عاشق کشور هستند به خاطر نبود امکانات می‌روند اما آنها را در شرایط سیاسی وارد می کنند که دیگر نتوانند به کشور باز گردند. ورزشکاران ما هم از این مسائل اطلاع ندارند. هیچ کس آنطرف دلش برای ما نسوخته، آنها فقط به نخبگان گرین کارت می دهند. مربی من آمریکایی است و به همین خاطر باید بروم وگرنه ترجیح من این بود که در ایران تمرین کنم. ورزش تنها چیزی که برای من داشت 20 سال دوری از خانواده و پدر و مادرم بوده است. امیدوارم این مدال من ادامه داشته باشد و جوانانی که امروز وارد این رشته می شوند این را ادامه دهند.
انتهای پیام /