حدیث روز / کلام امام علی (ع) درباره ره‌آورد شوم تفرقه
پس به پایان کار آنها نیز بنگرید در آن هنگام که به تفرقه و پراکندگی روی آوردند، و مهربانی و دوستی آنان از بین رفت، و سخن ها و دل هایشان گوناگون شد، و از هم جدا شدند.
مشرق- امیرالمومنین امام علی علیه السلام:
پس اندیشه کنید که چگونه بودند گذشتگان آنگاه که: وحدت اجتماعی داشتند، خواسته های آنان یکی، قلب های آنان یکسان، و دست های آنان مدد کار یکدیگر، شمشیرها یاری کننده، نگاه ها به یک سو دوخته، و اراده ها واحد و همسو بود آیا در آن حال مالک و سرپرست سراسر زمین نبودند و رهبر و پیشوای همه دنیا نشدند.
پس به پایان کار آنها نیز بنگرید در آن هنگام که به تفرقه و پراکندگی روی آوردند، و مهربانی و دوستی آنان از بین رفت، و سخن ها و دل هایشان گوناگون شد، از هم جدا شدند، به حزب ها و گروه ها پیوستند، خداوند لباس کرامت خود را از تنشان بیرون آورد، و نعمت های فراوان شیرین را از آنها گرفت، و داستان آنها در میان شما عبرت انگیز باقی ماند.
متن حدیث:
... فانظروا کیف کانوا حیث کانت الأملاء مجتمع و الأهواء مؤتلف و القلوب معتدل و الأیدی مترادف و السیوف متناصر و البصائر نافذ و العزائم واحد أ لم یکونوا أربابا فی أقطار الأرضین و ملوکا علی رقاب العالمین فانظروا الی ما صاروا الیه فی آخر أمورهم حین وقعت الفرق و تشتتت الألف و اختلفت الکلم و الأفئد و تشعبوا مختلفین و تفرقوا متحاربین و قد خلع الله عنهم لباس کرامته و سلبهم غضار نعمته و بقی قصص أخبارهم فیکم عبرا للمعتبرین.
"نهج البلاغه، خطبه 192"