خاطره یک بانوی ایثارگر از یک رأی گیری

به گزارش ایسنا، "پروین رنجبریان" ازجمله زنان مبارز و بیدارگر است که هم‌قدم و همراه با سایر اقشار انقلابی و ظلم‌ستیز در عنفوان جوانی علیه رژیم پلید ستم‌شاهی مبارزه کرد و از سنگر مدرسه تا صفوف تظاهرات و قیام در کنار مردم نستوه و آزادی‌خواه قرار گرفت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کسوت دفاع از نظام جمهوری اسلامی ایران درآمد. او با حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل، در مناطق جنگی زینب وار و فرشته گون به مجروحان رسیدگی می‌کرد و پس‌ازآن نیز در پشت جبهه، خدمت به خانواده شهدا، جانبازان و ایثارگران را انتخاب کرد. «پروین رنجبریان» در سی‌ام شهریور 1341 در «بجنورد» مرکز استان خراسان شمالی به دنیا آمد و هفتمین فرزند خانواده رنجبریان است و پدر او «حبیب‌الله رنجبریان» معلمی وارسته بود. قسمتی از خاطرات پروین رنجبریان: روز دوازدهم فروردین سال 1358 را خوب به خاطر دارم. اولین رأی‌گیری پس از پیروزی انقلاب برای تعیین نظام حاکم بر کشور برگزار شد. یازدهم فروردین 1358 ما جزو گروهی بودیم که به روستای در صوفیان رفتیم. در گروه ما یک آقای روحانی به نام آقای لشکر بلوک و آقای معصومیان (فرهنگی) و یکی دو مرد دیگر بودند که الآن نام آن‌ها را به خاطر ندارم. وقتی مادر فهمید من تنها خانم گروه هستم اجازه رفتن نداد و ناچار ناهید را با خودم همراه کردم. هنوز زمین در سیطره سرمای زمستان بود. سوار جیپ شدیم. به دلیل گل‌ولای و بارش برف و باران عبور و مرور بسیار سخت بود. باید از رودخانه می‌گذشتیم. شب فرارسید و مردم روستا به کمک ما شتافتند. برای استقرار و توجیه به منزل کدخدا رفتیم. کدخدا از ما استقبال کرد و ما را به خانه خود که بالای کوه قرار داشت برد. اتاق کوچک تاریکی را در اختیار من و ناهید قراردادند. ناهید می‌ترسید و تا صبح بیدار بود. صبح بلافاصله به مسجد روستا رفتیم و صندوق رأی‌گیری را مستقر کردیم و تا شب به کار رأی‌گیری مشغول بودیم. خوشبختانه پس از اعلام آرا در کل کشور 98 درصد مردم به جمهوری اسلامی رأی مثبت داده بودند. دوران سختی بود. منافقین که قبل از انقلاب «مجاهدین خلق» نام داشتند تغییر موضع سیاسی و ایدئولوژی دادند و متأسفانه راه خود را از انقلاب جدا کردند. آن‌ها گمان می‌کردند انقلاب ارثیه‌ای است که باید از آن سهمی داشته باشند. امام (ره) در سخنرانی‌هایشان پرده از چهره کثیف و زشت منافقین برداشتند. دفتر منافقین در بجنورد در خیابان امیریه شمالی بود؛ ساختمانی قدیمی که به شهربانی کهنه شهرت داشت. منافقین نمایشگاه‌های مختلفی در سطح شهر برگزار می‌کردند و سعی در اغوای جوانان داشتند. برپایی نمایشگاه عکس و سخنرانی در گوشه و کنار شهر از اهم فعالیت‌های آن‌ها بود. گروهک منافقین در ادامه تلاش‌های خود، جوانان انقلابی را شناسایی و ترور می‌کردند. شهید علی ره آموز و شهید محمدتقی ابراهیمی از شهدای ترور در شهرستان بودند که به دست همین گروهک به شهادت رسیدند.

انتهای پیام