داودی: سختی هایی که کشیدم، کسی ندید / قبل المپیک آسیب روحی زیادی دیدم

علی داودی در گفتگو با ایسنا درباره رکوردهایی که در المپیک توکیو ثبت کرد، گفت: در این مدت زیاد در مورد رکوردهایم صحبت شد و هر کسی از وزنه برداری سر رشته داشته باشد می داند، هم در یک ضرب و هم در دوضرب حداقل پنج کیلوگرم هنوز جا داشت که وزنه بزنم اما شرایط رقابت به گونه ای بود که با همان وزنه ها هم می توانستم با اختلاف مدال نقره بگیرم بنابراین چرا باید بیشتر وزنه می زدم؟ البته اگر وزنه دوم را نمی انداختم برای حرکت سوم می خواستم یک وزنه خوب انتخاب کنم و بدنم آمادگی مهار آن وزنه را داشت‌.

او افزود: پس از پایان حرکت یک ضرب، مسئولان فدراسیون جهانی پشت صحنه آمدند و تبریک گفتند و حتی عنوان کردند تا 210 کیلوگرم جا داشت وزنه بزنم. حالا نمی گویم 210 کیلوگرم می زدم اما 205 کیلوگرم را می توانستم بزنم. خیلی ها گفتند رکورد هایم پایین بود اما این مدال برای خودم خیلی ارزشمند است. من از سال 2018 در مسابقات گزینشی المپیک شرکت کردم که حضور در این تعداد از مسابقات طاقت فرسا است‌. شرایط گزینشی المپیک از خود المپیک سخت تر بود و در برخی رقابتها در حالی که می توانستم مدال بهتری بگیرم، باختم. روزهای سخت و روزهایی که شکست خوردم را کسی ندید. من برای رسیدن به المپیک زحمت زیادی کشیدم.

داودی با اشاره به حضور طولانی مدت در مسابقات گزینشی المپیک تاکید کرد: حتی همین حضور پشت سر هم در مسابقات، جلوی افزایش رکورد من را گرفت. یک جوان 19 - 20 ساله تا می خواهد افزایش رکورد داشته باشد مجبور است در مسابقه شرکت کند دوباره آمادگی اش پایین می آید. در المپیک هم به جز وزنه بردار ارمنی نفر دیگری نبود که با او رقابت کنم. وزنه بردار ارمنی هم اگر شرکت می کرد نمی گویم پیروز می شدم اما شرایط بدنی ام به گونه ای بود که می توانستم با او رقابت کنم.

نایب قهرمان المپیک در پاسخ به این پرسش که اگر مسابقات قهرمانی جهان برگزار شود، آمادگی حضور در یک رویداد دیگر را دارد یا خیر، تصریح کرد: تکلیف مسابقات هنوز مشخص نیست اما در هر صورت تابع نظر کادرفنی هستم و مثل سرباز در خدمت تیم ملی خواهم بود. البته چند سال است که استراحتی نداشتم و ذهنم خیلی خسته شدم. اگر قرار باشد در مسابقات شرکت کنم با تمام توان حاضر می شوم اگر هم نه برای بازی های آسیایی آماده می شوم.

او افزود: تمام توانم را می گذارم در بازی های آسیایی مجموع 470 کیلوگرم را رد کنم. اکنون بدنم شاید خسته نباشد اما ذهنم خیلی خسته است و قبل از المپیک واقعا از لحاظ ذهنی خسته شده بودم و فقط منتظر بودم المپیک از راه برسد و نتیجه ای که می خواهم را بگیرم. دائما در تمرین بودم. آقای برخواه هم خودش متوجه شده بود و خیلی تلاش کرد تمریناتم را در روزهای آخر متفاوت کند. خدا را شکر به گونه ای جلو رفتیم تا هم نتیجه بگیریم هم من بیشتر از این خسته نشوم.

وزنه بردار فوق سنگین ایران با اشاره به مشکلات روحی خود قبل از المپیک بیان کرد: در اردوی اهواز آسیب روحی و روانی زیادی دیدم و به روانپزشک مراجعه کردم. در 40 روز اردو، حدود 12 روز 24 ساعت بیدار بودم و نمی توانستم به راحتی بخوابم و دلیلش را هم اصلا نمی دانم چه بود. خیلی خوب است بدانند ورزشکار چه سختی هایی را تحمل می کند تا به المپیک برسد.

البته از این به بعد شرایط بهتر می شود چون اعتماد به نفسم بیشتر شده و ترسم ریخته است و تلاشم را بیشتر می کنم که باز هم افتخار آفرین باشد.

داودی در پاسخ به این پرسش که چقدر روی خود کار می کند تا به یک نقره المپیک قانع نشود، گفت: من هدفم خیلی بزرگتر از این است و نقره المپیک اولین مدال من است ومن خودم روی این مسئله حساسم و تلاش می کنم انگیزه ام قبل و بعد از المپیک فرقی نداشته باشد. تلاش می کنم از لحاظ رکوردی و اخلاقی فرقی نداشته باشم. من از لحاظ بدنی مشکلی ندارم و فقط ذهنم خسته است استراحت کنم و ذهنم آزاد شود، این قول را می دهم در رقابت های آینده وزنه های خوبی بزنم.

او در پایان گفت: برای این مدال نقره خیلی ها زحمت کشیدند و به تنهایی این مدال را نگرفتم. از آقای برخواه سرمربی و جباری و خورشیدی مربیان تیم و عوامل فدراسیون تشکر می کنم.

انتهای پیام