درباره لکنت رسانه ملی

شهردار تهران در گفت‌وگویی ضمن انتقاد از عملکرد صدا و سیما گفت این مظلومیت مردم تهران است که رسانه ملی به مسائل اساسی آنها نمی‌پردازد.

واقعیت این است که ماجرا فراتر از پوشش اخبار مدیریت شهری است. چه بسا مدیران رسانه ملی در پاسخ، فهرستی از برنامه‌های مرتبط با شهرداری داشته باشند و بخواهند به رخ بکشند. اما نه‌تنها در این بخش، نقص‌هایی واضح وجود دارد بلکه رسانه ملی در پوشش عملکرد دولت نیز دچار لکنت است.

اما حرف اساسی چیست؟

رسانه ملی هنوز نگاه دقیقی به آرایش جنگی جدید دشمن ندارد. دشمن امروز در این هجمه بی‌رحمانه فقط و فقط ذهن مخاطب را نشانه گرفته است. دقیقا با چه هدفی؟ هدف اصلی 2خط بیشتر نیست. اول اینکه راه طی شده این ملت به سیاهی گذشته است و دوم اینکه آینده‌ای جز تلخی پیش روی مردم نیست.

دشمن اگر بتواند این دو هدف را محقق کند یک ملت را می‌تواند زمین‌گیر کند و ملتی که از گذشته خود پشیمان و از آینده خود ناامید باشد با تلنگری شکست می‌خورد. هرچند دشمن تا امروز در تحقق این هدف ناکام بوده است اما همچنان این اهداف را با سیاه‌نمایی، بزرگ‌نمایی و تعمیم ناروا و البته دروغ‌های بزرگ و شاخدار دنبال می‌کند.

در چنین صحنه‌ای از جنگ، نقش رسانه چیست؟ دقیقا حرکت در نقطه مقابل دشمن، یعنی بیان واقعیت. مردم می‌بینند چه مسیری را آمده‌اند و چه دارایی‌هایی دارند و نسبت به آینده این کشور امیدوار هستند. راه رسیدن به این هدف نیز تنها در بیان هنرمندانه تلاش‌هاست. ما کم نقص نداریم اما بدون شک به‌سوی قله در حرکتیم. رو به جلو می‌رویم، حتی اگر نسبت به آرمان‌هایمان عقب باشیم اما نسبت به گذشته پیش می‌رویم. باید حرکت را دید و سردست گرفت. راهبرد امیدافزایی اینجاست.

امروز پوشش تلاش مدیران و بیان هنرمندانه آن یک فریضه و آرایش جنگی مقابل دشمن است. گذشت زمانی که این دست اخبار را در سطح روابط‌عمومی‌ها و تبلیغاتچی‌ها وزن می‌دادیم و از کنار آن عبور می‌کردیم.

امروز رسانه، پیشانی یک جنگ تمام عیار است. گلایه‌های نابجا و ضریب دادن به حواشی و بیان سرسری تلاش‌ها و تولید غیرخلاقانه پیام و خدای نکرده ژست‌های متعفن روشنفکری برای جلب توجه و خودنمایی، تنها در صحنه رسانه دیگر متوقف نمی‌شود و هزینه آن در سطح تخریب سرمایه‌های انسانی یک کشور امتداد می‌یابد.

از این جهت امیدواریم مدیران ارشد رسانه ملی که همگی از دلسوزان نظام و انقلاب هستند نسبت به این مهم اهتمام جدی‌تری داشته باشند. این جنگ جدید سازوکار نوین، سازمان پویا، ذهن‌های خلاق و انگیزه‌های به‌غایت ایمانی می‌خواهد.