یک‌شنبه 2 شهریور 1404

درگذشت بازیگر بزرگی که خودش می‌گفت: «من حاصل رانت خانوادگی‌ام»

وب‌گاه خبر آنلاین مشاهده در مرجع
درگذشت بازیگر بزرگی که خودش می‌گفت: «من حاصل رانت خانوادگی‌ام»

جری آدلر، بازیگر «سوپرانو»، «همسر خوب» و «مرا نجات بده»، در 96 سالگی درگذشت. آدلر در سال 1950 و در دوران دانشجویی در دانشگاه سیراکیوز، توسط پدرش که مدیر تئاتر «گروپ تئاتر» بود، به‌عنوان دستیار مدیر صحنه نمایش موزیکال «آقایان بلوندها را ترجیح می‌دهند» به کار گرفته شد. خودش سال‌ها بعد گفت: «من حاصل رانت خانوادگی‌ام.»

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، جری آدلر که سال‌ها در پشت صحنه تئاتر برادوی به‌عنوان مدیر صحنه فعالیت می‌کرد و بعدها در سریال‌هایی چون «سوپرانو»، «همسر خوب» و «مرا نجات بده» مقابل دوربین رفت، روز شنبه در 96 سالگی درگذشت. خانواده‌اش این خبر را تأیید کردند.

آدلر تا اوایل 60 سالگی وارد دنیای بازیگری نشد؛ در حالی‌که دخترعموی او، استلا آدلر، یکی از مشهورترین مربیان بازیگری قرن بیستم بود.

این بازیگر اهل بروکلین، در «سوپرانو» نقش «هرمن (هش) رابکین»، مشاور تونی سوپرانو (جیمز گاندولفینی) را ایفا کرد؛ در «همسر خوب» در قالب «هاوارد لایمن» ظاهر شد و در «مرا نجات بده» بارها در نقش «سیدنی فاینبرگ»، رئیس ایستگاه آتش‌نشانی نیویورک، روی پرده رفت.

تماشاگران تلویزیون همچنین او را در نقش‌های ماندگاری همچون خاخام آلن شلمان در «نوردهی شمالی»، آقای ویکر در «از تو عصبانی‌ام» و موشه، پدر مائورا ففرمن در «شفاف» به یاد دارند. او در فصل پایانی «براد سیتی» نیز نقش یک بازمانده پرانرژی هولوکاست را بازی کرد.

آدلر در سال 1950 و در دوران دانشجویی در دانشگاه سیراکیوز، توسط پدرش که مدیر تئاتر «گروپ تئاتر» بود، به‌عنوان دستیار مدیر صحنه نمایش موزیکال «آقایان بلوندها را ترجیح می‌دهند» به کار گرفته شد. خودش سال‌ها بعد گفت: «من حاصل رانت خانوادگی‌ام.»

او به‌عنوان مدیر یا سرپرست تولید در نمایش‌های بزرگی چون «آواز برای تو» (1952)، «بانوی زیبای من» (1956) با بازی جولی اندروز و رکس هریسون، «درخت سیب» (1966) به کارگردانی مایک نیکولز و «بازگشت به خانه» (1967) نوشته هارولد پینتر فعالیت کرد و در پشت صحنه آثار معروفی چون «آنه» و «مارک توآنین؛ امشب» حضور داشت. او در طول این سال‌ها با چهره‌هایی چون آرتور میلر، مارلنه دیتریش، اورسن ولز، آنجلا لنسبری، جان گیلگود، نوئل کوارد، جری لوئیس، ریچارد برتون و بسیاری دیگر همکاری داشت.

یکی از خاطرات مشهورش مربوط به کاترین هپبورن بود که در سال 1969 در نقش «کوکو شانل» روی صحنه رفت و با وجود سر و صدای ساخت‌وساز روبه‌روی تئاتر، خودش با کارگران هماهنگ کرد که هنگام اجرای یکی از ترانه‌هایش کار را متوقف کنند.

آدلر در دهه 1990 و در حالی‌که به بازنشستگی نزدیک می‌شد، به طور اتفاقی وارد عرصه بازیگری شد. اولین حضورش جلوی دوربین در سال 1991 در سریال «پل بروکلین» بود. پس از آن، در سریال‌های کوتاه‌مدتی چون «خیابان هادسون» با تونی دانزا و «تربیت پدر» (به‌عنوان پدر شخصیت باب سَگت) نقش‌های ثابت گرفت.

او در سینما نیز در فیلم‌هایی چون: «راز قتل در منهتن» (1993)، «فرار با قتل» (1996)، «در کفش‌های او» (2005)، «سینکدوکی، نیویورک» (2008) و «یک سال بسیار خشونت‌آمیز» (2014) حضور یافت.

آدلر پس از سال‌ها پشت صحنه، در سال 2000 این بار به‌عنوان بازیگر روی صحنه برادوی رفت و در نمایش کمدی «کوتوله‌ای بلندقدتر» ایفای نقش کرد. آخرین حضور او در برادوی سال 2015 و در نمایش «ماهی در تاریکی» به نویسندگی لری دیوید بود که نقش پدر او را بازی کرد.

او در سال 1994 با جون لَکسمن، روان‌شناس، ازدواج کرد و تا پایان عمر با او زندگی مشترک داشت.

مترجم: ریحانه اسکندری

منبع: هالیوودریپوتر

59244

کد خبر 2106343