شنبه 10 آذر 1403

در دادگاه امان‌کی چه گذشت؟ / وقتی متهمان، ملک‌های مرغوب بانک را در ازای برهوت گرفته‌اند

خبرگزاری دانشجو مشاهده در مرجع
در دادگاه امان‌کی چه گذشت؟ / وقتی متهمان، ملک‌های مرغوب بانک را در ازای برهوت گرفته‌اند

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو؛ سومین جلسه رسیدگی به اتهامات متهم داریوش امان کی و متهمان دیگر در شعبه سوم دادگاه ویژه رسیدگی به جرایم اقتصادی به ریاست قاضی مسعودی مقام برگزار شد. قاضی مسعودی مقام در ابتدای جلسه ضمن تفهیم مواد 193، 194 و 195 قانون آ‌یین دادرسی کیفری از رسول امیر قهرمانی نماینده دادستان خواست تا جهت دفاع از کیفرخواست در جایگاه حاضر شود. قهرمانی گفت: در جلسه...

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو؛ سومین جلسه رسیدگی به اتهامات متهم داریوش امان کی و متهمان دیگر در شعبه سوم دادگاه ویژه رسیدگی به جرایم اقتصادی به ریاست قاضی مسعودی مقام برگزار شد. قاضی مسعودی مقام در ابتدای جلسه ضمن تفهیم مواد 193، 194 و 195 قانون آ‌یین دادرسی کیفری از رسول امیر قهرمانی نماینده دادستان خواست تا جهت دفاع از کیفرخواست در جایگاه حاضر شود. قهرمانی گفت: در جلسه گذشته وکیل متهم داریوش امان کی اعلام کرد که بنده از محکومیت موکل ایشان خوشحال شدم در اینجا باید بگویم آقای وکیل اگر شما از اجرای عدالت خوشحال نمی‌شوید ما خیلی خوشحال می‌شویم. وی افزود: وکیل متهم داریوش امان کی اعلام نمود که بنده متهم را تحقیر کرده‌ام و گفته‌ام وی نمایشنامه نویسی کرده است این در حالی است که بنده از ذوق هنری موکل تمجید کرده‌ام، خانم کلاهدوزان را از پای دم کردن برنج به محضر آورده‌اند و از وی امضا گرفته‌اند و وقتی خواستند وثیقه معتبر را از بانک خارج کنند نامه‌ای را تنظیم کردند که بیشتر شبیه نمایشنامه است. چرا که خانم کلاهدوزان اطلاعی از ماوقع نداشته است. قهرمانی افزود: وکیل در اظهارات خود مطرح کرده است که کیفرخواست مغرضانه، با سوء نیت و کینه توزی بوده است، در اینجا باید گفت که شما اولا معنای منع تعقیب را بدانید و عمل خود را بسنجید و بعد سخن بگویید. امیدوارم اقای وکیل مطالعه عمیق در مورد جرم اقتصادی داشته باشند چرا که بدون ر. عایت تشریفات تسهیلات داده شده و 65 میلیارد تومان پول مفت کشور به شرکتی داده شده که سندیت ندارد. نماینده دادستان گفت: متهم داریوش امان کی نامه‌ای آورده مبنی بر اینکه ملک آبشار تراکم تجاری داشته است در حالی که این ملک در زمان تهاتر فاقد کاربری و خارج از محدوده اعلام شده است، آقایان ادعا دارند 170 هکتار برای مجموعه بانک‌ها تراکم گرفته‌اندکه این سخن کاملا خنده دار است. ملک فاقد تراکم تجاری بوده و در آن تاریخ نامه‌ای به شرکت توسعه ساختمان زده شده است مبنی بر اینکه شورای برنامه ریزی ساختمان مصوبه‌ای در مورد ملک ندارد. وی افزود: ملک مذکور در سال 91، 10 میلیارد خریداری شده است این درحالی است که کارشناس بانک اعلام کرده ملک در برهوت می‌باشد. در سال 97 نیز اتفاقاتی می‌افتد و شورای برنامه ریزی استان مصوبه‌ای برای زمین تصویب می‌کند که یک طبقه آن تجاری شود. قهرمانی اظهار کرد: شگرد متهمان این پرونده که بنده نام پرونده مخوف را بر آن می‌گذارم، این بوده است که آقایان تسهیلات 65 میلیاردی می‌گیرند و در مرحله تهاتر آنقدر گران نمایی می‌کنند که بیش از 120 میلیارد تومان در مرحله تسویه تحصیل مجرمانه می‌کنند و این شگرد جدیدی است، متهمان ملک‌های مرغوب بانک را در ازای دادن برهوت گرفته‌اند. نماینده دادستان گفت: نکته جالب‌تر که نشان از تبانی دارد این است که آقایان بدهی شان 120 میلیارد تومان بوده است و کارشناس متخلف زمین‌های برهوت را 153 میلیارد تومان کارشناسی می‌کند و آقایان از بانک طلبکار نیز می‌شوند و همان روز که چک را از بانک می‌گیرند 3 ملک را نیز از بانک می‌گیرند. در ادامه کارشناس بانک در جایگاه قرار گرفت و گفت: بحث 33 میلیارد تومان، اختلافی است که پس از اخذ 120 میلیارد تومان اوراق مربوط به موسسه آرمان به وجود آمد که از آن مبلغ 29 میلیارد تومان نیز چک به تاریخ نهم بهمن سال 95 دریافت می‌شود. وی ادامه داد: نکته قابل توجه آن است که این چک با تفاهم شرکت و فروشندگان ملک تبدیل به دو فقره چک به مبلغ 15 میلیارد تومان و 14 میلیارد تومان می‌شود، اما به یک سررسید است یعنی 29 میلیارد تومان در قالب دو چک در یک سررسید انجام می‌گیرد. کارشناس بانک گفت: در همین حین آقای حمید حاجی اسفندیاری با مراجعه به شرکت خواستار خرید شش‌دانگ یک قطعه زمین در منطقه آزادی شهر اصفهان متعلق به بانک سرمایه به قیمت 60 میلیارد تومان می‌شود. گفتنی است در ادامه نماینده دادستان گفت: دو نفر از متهمان به نام‌های حمیدرضا حاجی اسفندیاری و سیدرضا حسینی در کشور بوده، اما متواری هستند؛ در ردیابی‌ها پول تسهیلات به حسابشان رفته است و همین دو نفر هستند که بعد از تهاتر‌ها ملک‌ها به نام آن دو خریداری می‌شود، حال آقای فتحی باید پاسخ دهد که اولا این‌ها کجا هستند و چرا این ملک‌ها را به نام خودشان خریداری نکرده اند. قهرمانی ادامه داد: آقایان در جلسه قبل عنوان کردند که پول را در ساخت و ساز بردیم حال سوال من اینجاست خانم سمانه صرافان، آقای سید رضا امانی، آقای سید عباس ذکاوت و آقای بشیر شیرانی چه چیزی برای شما ساخته اند که پول به حساب شان رفته است. وی افزود: البته یک مقداری اسکلت‌های ساختمان زده شده و خرج‌هایی نیز شده است، اما بخش کمی از آن در ملک رفته و بقیه پول به سمت ساخت و ساز نرفته است. نماینده دادستان تاکید کرد: ما آنچه که از پروژه می‌دانیم آن است که در منطقه یافت آباد یک ملک نبوده بلکه دو ملک بوده است. در ادامه نماینده دادستان با اشاره به فاکتور‌های ارایه شده از سوی متهمان گفت: همه فاکتور‌ها در ملک نرفته حال سوال این جاست که بقیه پول‌ها کجا رفته است و اگر در ملک هزینه شده ما از کجا باید بدانیم که آن ملک، ملک بانک سرمایه بوده است از سوی دیگر چرا این ملک به نام خانم کلاهدوزان شده است. در ادامه متهم فتحی گفت: خانم کلاهدوزان امین من بودند برای همین این ملک‌ها را به نام ایشان زد. در ادامه قاضی خطاب به متهم ذکاوت خو گفت: شما چه کاره هستید؟ خانم کلاهدوزان شرکت ندارند، اما شما از ایشان استفاده کردید. در ادامه قاضی به نماینده دادستان گفت: باید این‌ها را به اتهام پولشویی تعقیب کنید که نماینده دادستان گفت: حتما پیگیری می‌کنیم. در ادامه نماینده دادستان خطاب به متهم رسول ذکاوت خو همسر خانم کلاهدوزان گفت: سوال اینجاست که خانم کلاهدوزان در ازای چه چیزی این ملک را دریافت کرد شما که می‌خواستید وکالت بگیرید پس ملک را به نام خودتان می‌زدید. نماینده دادستان ادامه داد: ملک یافت آباد و ملک آبشار به نام الهه ذرخش بوده که مادر خوانده آقای داریوش امان کی است و از این خانم استفاده شده است، در این مورد پرونده پولشویی در دادسرا مطرح است. وی در ادامه با اشاره به ردیابی‌های صورت گرفته در این پرونده نام برخی از افراد را قرائت کرد و گفت: دیلمی، امیر شهاب سلیمانی، مهدی یزدانی، فریدون روشندل، بهنام ادیبی، مهدی بهشتی، ابوطالب حسن زاده، عبدالرضا امان و سید رضا حسینی و. چه نقشی در پرونده دارند. متهم فتحی پاسخ داد: عبدالرضا امان برای ما از کارخانه اصفهان سیمان تهیه می‌کرد و چک را در وجه آن صادر کردیم مدارک آن موجود است. قهرمانی گفت: ردیابی‌ها سخن دیگری می‌گوید، الهه ذرخش چه نقشی داشته است ایشان هم برای شما سیمان می‌خرند؟ متهم فتحی مدعی غیر واقعی بودن ردیابی‌ها شد و در این هنگام قاضی بیان کرد: اسناد مالی‌تان را از سال 84 بیاورید. متهم فتحی پاسخ داد: همه را آورده‌ام. قاضی مسعودی مقام گفت: بهنام ادیبی وکیل دادگستری است آیا ایشان هم سیمان خریده است؟ در ادامه نماینده دادستان خطاب به متهم فتحی گفت: چرا طلبتان را گرفتید و ملک را به نام خانم کلاهدوزان کردید، ملک آبشار را از چه کسی گرفتید؟ این متهم پاسخ داد: ملک یافت آباد را به حاجی امانی پس دادم و ملک آبشار را از ایشان گرفتم، معامله کردیم. نماینده دادستان از متهم ذکاوت خو پرسید: بهروز حسن پور کیست چرا سه میلیاردی که بابت وجه التزام از بانک گرفتید در حساب ایشان است؟ متهم ذکاوت خویی گفت: از ایشان آهن گرفتم. نماینده دادستان ادمه داد: آقایان فرآیند مجرمانه را تسهیل می‌کردند، اما فتحی میدان دار بوده است و سرشاخه شبکه مجرمانه نیز آقای امان بوده است. آقای امان کارت ویزیتی داشتند و خودشان را مدیر شرکت پایه سازان اریس معرفی می‌کردند. این شرکت قبل از اخذ تسهیلات محل اقامتش را به یافت آباد تغییر می‌دهد، آدرس قبلی شرکت که دفتر امان و برادرش بوده الهیه خیابان بیدار است. نماینده دادستان بیان کرد: ملک‌هایی که بابت تهاتر بوده به نام الهه ذرخش بوده و قبل از فرآیند مجرمانه به نام خانم کلاهدوزان می‌شده است. املاک داریوش امان نیز به نام خانم الهه ذرخش بوده است. قهرمانی تصریح کرد: آقای امان می‌گوید محمدرضا خانی را که تهاتر ظالمانه را به نفع امان به بانک سرمایه تحمیل کرده را یک بار در رستوران دیده است و او را نمی‌شناسد. در حالی که بعد از دستگیری آقای خانی، ناگهان فردی به نام کیوان ذرخش وثیقه آزادی آقای خانی را تامین کرده است. نماینده دادستان با اشاره به اظهارات آرمان علمایی در زمان بازداشتش بابت پرونده صندوق ذخیره فرهنگیان گفت: علمایی 400 تا 500 صفحه اظهاراتی داشتند که در مورد آقای امان نیز مطالبی نوشتند و اعلام کردند که در دفتر امان برادر آقای خانی را دیده‌اند که موضوع گفتگوی آن‌ها تأمین وثیقه برای آزادی خانی بوده است. وی ادامه داد: فردی به نام اسماعیل سلیمی در پرونده بابت اوراق آرمان دخیل است آقای کفیلی می‌گوید سلیمی را نمی‌شناخته است و اولین بار با حبیب امان برای فروش زمین در یافت آباد به دفتر وی رفتیم و در آنجا با او آشنا شدم. قهرمانی از متهم کفیلی پرسید: چه کسی شما را به دفتر سلیمی برد، آیا بخشیاش را می‌شناسید؟ متهم کفیلی گفت: آقای امان من را به دفتر سلیمی برد یک بار در دوبی با آ‌قای رضایی برای ناهار به جایی رفتیم که ایشان آقای بخشایش را به من معرفی کرد، ما نیز در بانک سرمایه مشکل ارزی داشتیم که در آنجا گفتیم پولمان را پس دهید. قهرمانی خطاب به متهم کفیلی گفت: شما در اظهاراتتان گفته‌اید که جیب امان را پر کردید، ماجرای 1000 سکه شرکت اسپادانا چه بوده است؟ متهم کفیلی گفت: من چنین توانی ندارم. نماینده دادستان افزود: قیمت زمینی که به میزان 153 میلیارد کارشناسی شده 17 میلیارد بوده است. در ادامه هاشم زهی کارشناس شرکت توسعه ساختمان در جایگاه قرار گرفت و توضیحاتی در مورد مصوبه تجاری بودن برخی املاک را ارائه داد. وی معتقد بود که این مصوبه‌ها تجاری نیست درحالی که متهم امان کی اصرار بر تجاری بودن این مصوبه‌ها داشت و به همین علت مدام میان اظهارات کارشناس مداخله می‌کرد. گفتنی است در نهایت قاضی خطاب به متهم امان کی گفت: جوسازی نکنید؛ آیا فکر می‌کنید می‌توانید این گونه جلسه دادگاه را منحرف کنید؟ شما می‌توانید اسنادی که اشاره به تجاری بودن املاک دارد را به دادگاه ارائه دهید. در ادامه نماینده دادستان گفت: آقای علمایی به عنوان مطلع در پرونده اظهار کردند که متهم امان کی با حساب خودشان کار نمی‌کرد و تماما با ارز کار کرده است. قاضی از برخی مطلعین از جمله آرمان علمایی خواست آنچه که می‌دانند را بیان کنند که این مطلعین نیز هر آنچه در پرونده ذکر کرده بودند را بیان کردند. در ادامه قاضی خطاب به متهم امان کی گفت: برادر شما اکنون به خارج از کشور فرار کرده است؛ وی شخصی بود که در پرونده قبلی شما به مراجع و دستگاه‌های مختلف کشوری مراجعه می‌کرد که در نهایت من مانع از کار او شدم. در ادامه جلسه دادگاه متهم کفیلی در جایگاه قرار گرفت و قاضی پس از تفهیم اتهام خطاب به وی گفت: آیا اتهامات انتسابی را قبول دارید؟ دفاعیات خود را توأم با صداقت بیان کنید. متهم کفیلی گفت: خیر قبول ندارم؛ در این پرونده یک معامله با شرکت کرده‌ام، بنده در کار نیروگاه هستم و سرمایه چندانی ندارم. قاضی پرسید: شما وکیل خانم کلاهدوزان هستید؟ متهم کفیلی پاسخ داد: من خانم کلاهدوزان را تا الان ندیده ام. قاضی گفت: شما همه را بسیج کردید که پول دولت را ندهید بعد الان می‌گویید کسی را نمی‌شناسید. نماینده دادستان پرسید: با سلیمی چگونه آشنا شدید؟ متهم کفیلی پاسخ داد: آقای امان و فتحی یک روز به من گفتند برویم آنجا قولنامه بنویسیم، این دو نفر مذاکره می‌کردند نیروگاه را بخرند. نماینده دادستان گفت: اوراق آرمان به نام شماست؛ چه کسی پیشنهاد کرد به نام شما باشد؟ متهم کفیلی پاسخ داد: آقای امان و فتحی، من موسسه آرمان را نمی‌شناسم و اصلا به آنجا نرفتم و با سلیمی معامله کردیم. نماینده بانک سرمایه در این رابطه گفت: اوراق جعلی است، مگر می‌شود حساب باز کنید و در موسسه حضور نداشته باشید. متهم کفیلی گفت: اگر این‌ها جعلی باشد حرف شما درست است، آرمان را بیاورید تا بگوید جعلی است یا واقعی، ما اول قولنامه چک گرفتیم. پس از پایان دفاعیات متهم کفیلی، علیمحمدی نماینده بانک سرمایه در جایگاه حاضر شد و گفت: شرکت اریس در تاریخ 23.11.91 تاسیس شده است؛ درخواست این شرکت مستقیم به علی بخشایش داده شده است در حالی که این شرکت، ملک، کارمند، صلاحیت پیمانکار و حسابی در بانک سرمایه نداشته است. علیمحمدی افزود: بانک سرمایه قبل از شروع عملیات اجرایی 25 میلیارد پرداخت کرده است، شرکت اریس 12 کارمند داشته که تاریخ استخدام آن‌ها یک ماه قبل از اخذ تسهیلات در بانک سرمایه بوده است و حتی این شرکت دفتر مرکزی نیز نداشته است. یک فیش تلفن داده بودند که متعلق به یک ملکی در الهیه بود. نماینده بانک سرمایه ادامه داد: دوستان در اینجا بسیار حق به جانب سخن می‌گویند و می‌گویند بانک ما را نابود کرده و به تعهداتش عمل نکرده است در حالی که طبق گزارش کارشناسان ریالی در پروژه خرج نشده بود. در ادامه علی محمدی نماینده بانک گفت: کدام بانکی است که پول برای پروژه‌ای که هنوز در خاک است را جهت خرید آسانسور و پله برقی می‌دهد، اما این افراد فاکتور‌ها را به بانک سرمایه ارائه دادند و توانستند پول بگیرند. وی با اشاره به برخی صحبت‌های متهمان مبنی بر اینکه بانک سرمایه آن‌ها را نابود کرده است، گفت: این اتفاق افتاد، چرا که شما با آن‌ها صادق نبودید و پروژه را به درستی پیش نبردید، حال چرا بانک را تخریب می‌کنید؟ نماینده بانک خطاب به وکیل متهم امان کی گفت: شما از سود مرکب حرف زدید و اینگونه بانک را رباخوار جلوه دادید، در حالی که اصلا در این پرونده چنین اتفاقی رخ نداده بود؛ ما حتی مصوبه‌ای داشتیم که بتوانیم تا یک سال دیگر با شما راه بیاییم و حتی جریمه هم از شما نگیریم و اصلا نمی‌خواستیم شما را اذیت کنیم.