در گفتگو با ورزش سه؛/ سکوت بدشانس‌ترین بازیکن والیبال ایران شکست

به گزارش "ورزش سه"، علی حاجی‌پور یکی از پدیده‌های فصل گذشته لیگ برتر والیبال ایران بود. او در ترکیب هراز آمل نمایش‌های درخشانی از خود ارائه داد و همین موضوع باعث شد که این بازیکن در تیم ملی نیز با بهروز عطایی همکاری داشته باشد. او بالاتر از بردیا سعادت به همراه امین اسماعیل نژاد پشت خط زن‌های تیم ملی والیبال در لیگ ملت‌ها را تشکیل دادند.

با این حال یک بدشانسی بزرگ در هفته سوم لیگ ملت‌ها به سراغ علی حاجی پور آمد و او از ناحیه رباط صلیبی دچار آسیب دیدگی شد. موضوعی که باعث شد این بازیکن ادامه تورنومنت‌های ملی را از دست بدهد و در بخش زیادی از فصل آینده لیگ برتر نیز غایب باشد.

علی حاجی پور که در این مدت تصمیم گرفته بود صحبتی انجام ندهد، حالا در گفتگو با ورزش سه سکوت خود را شکسته که در اینجا مشروح صحبت‌های او با خبرنگار ما را می‌خوانید.

*دست فدراسیون والیبال و آقای داورزنی درد نکند  اول از همه باید از فدراسیون والیبال و آقای داورزنی تشکر کنم که هزینه‌های درمان من را متقبل شدند. البته باشگاه فولاد سیرجان در این مدت کمک خاصی به من نکرد و خیلی هم از آنها دلخور نیستم چون من در تیم ملی دچار آسیب دیدگی شدم و مشکلی از این بابت وجود نداشت.

*مدیرعامل باشگاه خیلی بد با من حرف زد همانطور که گفتم من در تیم ملی مصدوم شدم و انتظار زیادی از باشگاه فولاد سیرجان نداشتم. با این وجود مدیرعامل تیم رفتار بسیار بدی با من داشت. چند باری که با ایشان صحبت کردم با ادبیاتی با من حرف زد که واقعاً برایم باورنکردنی بود. البته باید این را هم بگویم که مدیرعامل شرکت یعنی آقای ابراهیمی همواره به من لطف داشتند و حتی در مکالمه تلفنی اعلام کردند که هر کمکی از دستشان بر بیاید انجام خواهند داد.

*خواسته‌هایی از من دارند که واقعاً غیر معقول است فکر می‌کنم که فقط من و پوریا حسین خانزاده به خاطر سفر با تیم ملی و محدودیت زمانی که برای ایجاد حساب داشتیم نتوانستیم پول اولیه را از باشگاه دریافت کنیم. در ادامه هم باشگاه به من گفت که 50 درصد قرارداد تو را پرداخت خواهیم کرد و 50 درصد بعدی نیز به این موضوع بستگی دارد که چه زمانی بتوانم به تیم ملحق شوم و بازی کنم. در رابطه با این موضوع با باشگاه صحبت کردیم و نهایتاً قرار شد قرارداد جدیدی برای من ارسال کنند. این اتفاق هم رخ داد اما چیزهای عجیبی در آن وجود داشت مثلاً بحث حق رشد را گنجانده بودند. مگر من بازیکن رده‌های پایه هستم یا از ابتدا در این باشگاه بوده‌ام که حق رشد در قراردادم گنجانده شود. همچنین این قرارداد از یک ساله به دو ساله تغییر پیدا کرده بود. من با این شرایط قرارداد را امضا نمی‌کنم و باید دید که در ادامه چه اتفاقی می‌افتد.

*آقای عطایی تا یک جایی می‌تواند کمک کند من مشکلی با باشگاه فولاد سیرجان ندارم و با کادر فنی نیز رابطه بسیار خوبی دارم. دو سال و نیم است که با آقا بهروز کار می‌کنم و از کار کردن با ایشان لذت می‌برم ولی در نهایت همه چیز به توافق با باشگاه مربوط می‌شود. آقای عطایی سرمربی است و تا یک حد می‌تواند کمک کند اما بقیه همانطور که گفتم به باشگاه مربوط می‌شود.

*بعضی وقت‌ها به هر دری می‌زنی نمی‌شود در والیبال بعضی روزها هست که شما به هر دری می‌زنید نمی‌شود. از وقتی که من آسیب دیدم خیلی در جریان فشاری که در اردوها به بچه‌ها وارد می‌شد نبودم اما به هر حال من معتقدم که بازیکنان تمام تلاش خود را انجام دادند ولی بعضی وقت‌ها نمی‌شود. آقای عطایی با نتایج خوبی کارش را شروع کرد و شرایط طوری پیش رفت که هیچکس فکرش را نمی‌کرد اما امسال برخی شرایط باعث شد که تیم نتواند نتیجه بگیرد و در نهایت کاری هم از دست آقای عطایی بر نمی‌آمد.

*من در آمریکا دائم روی ویلچر بودم من همیشه اینگونه بوده‌ام که سرم در لاک خودم بوده و کاری به کسی نداشتم و جزئیاتی از این موضوع (اظهار نظر عطایی که گفته بود اتفاقاتی در آمریکا افتاده که اگر بگویم چهار ستون بدنتان می‌لرزد) نمی‌دانم. شاید کادر فنی خودش در جریان جزئیات بوده و یک سری مسائل را متوجه شده اما واقعاً من چیزی نمی‌دانم. از طرفی هم بلافاصله بعد از رسیدن به آمریکا نزدیک یک روز ما مشکل خواب داشتیم و در ادامه هم من آن مصدومیت برایم به وجود آورد که باعث شد دائم روی ویلچر باشم. من حتی وضعم به گونه‌ای بود که بچه‌ها غذا را برایم داخل اتاق می‌آوردند.