در گفت و گو با ورزش سه؛ / سکوت ستاره بدشانس تیم ملی شکست

به گزارش "ورزش سه"، دریافت کننده تیم ملی والیبال ایران در سال 2021 که در اکثر رویدادها به عنوان بازیکن ثابت به زمین می‌رفت، توانست برای اولین بار حضور در یک لیگ اروپایی را تجربه کند. شاید اوج کار میثم صالحی رقابت‌های المپیک توکیو بود که با وجود حذف ایران در مرحله گروهی این بازیکن عملکرد قابل قبول و جالبی را از خود ارائه داد.

میثم صالحی که به تیم اولشتین لهستان پیوسته بود، مدتی بعد از ناحیه کتف با مصدومیت دست و پنجه نرم می کرد و خیلی از بازی‌های تیمش را به همین دلیل از دست داد. در نهایت میثم با جدایی از باشگاه لهستانی کتف خود را در کشور ایتالیا به تیغ جراحان سپرد. مصدومیت میثم صالحی به گونه ای بود که نتوانست در رقابت‌های لیگ ملت‌ها نیز تیم ملی والیبال ایران را همراهی کند و این امیدواری وجود داشت که با پشت سر گذاشتن چند ماه سخت در قهرمانی جهان دوباره به میدان بازگردد.

صالحی اخیرا در تمرینات تیم ملی نیز حضور پیدا کرد. هفته پیش و بعد از پایان آخرین تمرین ملی‌پوشان قبل از ازام به لهستان بهروز عطایی در مصاحبه خود اعلام کرد که این بازیکن نتوانسته به آمادگی کامل برسد و غایب بزرگ ایران در مسابقات قهرمانی جهان خواهد بود.

به همین بهانه با میثم صالحی گفت و گویی ترتیب دادیم که در اینجا مشروح مصاحبه این ستاره والیبال ایران با "ورزش سه" را می خوانید.

*می‌ترسیدم در تمرینات سرویس بزنم قبل از اینکه تیم الف به ایران برگردد با تیم ب تمرین می‌کردم. به خودم قول داده بودم وقتی تیم الف رسید با بچه‌ها کامل تمرین کنم که بتوانم در قهرمانی جهان حضور داشته باشم که قسمت نشد. من با آنها شروع به تمرین کردم ولی چون می‌ترسیدم سرویس نمی‌توانستم بزنم. اگر دکتر بالای سر ما بود و می‌گفت نترس یا کسی چیزی می‌گفت که دلم قرص باشد می‌رفتم. ما سر تمرین تیم ملی دکتری نداشتیم و می‌ترسیدم. یک جلسه از تمرینات احساس درد کمی کردم، کتفم را گرفتم و بیرون آمدم ولی هیچکس نگفت چه شد! برایم بلیت گرفتند و چهارشنبه هفته پیش به ایتالیا رفتم و دکترم گفت تو هیچ مشکلی نداری و بعد از یک هفته می‌توانی شروع کنی. اول تصمیم گرفته شد قهرمانی جهان نروم و بعد سفری دو روزه به ایتالیا داشتم. چون احساس درد کردم و سرویس نمی‌زدم تیم را همراهی نکردم.

*یک ماه تمرین برای قهرمانی جهان کافی نبود تنها یک ماه تمرین کرده بودم و برای قهرمانی جهان خیلی کم بود. آسیب جدی و جراحی سنگینی داشتم و یک ماه کافی نبود. پیش دکتر تیم ملی که سر تمرین نمی‌آید و فقط ما پیشش می‌رویم رفتم و او گفت صلاح نمی‌دانم تو بازی کنی و خیلی خطرناک است. با این حال فکر می‌کنم هفت ماه و نیم برای کتف کافی بود. من هم احساس درد کردم و فکر می‌کنم تصمیم درستی گرفته شد. دکتر هم گفت دامنه حرکت کتفت کامل نشده و هنوز روند درمان کامل نشده است. دکتر ایتالیایی هم نگفت می‌توانی شرکت کنی و فقط گفت اگر یک هفته این تمرینات را انجام دهی می‌توانی تمرین کنی نه اینکه آماده مسابقات شوی.

*مصدوم بودم، فکر می‌کردند نمی‌خواهم بازی کنم! من هرچه بلد بودم و گفته بودند را انجام دادم. اگر آقای خوش خبر نبود من دومین بار نمی‌توانستم به ایتالیا بروم. 13هزار یورو هزینه جراحی من شد، این اتفاق برای من در المپیک افتاده بود و قبل از بازی با ایتالیا کتف من قفل کرد؛ آقای افروزی توانست کاری کند که به بازی برسم اما در آسیا کلا تعطیل بودم و همه فکر می‌کردند خودم نمی‌خواهم بازی کنم! کتفم در آسیا پاره بود. در واقع همه هزینه درمان را از جیب خودم دادم. کمک آقای خوش خبر بود که برای دومین بار برای فیزیوتراپی اعزام شدم.

*انتظارات سید بی جا نیست  من در مورد حرف های سید نظر خاصی ندارم ولی او یکی از ستاره هایی است سال ها تلاش کرده و افتخار آفرینی کرده است. بعد از این همه سال فکر نمی‌کنم اگر انتظاری هم داشته، بی جا بوده باشد.

*دلم به این تیم روشن است قبل از اعزام تیم به لیگ جهانی هم گفتم که دلم به این تیم روشن است. بچه‌ها تمام تلاش‌شان را می‌کنند و امیدوارم که بهترین‌ها برای تیم ملی کشورمان اتفاق بیفتد. ماهم جزو خانواده والیبالیم و هر اتفاقی بیفتد دل‌مان شاد می‌شود.

مصاحبه از مهدی اسدی