دعای روز ششم ماه مبارک رمضان + متن و ترجمه

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان ادعیه روزانه این ماه شریف بسیار جای دقت و تفکر دارد. این دعا‌های روزانه که در محافل مذهبی خوانده میشود توسط ابن‌عباس از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است و علمای بزرگ اسلام آن‌ها را در کتاب خود ثبت و ضبط کردهاند و ما این ادعیه را از کتاب «اقبال الأعمال» سیدبن طاووس عالم بزرگ شیعه نقل می‌کنیم. این کتاب مانند سایر کتابهای سید از اعتبار و ارزشی ویژه بین علمای شیعه برخوردار است تا جایی که شیخ عباس قمی در «مفاتیح الجنان» بسیار از ادعیه این کتاب استفاده کرده است. اینک به مناسبت فرا رسیدن ششمین روز ماه مبارک رمضان، دعای این روز به‌همراه توضیحی درباره آن منتشر شده است:

*س_اللهم لاتخذلنی فیه لتعرض معصیتک، و لاتضربنی بسیاط نقمتک، و زحزحنی فیه من موجبات سخطک، بمنک و أیادیک، یا منتهی رغب الراغبین_س* *س_خدایا، مرا در این ماه به‌خاطر نزدیک شدن به نافرمانی‌ات وامگذار، و با تازیانه‌های انتقامت عذاب مکن، و از موجبات خشمت دورم بدار، به فضل و عطاهایت،‌ای نهایت دلبستگی دل‌شدگان!_س*

حجت‌الاسلام حسن شریعت‌زاده کارشناس مسائل دینی در توضیح این دعا این‌طور گفت: دعا‌های اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم السلام حاوی نکات بسیار آموزنده جهت زندگی بهتر و اخلاق کمال است و لذا اصرار داشتند که دعا‌های مورد توجه خودشان با همان الفاظ و کلمات قرائت شود. در دعای امروز می‌خوانیم: خدایا، مرا به‌سبب جرأت در گناه و معصیت تو خوار و ذلیل مگردان، خدایا، این گناه من از باب دشمنی با تو نبوده است بلکه جهل من باعث شد که گرفتار گناه شوم. امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید خدایا، من به تو پناه می‌برم به تو از اینکه با بی‌توجهی به تو، گرفتار خواری در زندگی دنیا شوم «و اعوذ بک من خزی الدنیا و عذاب الاخر».

امیرالمؤمنین علیه السلام در دعای کمیل نیز به این مطلب اشاره می‌فرماید:

*س_اللهم اغفر لی الذنوب التی تهتک العصم_س* *س_اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعاء_س*

... شاید در ذهن شما این سؤال نقش بندد که آیا این کلمات در دعا‌ها نشان از گناه کردن اولیای خداست، ظاهر امر آن است که این کلمات در ادعیه رسول خدا (ص) و اهل‌بیت مکرم او بیشتر جنبه تعلیم و آموزش دارد یا از باب «حسنات الأبرار سیئات المقربین» است؛ یعنی همان لحظاتی که برخورد عادی با عباد خدا دارند از همان لحظات توبه می‌کنند که؛ شاید از خدا غافل شده باشم. از امام صادق علیه‌السلام نقل شده که پرسیدند یابن‌رسول الله! این‌که قرآن می‌گوید ابراهیم علیه‌السلام اواه بوده است، یعنی چه؟ امام علیه‌السلام فرمود: یعنی کسی که زیاد دعا کرده است. این ایام بهار دعاست.