دلخانی: نازاریان ضعفهایی دارد که میشود از آنها امتیاز گرفت / عطش مسابقه من را به طلای مصر رساند
قهرمان سال 2021 کشتی فرنگی جهان با اشاره به غیبتش در مسابقات جهانی بلگراد تأکید کرد در تورنمنت رنکینگدار مصر هرچند آمادگی خوبی نداشت، اما عطش مسابقه باعث شد طلایی شود.
میثم دلخانی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره اینکه قرار است از امسال کارش را در وزن المپیکی 60 کیلوگرم استارت بزند، اظهار داشت: فکر میکنم کارم را رسماً در این وزن در تورنمنت بیشکک شروع کنم که انشاءالله برای المپیک هم در این وزن کشتی بگیرم.
رنگرز: قانونمدار باشید و ما را برای سهمیه تحت فشار نگذارید / امیدوارم ارسلان و نماینده ایران فینالیست شوندوی درباره اینکه چقدر از نظر ذهنی برای بازگشت به وزن پایینتر آماده است، گفت: من قبلاً در 60 کیلوگرم کشتی گرفتم. سال 2018 به امیدهای جهان رفتم و تجربه کشتی گرفتن در این وزن در رده بزرگسالان را هم دارم. وزن سنگینی است و قهرمانان بزرگی در آن حضور دارند که بیشتر آنها هم از همین آسیا هستند. شما به چهار نفری که در مسابقات جهانی روی سکو میروند نگاه کنید، دو تا سه نفرشان آسیایی هستند، بنابراین سطح مسابقات قارهای این وزن هم خیلی بالاست.
این قهرمان شیرازی کشتی فرنگی راجع به قهرمانی ادموند نازاریان بلغاری در مسابقات قهرمانی اروپا خاطر نشان کرد: من مسابقات قهرمانی آسیا و اروپا را در 60 کیلوگرم دنبال کردم. نازاریان واقعاً کشتیگیر خوبی است. کسی که در 19 سالگی به فینال جهانی برسد و بعد هم قهرمان اروپا شود حتماً کشتیگیر شایستهای است. پسر آرمن نازاریان بزرگ هم هست، اما حقیقتاً خود آرمن نازاریان نیست. در توانمندی او شکی نیست و نشان از پدر دارد، اما کشتیهایش را زیر نظر گرفتم، ضعفهایی هم دارد که بشود از آنها امتیاز گرفت. در واقع شکستناپذیر نیست. چند کشتی از او دیدهام.
دلخانی در واکنش به طرح این موضوع که باید با مهدی محسننژاد برای رسیدن به دوبنده تیم ملی در وزن 60 کیلوگرم رقابت کند، اظهار داشت: ما هنوز با هم کشتی نگرفتیم. تمام مدعیان 60 کیلوگرم برایم قابل احترام هستند، هم محسننژاد و هم علیرضا نجاتی و نفرات بعدی. مسئله این است که هر کسی برنده شود، به دوبنده تیم ملی خواهد رسید، واقعاً مهم نیست چه کسی ملیپوش میشود، مهم این است که ما در این وزن پرچم کشورمان را به اهتزاز دربیاوریم. اگر قسمت شد و من رفتم، برای رسیدن به موفقیت با جان و دل تلاش خواهم کرد، اگر هم کشتیگیر دیگری ملیپوش شد، برایش دعا خواهم کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا در خودش میبیند که بعد از طلای 63 کیلوگرم جهان، در وزن پایینتر هم قهرمان جهان شود، تأکید کرد: بله، در توان خودم میبینم. من بعد یک سالی که مسابقات جهانی را از دست دادم، واقعاً عطش مسابقه دارم و تشنه کشتی گرفتن هستم. اگر این عطش مسابقه نبود، قهرمان تورنمنت مصر نمیشدم، چون این اولین مسابقه من بعد از عمل جراحی بود و با آمادگی خوبی در آن شرکت نکرده بودم. در مصر دو قهرمان جهان را بردم، من ابولادزه را سه بار شکست دادهام.
دلخانی در خاتمه گفت: در 60 کیلوگرم باتوجه به اینکه همه وزن کم میکنند، دو فرد مختلف به بازیهای آسیایی و جهانی خواهند رفت. در این باره هم کادرفنی تیم ملی تصمیم میگیرد. برای من که فرقی نمیکند، مهم کسب مدال طلا در هر دو مسابقه و کسب سهمیه المپیک است.