دود عدم حمایت از تولید به چشم کارگر می‌رود
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشوربا اشاره به اینکه حمایت از تولید حمایت از نیروی کار و اشتغال است گفت: اثرات مشکلات موجود در مسیر تولید مظلومیت نیروی کار و اشتغال است.
حمیدرضا امام قلی تبار، بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور در گفت‌وگو با خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به اینکه نیروی کار در کنار سرمایه و تکنولوژی، یکی از مولفه های اساسی فعالیت اقتصادی است گفت: نیروی کار به عنوان یک مکمل توانمند، نقش پررنگی در تکمیل این چرخه بازی می‌کند به اعتقاد کارشناسان اقتصادی، حمایت و ارزش گذاری نیروی کار حتی می‌تواند چالش های سرمایه و تکنولوژی را پوشش داده و در برخی موارد به توانمند سازی آنها منجر شود.
وی با اشاره به تاکیدات رهبر معظم انقلاب در چند سال اخیر پیرامون حمایت از تولید، ارتقاء معیشت، کاهش تورم افزود: منویات رهبری بیانگر اهمیت نیروی کار است. حمایت از تولید درحقیقت حمایت از نیروی کار، اشتغال، و حمایت از نیروی کار و اشتغال در حقیقت حمایت از تولید قلمداد میشود، اینکه دولت های مختلف از گذشته تا کنون برای تکریم حمایت از تولید، نیروی کار و اشتغال چه عملکردی داشته اند؛ نیازمند بیان واقعیت هایی است که بهتر است دولت چهاردهم با وسعت دید بیشتر از دولت های گذشته اهمیت این بخش را درک کند.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور اظهار داشت: به اعتقاد فعالین بخش تولید بیشترین دغدغه این بخش را در فرمایشات رهبر معظم انقلاب میتوان شنید اما اینکه مسئولین مربوطه اهمیت موضوع را درک کرده اند یا نه؟ نباید براساس آمارهای غیرمسئولانه و رفع تکلیف مسئولین بلکه باید بصورت میدانی در فضای کسب و کار تولید جستجو کرد.
امام قلی تبار گفت: کاهش در حجم تولید واحدها، وجود چک های برگشتی تولیدکنندگان و مشتریان آنها، محدودیت در پرداخت تسهیلات بانک ها به تولید، حجم عظیم معوقات در باز پرداخت اقساط بانکی، حقوق پرسنل و بیمه تامین اجتماعی، قطع برق و گازو سوخت تولیدکنندگان دو روز در هفته در فصول گرما و سرمای سال، تحمیل پرداخت هزینه های حقوق و بیمه و هزینه اجاره تولیدکنندگان بابت قطع برق و گاز و گازوئیل، درگیر شدن تولیدکنندگان با وجود دارا بودن چک های برگشتی جهت تامین نقدینگی بسمت بازارهای مالی غیر رسمی با بهره های بالا، مباحث مالیاتی و افزایش قیمت مواد اولیه و ده ها مشکلات ریز و درشت دیگر تنها خروجی آن مظلومیت تولید و تولیدکننده و افزایش هزینه های تولیدکننده و افزایش قیمت ها و.... که اثراث آن مظلومیت نیروی کار و اشتغال کشور است.
وی ادامه داد: از تکریم نیروی کار و سرمایه انسانی تولیدکننده همین بس که با وجود دلایل متغن مبنی بر وجود هزینه متوسط ماهیانه 30میلیون تومانی برای یک خانوار 3.3 نفره ولی با میانگین حقوق دریافتی یک سوم هزینه خود همچنان هرساله با اجرای سناریوی افزایش حقوق براساس تورم ساختگی دولت ها دغدغه حمایت از تولید سرداده و با این استدلال حدود 70 درصد همین حقوق حداقلی دریافتی کارگر را برای تأمین هزینه اجاره حداقلی و 30درصد دیگر دریافتی را برای آموزش و درمان و مواد غذایی کرده اند. در این اوصاف خرید خانه خرید خودرو، مسافرت و تفریحات و حتی تهیه برنج و گوشت و... را هم برای همیشه از ذهن کارگر و خانواده ی آنها برداشته شده و از سبد معیشت آنان کوچ کرده است.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور گفت: در این شرایط بجز انگشت شمار تولیدکنندگان و پرسنل آنها، مابقی درگیر چالش هایی هستند که هر از گاهی دولت ها با ظاهری آراسته و آمارهای نه چندان واقعی قصد ساکت کردن افکار عمومی جامعه را داشتند که نتیجه معکوسی را به همراه داشته است.
وی افزود: نیروی کاری که درگیر تأمین حداقل نیازهای روزمره خود آن هم به تنهایی جهت زنده ماندن باشد، کاهش آمار تورم ساختگی دولت ها چاره درمان نیروی کار نیست. به موزات آن برای این پرسنل راندمان در کار و افزایش بهره وری واژه فراموش شده و گمنامی خواهد بود که هنگام خرید هر سبد کالایی برای خانواده متوسط خود، برخلاف ادعاهای مسئولین مربوطه فقط با افزایش همیشگی قیمت ها مواجهه میشود.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور بیان کرد: حال که دولت چهاردهم سکاندار و وارث واقعیت های بخش تولیدو نیروی کار و به عبارتی شرایط بد اقتصادی کشورمان در فضای کسب و کار است، توصیه دلسوزان تولیدو فضای کسب و کار این است که مدیریت، ساختن راه است و طی کردن راه نیست.
وی اظهار داشت: بنابراین انتظار دلسوزان با توجه به گفتمان دولت آقای پزشکیان با رویکردی جدید همگام با دغدغه مقام معظم رهبری چالش های این بخش را به کارشناسان میدانی ارجاع نماید تا ضمن مطالعه واقعیت های تولید و فضای کسب و کار که بی شک ایده آل نیست با آسیب شناسی عملگرایانه در جهت رفع موانع پیش در سریعترین زمان ممکن اقدام نمایند تا به معنای واقعی کلمه تولید را به جایگاه واقعی و تکریم نیروی کار را برای بازگشت امید به زندگی نهادینه نماید. در غیر اینصورت طی کردن راه و طی کردن مسیر مدیران گذشته و دولت های گذشته در آینده ای نه چندان دور، صرفاً تکرار قضاوت های درست کسانی خواهد بود که نه مسئولان به دغدغه رهبری نسبت به حمایت از تولید تمکین کرده اند و نه برای گفتمان کارشناسی دولت خود ارزشی قائل بودند.