دیانی: بومی‌گرایی در ژانر، تلفیق تجربه زیسته ایرانی با ژانرهای سینمایی است
میکائیل دیانی، معاون ارتباطات و بازرگانی انجمن سینمای جوان ایران، بومی‌گرایی در ژانر را به معنای تلفیق ژانرهای سینمایی با مفاهیم، موضوعات و بسترهای فرهنگی اجتماعی، اقلیمی و جغرافیایی و تجربه زیسته ایرانی عنوان کرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، چهلمین جشنواره فیلم کوتاه تهران که در پاییر امسال برگزار می‌شود با تأکید بر بومی‌گرایی در ژانر برگزار می‌شود. همچنین قرار است که چهارمین همایش مطالعات فیلم کوتاه امسال نیز با محوریت همین موضوع برگزار شود. اما معنا و مفهوم بومی‌گرایی در ژانر چیست و چگونه اجرا می‌شود؟ در مطلبی که قبل از این منتشر شد، زمینه‌های مطالعات سینمایی در این باره توسط دبیر علمی جشنواره فیلم کوتاه تهران، بیان شد. اما برای توضیحات بیشتر، میکائیل دیانی، معاون ارتباطات و بازرگانی انجمن سینمای جوان ایران در این زمینه نکاتی را بیان کرد.
«بومی‌گرایی در ژانر» بحث مغفول پژوهش‌های سینمایی استدیانی در ابتدا با توجه با اهمیت تنوع ژانری در سینما گفت: سینمای ژانر می‌تواند تنوع‌بخش سبد مصرفی اثر سینمایی باشد و هم در فرآیند پرورش خلاقیت و استعداد فیلمسازان کشور کمک کننده باشد. این مقوله در دوره سی و نهم جشنواره بین المللی فیلم کوتاه مد نظر ما قرار داشت و به نظر می‌رسد که اقدامات خوبی در ابتدای این مسیر انجام و نتایج خوبی گرفته شد.
وی گفت: ما در جشنواره سال گذشته در هر باکس یک فیلم کمدی و فیلم فانتزی داشتیم و همینطور در یکی در میان از باکس ها فیلم‌های ژانر وحشت، رمزآلود و جنایی پلیسی داشتیم و این مسیر به تولیدات شهرستان‌ها و دفاتر انجمن سینمای جوانان ایران سراسر کشور نیز تسری پیدا کرد و هم اکنون در حال تولید است. اما آنچه که امسال با تأکید بر بومی‌گرایی در ژانر به دنبالش هستیم این است که بتوانیم ژانرهای سینمایی و تنوعی که در آن هست را با مفاهیم، موضوعات و بسترهای فرهنگی اجتماعی، اقلیمی و جغرافیایی و تجربه زیسته ایرانی تلفیق کنیم تا ضمن اینکه فیلم‌های ژانر تولید می‌کنیم، بافتار سینمایی آنها نیز ایرانی‌تر و اصیل‌تر بشود.
دیانی درباره ارتباط چهارمین همایش مطالعات فیلم کوتاه با این موضوع و جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت: واقعیت این است که کاربست بومی‌گرایی در ژانر مقوله سختی است؛ فیلمسازی در حوزه ژانر خودش سختی‌هایی را دارد و اگر قرار باشد ژانر به خدمت یک فرهنگ و زیست اختصاصی قرار بگیرد، کار پیچیده‌تری به‌وقوع می‌پیوندد و از این جهت ما تلاش کرده‌ایم از طریق همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران به لحاظ نظری به این حوزه غنای فکری ببخشیم. استخراج از میراث بومی غیرسینمایی ما مثل تئاتر، نقالی، نقاشی، خوشنویسی، ادبیات داستانی و کمک‌گیری از آنها برای تولید فیلمنامه‌های ژنریک بومی و یا مطالعات تطبیقی درباره بومی‌گرایی و ژانر در آثار سینمایی شرق و غرب می‌تواند به این مسیر کمک کند.
او در پایان گفت: در این مسیر ما توجه ویژه‌ای به فولکلورهای ایرانی داریم. فرهنگ مردم یا باورهای مردمی که در قالب افسانه‌ها، داستان‌ها، موسیقی، تاریخ شفاهی، ضرب‌المثل‌ها، اشعار و امثالهم ما در اختیار داریم و حالا در قالب آیین‌ها، شیوه‌ها و سنت‌های بومی ایرانیان در فرهنگ‌های مختلف این جغرافیای پهناور شکل یافته است، امکانات ما برای ایجاد بومی‌گرایی در ژانر است.
