«دین» و «دانش» زیربنای نظام اسلامی

نظام استکبار در طول حیات انقلاب با تمرکز بر این مؤلفههای اصلی نظام جمهوری اسلامی، آنها را مورد هدف قرار داده است. تمام تلاش استکبار این است که ایران هم در دینداری تضعیف و استحاله شود و الگو بودنش به عنوان یک «نظام دینی» از بین برود.
خبرگزاری تسنیم محسن رضایی: رهبر معظم انقلاب در سخنان اخیر خود فرمودند: «ایران اسلامی بر اساس «دین» و «دانش» بنا شده، دین مردم و دانش جوانان ما در بسیاری از میدانها توانسته دشمن را وادار به عقبنشینی کند بعد از این هم همینجور خواهد بود.» این سخن رهبر انقلاب بسیار مهم و از زوایای مختلف باید مورد بررسی و تبیین قرار گیرد. نظام جمهوری اسلامی نه مانند برخی «تفکرات به ظاهر دینی»، نگاهی «متحجرانه» به نظام هستی داشته و با علم و پیشرفت مخالفت میکند و نه مانند «نظامهای لیبرال»، قرائتی «سکولار» از دین ارائه کرده و دین را به حاشیه میبرد بلکه با فهم صحیح و جامع از دین و نظام هستی، بین دین و دانش، علم و ایمان، دنیا و آخرت جمع کرده است.
در آموزههای دینی ادله فراوانی بر اهمیت علم و کسب دانش وجود دارد، قرآن کریم نیز میان اهل علم و غیر آن، تفاوت قائل شده است: قُل هَل یَستَوِی الَذِینَ یَعلَمُونَ وَالَذِینَ لَا یَعلَمُونَ/ زمر آیه 9
این منطق و نگاه مترقی نظام اسلامی که برگرفته از تعالیم اهل بیت (ع) و استنباط و اجتهاد صحیح از متن دین است، بیش از 45 سال توانسته حکومتی پایهریزی، تأسیس و تثبیت کند که در دوره کنونی، بیمانند است.
نظام استکبار در طول حیات انقلاب با تمرکز بر این مؤلفههای اصلی نظام جمهوری اسلامی (دین و دانش)، آنها را مورد هدف قرار داده است. تمام تلاش استکبار این است که ایران هم در دینداری تضعیف و استحاله شود و الگو بودنش به عنوان یک «نظام دینی» از بین برود و هم در علم و دانش عقب بماند و مولفههای قدرت و اقتدارش نابود گردد تا مستکبرین بتوانند بر آن مسلط شوند.
امامین انقلاب در مقابل این طرح استکباری نظام سلطه، دو بال نظام اسلامی (دین و دانش) را روز به روز تقویت کرده و امتداد بخشیدند و «ایران ضعیف دوران پهلوی» را به «ایران قوی دوران انقلاب» مبدل نمودند که موجب تحسین نخبگان و کارشناسان جهان قرار گرفته است.
همانگونه که رهبر معظم انقلاب فرمودند این مسیر باید با توان و قدرت بیشتری ادامه یابد. سهم هر کدام از ملت ایران در ادامه این مسیر، مهم است. تک تک ملت ایران با توجه به مسئولیت و تأثیر اجتماعی خود، در تکمیل این بنای رفیع مسئولاند.
نخبگان، مبلغین، فعالین سیاسی، رسانهای و موثرین اجتماعی اگر بتوانند این ادراک را برای جامعه ایجاد کنند که هر کدام از مردم در ساخت این ساختمان، سهم دارند و تلاش آنها در پیشرفت و اعتلای ایران اسلامی موثر است، «امید» و «انگیزه» اجتماعی برای «دینداری»، «علمآموزی»، «کار»، «تلاش» و «مجاهدت»، دو چندان خواهد شد.
جامعه نباید تصور کند پیشرفت کشور و مراقبت و محافظت از آن در مقابل دشمنان، بر عهده «افراد معدودی» است و دیگران مسوولیتی در این رابطه ندارند. این تصور اگر در بخشی از جامعه شکل بگیرد، بسیار خطرناک است و موجب منعزل شدن و کنارهگیری ظرفیت قابل توجهی از مردم از سرنوشت و آینده کشور است.
این تصور حتما باید اصلاح شود و «کلکم راع وَ کلکم مَسؤُول عَن رَعِیتِهِ» باید در تک تک افراد جامعه تبلور پیدا کند. اگر بتوانیم آحاد جامعه را متقاعد کنیم که «دینداری»، «دانش» و «تلاش و کار» آنها، سهم بزرگی در «امنیت»، «پیشرفت» و «اقتدار» کشور دارد، موفقیت بسیار بزرگی به دست آوردهایم.