رضائیان: دانشگاه تهران دانشجویان سنواتی را رها نکرده است / حل مشکل دانشجویان نیازمند همکاری همهجانبه است + فیلم
معاون دانشجویی دانشگاه تهران: دانشگاه همچنان به خدمات رفاهی برای دانشجویان سنواتی ادامه میدهد و از شهرداری درخواست کمک در کاهش هزینههای سرویسها را دارد.
علی حسین رضایان، معاون دانشجویی دانشگاه تهران در گفتوگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو در خصوص خدمات رفاهی دانشجویان و چالشهای مرتبط با آن در سال جاری توضیحاتی ارائه داد. وی به مسائلی، چون اسکان، تغذیه، بهداشت و درمان و سرویس حملونقل دانشجویی اشاره کرد و گفت: در چند سال اخیر، خدمات رفاهی به یک مجموعه گسترده تبدیل شده است. یکی از مهمترین موضوعات در این حوزه هزینههای سرویس حملونقل دانشجویی است. در شهرهایی مانند تهران، سوالاتی مطرح میشود که آیا باید این حجم هزینه صرف خدماتی، چون سرویس حملونقل شود، به ویژه زمانی که هزینه سال جاری به 60 میلیارد تومان میرسد؟ آیا این هزینهها باید از سوی شهرداری به عنوان خدمات شهری به دانشجویان پرداخت شود.
وی افزود: ما به دنبال این هستیم که در این زمینه شهرداری به دانشجویان کمک کند و از طریق تخفیفها، هزینهها را کاهش دهد. در عین حال، تلاش داریم تا تعداد سرویسها را حفظ کرده و هزینهها را هر ساله افزایش ندهیم.
معاون دانشجویی دانشگاه تهران همچنین به موضوع دانشجویان سنواتی و مشکلات آنها پرداخت و گفت: در حال حاضر نزدیک به 10 هزار دانشجوی سنواتی در دانشگاه داریم که از این تعداد، حدود 2000 نفر در خوابگاهها سکونت دارند. این دانشجویان شامل 430 دانشجوی کارشناسی، 350 دانشجوی دکتری و 1350 دانشجوی کارشناسی ارشد هستند. علیرغم اعتراضات برخی از دانشجویان که اعلام کردهاند دانشگاه آنها را رها کرده، آمار نشان میدهد که دانشگاه هنوز دانشجویان سنواتی خود را فراموش نکرده است. این دانشجویان در خوابگاهها حضور دارند و دانشگاه به ارائه خدمات به آنها ادامه میدهد.
رضایان ادامه داد: دانشگاه به هیچوجه قصد ندارد که خوابگاهها را خالی نگه دارد. تلاش ما این است که وضعیت خوابگاهها به حالت استاندارد خود بازگردد و ظرفیت اتاقها به حالت عادی برگردد. در این زمینه نیازمند درک شرایط از سوی دانشجویان و همکاری آنها هستیم.
وی در پایان گفت: ما بارها تاکید کردهایم که مشکل دانشجویان سنواتی تنها به خود دانشجو مربوط نمیشود. استادان راهنما، گروههای دانشکده، زیرساختهای آزمایشگاهی و قوانین و مقررات قدیمی نیز در ایجاد این معضل دخیل هستند؛ بنابراین برای کاهش این مشکلات، باید همه با هم همکاری کنیم و به فکر راهحلهای موثر باشیم.