رقابت بر سر قیمت لوازم خانگی / لباسشویی ایرانی به کدام کشور صادر می شود؟

محمد مهدی برادران در نشست تخصصی برند گفت: در سال 1402 تا امروز مجوزی برای افزایش قیمت لوازم خانگی صادر نشده و تولیدکنندگان هم به دلیل رقابت با قاچاق و کاهش قدرت خرید مردم، بیشتر به دنبال کاهش قیمت تمام شده هستند.

او افزود: در حال حاضر جزو 10 تولیدکننده سایدبای‌ساید در سطح جهان هستیم که پیشرفت و تکنولوژی خوبی حاصل شده است، همچنین در برخی گروه‌های کالایی مثل کولر گازی، ظرفشویی، ماکروویو و لوازم خانگی کوچک هم یا تولید محدود بود یا تولید نداشتیم، اما در حال حاضر جهش‌های چند برابری در تولید این گروه‌های کالایی داشتیم و عمق تولید هم بیشتر شده است.

او گفت: در حال حاضر بالاترین حجم صادراتی در گروه لوازم‌خانگی، ابتدا مربوط به یخچال‌فریزر و پس از آن ماشین‌های لباسشویی اختصاص دارد که عمده‌ترین مقصد صادراتی آن عمدتا کشورهای عراق و افغانستان هستند.

معاون وزیر صمت اضافه کرد: نیاز کشور بسته به گروه‌های کالایی تفاوت دارد. برای مثال در حوزه تلویزیون تولید کشور در سال گذشته دو میلیون و 200 هزار دستگاه بوده، اما همچنان عدد قابل توجهی، یعنی حدود 900 هزار تلویزیون به صورت قاچاق وارد کشور شده است. این وضعیت نشان می‌دهد که همچنان نیاز کشور بیش از تولید است یا هنوز نتوانستیم سطح انتظار بخشی از مشتریان را تامین کنیم.

رشد تولید و صادرات لوازم خانگی در سال‌های اخیر

صادرات یخچال فریزر (ارزش وزنی و ارزش دلاری) در مقایسه با صادرات سایر لوازم خانگی در این بازه زمانی بالاتر بوده، به طوری که میزان صادرات آن به بیش از 7.6 هزار تن در سال 1400 رسیده است. بالاترین حجم صادراتی در گروه لوازم خانگی، ابتدا به یخچال فریزر و پس از آن به ماشین های لباسشویی اختصاص دارد که عمده ترین مقصد صادراتی آن کشورهای عراق و افغانستان هستند. با وجود این هر چند صنعت لوازم خانگی طی سال‌های اخیر توانسته به لحاظ تولید و صادرات برخی اقلام لوازم خانگی رشد کند، اما در عرصه حضور در بازارهای جهانی و صادرات، متاسفانه با مشکلات متعددی روبه رو بوده و نتوانسته به لحاظ کیفیت، قیمت قابل رقابت و همچنین تنوع محصول صادراتی، در بازارهای جهانی حضور چشمگیری داشته باشد.

در واقع صنعت لوازم خانگی کشور، با وجود بهره مندی از پتانسیل های بالا، با چالش های متعددی نظیر تورم بالا، افزایش هزینه های تولید، توان رقابت پذیری پایین محصولات داخلی در مقایسه با برندهای خارجی، تحریم و نوسانات ارزی، ورود حجم بالای قاچاق نمونه های خارجی به کشور و... روبه روست که مانع از رونق بیشتر این صنعت شده است. در این ارتباط باید گفت افزایش مستمر سطح عمومی قیمت‌ها یا تورم منجر به افزایش هزینه های تولید از یکسو و عدم امکان برنامه ریزی برای واحدهای تولیدی لوازم خانگی از سوی دیگر به دلیل وجود عدم قطعیت های آتی در تصمیم‌گیری شده است. علاوه بر این، با تشدید تحریم های اقتصادی، ارزش ریال در مقابل دلار و سایر ارزها به طور مضاعفی کاهش یافته و با جهش ارزی، قیمت کلیه کالاهای وارداتی (واسطه ای و سرمایه ای) با افزایش مواجه شده، در نتیجه هزینه تولید در کشور نیز به شدت افزایش یافته است.

از آنجاکه صنعت لوازم خانگی کشور نیز وابسته به واردات قطعات و مواد اولیه از خارج از کشور است، با افزایش نرخ ارز، هزینه خرید قطعات و مواد اولیه در بخش لوازم خانگی به طور قابل ملاحظه ای رشد کرده و در کنار آن نیز هزینه دستمزد نیروی کار با توجه به بروز تورم عمومی در کشور افزایش یافته است؛ بنابراین ادامه روند افزایشی نرخ تورم و هزینه های تولید، توان و رمق تولیدکنندگان صنعت لوازم خانگی را برای رقابت با نمونه های خارجی در بازارهای جهانی، چه از منظر قیمت و چه از منظر کیفیت، کاهش داده و باعث شده تا بسترهای لازم برای اینکه بتوانند از تمام ظرفیت های خود در تولید و توسعه صادرات بهره بگیرند، محدود شود.