«رمضان» در چین، کره جنوبی و ژاپن؛ فرصتی برای یادآوری همبستگی و صلح

به گزارش مشرق، ماه مبارک رمضان در چین، کره جنوبی و ژاپن به‌عنوان یک تجربه معنوی و فرهنگی منحصر به فرد، فرصتی برای نزدیک‌تر شدن به خانواده، تقویت همبستگی اجتماعی و بهره‌مندی از ارزش‌های اسلامی است. در این کشورها، با تلفیق سنت‌های بومی و نوآوری‌های نوین، ماه رمضان به تجلی‌گاهی برای ارتباطات انسانی و دینی تبدیل می‌شود.

چین

روحانی‌ها و مسلمانان چینی چندین هفته قبل از شروع ماه مبارک رمضان به سایر مسلمانان محله‌های خود آموزش احکام رمضان و اطلاع‌رسانی را شروع می‌کند تا این مسلمانان براساس رسوم خود خانه‌ها و مساجد را تمیز می‌کنند.

بر اساس گزارش‌ها، مسلمانان چینی در طول این 30 روز با وسواس خاص به انجام فرائض دینی می پردازند و نماز شبی که می خوانند بسیار مفصل است. این نماز شامل 20 رکعت است که به طور جماعت خوانده می‌شود و پس از هر رکعت دعای یا مقلب القلوب خوانده می شود. این مسلمانان که 30 میلیون از یک میلیارد و چهارصد میلیون جمعیت این کشور را تشکیل‌می‌دهند، در شب‌های قدر نیز به قرائت قرآن و شب زنده‌داری می‌پردازند.

مسلمانان چینی و مقیم این کشور از فضای رمضان که ترکیبی از سنت‌های دیرینه و نوآوری‌های معاصر است، بهره می‌گیرد. خانواده‌ها در ساعات اولیه سحر دور هم جمع می‌شوند تا با خوردن سحر، انرژی لازم برای فعالیت روزمره را به دست آورند. پس از سپری شدن روز، مراسم افطاری با شکوهی در مساجد یا مراکز مذهبی برگزار می‌شود؛ جشنی که با غذاهای سنتی و محلی همراه و هر لقمه آن نشان‌دهنده ارتباط عمیق مردم با فرهنگ و تاریخ این سرزمین است.

در همین راستا، مسلمانان در شهرهای چین پس از اقامه نماز مغرب، سفره های افطاری دسته جمعی را پهن و غذا و نوشیدنی های متنوعی را بین روزه داران توزیع می‌کنند.

آنها تمایل دارند افطار خود را با خوردن موز، خربزه، انگور و خرما آغاز کنند و علاوه بر این شیرینی‌های مخصوصی نیز بر روی میزهای افطار برای تناول روزه دارن مهیا شده است. از معروف‌ترین شیرینی‌هایی که مسلمانان چین تناول می کنند، می‌توان به کیک غنی شده متشکل از خرما، کشمش، زردآلو خشک، شکر و کنجد اشاره کرد.

براساس گزارش‌های منابع رسمی، در چین 56 اقلیت قومی وجود دارد که 10 اقلیت آن را مسلمانان از جمله «خوی»، «ایغور»، «قرقیز»، «قازاق»، «تاجیک»، «تاتار»، «ازبک»، «سالار»، «بوان» و «دنوگ‌شیانگ» تشکیل می‌دهند که بیشتر آنها در شمال و شمال غربی این کشور سکونت دارند.

همچنین روزه‌داران چینی پس از یک ماه مجاهدت با نفس با حضور در مساجد شهرهای خود ضمن اقامه نماز عید سعید فطر به برگزاری آیین‌های ویژه این ایام می‌پردازند. آنها برای آن روز لباس نو می‌پوشند، غسل می‌کنند، برخی عطر می‌زنند و به مسجد می‌روند بعد از نماز هم به قبرستان می‌روند و برای مردگان طلب مغفرت می کنند. در این روز زنان در خانه غذایی به نام «یوشاسن‌جزگواتز» می‌پزند؛ غذایی که بیشتر نوعی حلوا و یا کیک است.

کره‌جنوبی

مسلمان کره‌ای و مقیم این کشور در ماه مبارک رمضان از فضای مدرن و فناوری‌های نوین بهره می‌برند تا برنامه‌های دینی و فرهنگی خود را به بهترین نحو ممکن تنظیم کنند. افراد در ساعات اولیه صبح، سحر خود را در کنار خانواده می‌گذرانند و سپس با امید به فرا رسیدن افطار، روز خود را با انجام عبادات و فعالیت‌های معنوی سپری می‌کنند.

در شهر سئول و سایر نواحی، مراکز فرهنگی و مذهبی از جمله مسجد بزرگ سئول با برگزاری برنامه‌های ویژه رمضان، فرصتی فراهم می‌آورند تا افراد بتوانند در کنار هم تجربیات خود را به اشتراک بگذارند. برگزاری مراسم افطار جمعی، سخنرانی‌های معنوی و کلاس‌های آموزشی درباره ارزش‌های اسلامی، از جمله فعالیت‌هایی است که روح رمضان را در این کشور به زیبایی منعکس می‌کند.

رسانه‌های کره‌ای درباره ماه مبارک رمضان این گونه بیان می‌کند «مسلمانان در طول ماه مبارک رمضان علاوه بر روزه گرفتن، به انجام اعمال خیریه و خدمات اجتماعی توصیه شده‌اند.»

درهمین راستا، وزارت امور خارجه کره‌جنوبی اوایل ماه مبارک رمضان به منظور ارج نهادن به ماه مبارک رمضان و تقویت روابط با کشورهای اسلامی، یک ضیافتی با حضور وزیر امور خارجه این کشور و دیپلمات‌های کشورهای اسلامی برگزار کرد.

چو تائه‌یول در جمع دیپلمات‌های و سایر مسلمان مقیم سئول تاکید داشت که واژه های عربی «اسلام» و «صلح» ریشه یکسانی دارند.

وی به تحولات اخیر در آسیای غربی اشاره و با استناد به یکی از اشعار مولانا، افزود: «در حالی که زندگی‌های بی‌شماری که تحت تاثیر درگیری‌ها قرار گرفته‌اند در دل خود جای می‌دهیم، به سخنان مولانا برای آرامش و حکمت رجوع می‌کنم. باشد که این رمضان، زمانی برای یادآوری همبستگی و از همه مهم‌تر، صلح باشد.»

ژاپن

مسلمانان ژاپنی و مقیم این کشور در شهرهای بزرگی چون توکیو، اوزاکا و کیوتو میزبان گردهمایی‌هایی هستند که در مسلمانان کنار یکدیگر به عبادت الهی می‌پردازند و در کنار فضای فرهنگی ژاپن با تلفیق سنت‌های دیرینه و نوآوری‌های نوین زمینه‌ای برای تجلی ارزش‌های اسلامی ایجاد شده است.

براساس همین، مسلمانان با برگزاری مراسم‌های مشترک و استفاده از فضای دیجیتال، فرصت تبادل اندیشه و تجربیات معنوی را پیدا می‌کنند و از این طریق، ارتباطی مستحکم میان نسل‌های مختلف برقرار می‌شود.

یکی از ویژگی‌های جالب ماه رمضان در ژاپن، توجه ویژه به کیفیت غذاهای مصرفی در افطار است؛ رستوران‌ها و مغازه‌های متعددی به تهیه غذاهایی مطابق با استانداردهای غذایی پرداخته و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که هم غنی از مزه‌های سنتی و هم متناسب با سبک زندگی مدرن باشند و همه این تلاش‌ها در جهت ایجاد فضایی دلنشین و حمایتگر از ارزش‌های دینی، به افزایش رضایت و شادی افراد در طول این ماه مبارک منجر شده است.

مسلمانان در مساجد و مراکز اسلامی ژاپن پس از اقامه نماز مغرب، کنار هم روزه خود را باز می‌کند، البته غالبا غیر مسلمانان هم در این برنامه‌ها شرکت می‌کند تا فرصتی برای ترویج دین اسلام باشد.

ماه رمضان در چین، کره جنوبی و ژاپن نمونه‌ای از تلاش‌های مستمر برای ایجاد فضایی گرم و پویا در کنار ارزش‌های اسلامی است. هر یک از این کشورها، با داشتن تاریخ و فرهنگی غنی، به نحوی خاص، ماه رمضان را به عنوان فرصتی برای تجدید روحیه و همدلی به تصویر می‌کشند. مراسم‌هایی که از سوی خانواده‌ها، مراکز فرهنگی و ابزارهای دیجیتال برگزار می‌شود، همواره تأکید بر وحدت، صبر و امید دارند.

این ماه مبارک، با الهام‌بخشی از ارزش‌های انسانی همچون محبت، همکاری و همدلی، زمینه ساز ایجاد فضایی است که در آن مردم با وجود تفاوت‌های ظاهری، به یکدیگر نزدیک شده و از زیبایی‌های مشترک فرهنگی و معنوی بهره می‌برند.

در پایان، می‌توان گفت که تجربه ماه رمضان در چین، کره جنوبی و ژاپن بازتابی از تعهد عمیق مردم به ارزش‌های دینی و انسانی است. با وجود شرایط متفاوت محیطی و فرهنگی، این سرزمین‌ها با رویکردی مثبت و پویا، فرصتی برای تجدید دیدارها، به اشتراک گذاشتن تجربیات و ایجاد ارتباطات گرم و صمیمی فراهم می‌آورند. این رویداد معنوی، نه تنها فرصتی برای برگزاری مراسم مذهبی و خانوادگی است، بلکه پلی است برای تقویت پیوندهای فرهنگی، افزایش همدلی و انتقال ارزش‌های دیرینه به نسل‌های آینده.

به همین ترتیب، ماه رمضان به عنوان یک نقطه عطف در تقویم سالانه، نشان‌دهنده اهمیت بالای معنویت، همکاری و همزیستی مسالمت‌آمیز در میان مردم این سرزمین‌های با تاریخ و فرهنگ غنی است.