روایت امید روحانی از پزشکی و رسیدن به بازیگری / من با حسن روحانی فامیل نیستم!
امید روحانی بازیگر پیشکسوت در "شب‌نشینی" تلویزیون به دنیای پزشکی و بازیگری اشاره کرد که خودش را بیشتر از بازیگری، پزشک می‌داند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ امید روحانی میهمان "شب‌نشینی" شبکه جام‌جم بود. او پزشک متخصص بیهوشی و بازیگری است که با بازی در سریال «ساختمان پزشکان» بیشتر شناخته شد. روحانی در این برنامه گفت: با حسن روحانی نسبتی ندارم او فامیلی‌اش را عوض کرده و ما جد اندرجد روحانی بوده‌ایم.
وی با لحنی طنزآلود درباره انتخاب مسیر زندگی‌اش بیان کرد: با توجه به اینکه من دایناسور دوره اول زمین‌شناسی‌ام در دوران ما تصور از هنر با دوره کنونی متفاوت بود این‌طور رشد می‌کردیم که هنر یک سرگرمی است که می‌توان آن را در کنار کار دیگر در پیش گرفت. پدرم دکتر داروساز بود و مادرم مدیر مدرسه! به خاطر همین فرهنگ در خانواده ما رخنه کرده بود. از کودکی کتاب می‌خواندم و از دوران کودکی مجله خریدن را یاد گرفتم. درس‌خوان بودم و به همین خاطر، به طباطت رفتم خیلی بچه بودم که کتاب‌های بزرگ ادبی را می‌خواندم. برای اینکه می‌گفتند از هنر نمی‌توان پول درآورد برای درآمد به پزشکی رفتم و بعد برای علاقه‌ام به سراغ هنر رفتم. بازیگر سینما و تلویزیون تصریح کرد: با اینکه به پیش بردن دو دنیای متفاوت با یکدیگر به صورت همزمان بسیار سخت است اما این کار دشوار را انجام دادم که هر دو را در کنار هم پیش ببرم. روحانی درباره شیوه نقد سینمایی ادامه داد: وقتی نقد می کنیم باید مجموعه‌ای از دانسته‌ها و دانش‌ها و حاصل یک زندگی فرهنگی پیش روی شما باشد و اثری را نقد کنید و نمی‌توان با از خود بیخودی آثار را نقد کرد البته برخی در نقد هم شیفته می‌شدند و از خود می‌گذشتند و عارف مسلک می‌شدند اما واقعیت این است که نقدنویسی ساحت اندیشه است و باید دانسته‌های خود را جلوی خودمان بگذاریم. این پزشک بیهوشی هنرمند در خصوص دوری‌اش از فضای مجازی و تلفن همراه اظهار داشت: چیزهایی از تلفن همراه دیده‌ام که از آن خوشم نمی‌آید. در همه‌جای دنیا تلفن همراه، همراه انسان است اما در ایران انسان همراه تلفن است نمی‌خواهم این‌طور باشم و وابسته تلفن همراه باشم. ما بنده و زائده تلفن همراه شده‌ایم. کشف کرده‌ام به محض اینکه چنین تکنولوژی وارد زندگی شود وابسته آن می‌شویم نمی‌خواهم این اتفاق بیفتد. روحانی درباره گواهینامه نداشتنش هم افزود: از ابتدا رانندگی مسئله و دغدغه‌ام نبود و دوست نداشتم. اوایل بیشتر مسیرها را راه می‌رفتم و حالا دوست ندارم درگیر تعمیر کردن و درگیری‌های ماشین شوم و حوصله‌اش را ندارم ترجیح می‌دهم یا از خانه بیرون نروم و یا با آژانس بروم و زمانی که صرف درگیری‌های وسیله نقلیه می‌شود را صرف کتاب‌خواندن کنم. وی اظهار داشت: چیزی که من دیده و شنیده و خوانده‌ام این است که باید روی یک رشته خاص متمرکز باشی. اینکه من سه جهان متفاوت را همزمان باهم به پیش بردم برایم سخت و شیرین گذشت اما باعث شد که کمال هر سه را تجربه نکنم. با اینکه پزشکی نمونه شدم و این نقطه اوج برای یک پزشک است اما باز هم چیزی که در ذهن من از کمال پزشکی بود چیزی فراتر بود. در زمینه نگارش نتوانستم به کمالی که مدنظرم بود برسم. در زمینه هنر و بازیگری هم خودم را بازیگر نمی‌دانم. به هر حال من و هم نسلی‌هایم آموختیم که باید جامع‌الاطراف باشیم یعنی همه‌چیز را بدانیم بفهمیم و بخوانیم. فلسفه مدرن می‌گوید باید همه‌چیز را بدانی. منتقد آثار هنری سینما گفت: رفته رفته در جامعه امروز پزشکی این‌طور پیش رفت که بر روی تکه‌ای کوچک تمرکز کند و آن را به کمال برساند. زمانی که طب عمومی می‌خواندم تنوع زیادی نداشت اما حالا تکنولوژی به کمک طب آمده و آن را جزئی کرده و باعث می‌شود بتوانید در یک رشته جزئی به کمال برسید و بهتر خدمت کنید. طب به تدریج به این مرحله رسیده و من هم هنوز می‌گویم کاش می‌توانستم در آن زمان یک رشته تخصصی‌تر و جزئی‌تر انتخاب کنم و در آن زمینه بهترین شوم. اگر خودم را معطوف یک رشته کرده بودم بهتر بود. روحانی درباره داریوش مهرجویی تصریح کرد: مهرجویی یکی از بهترین و کمال یافته‌ترین هنرمندان این مملکت است. جزو کسانی است که نتوانسته و نرسیده به اینکه کارهای بهتر و کامل‌تر بسازد. وی نظرش را درباره مسعود فراستی منتقد آثار سینمایی این‌طور بیان کرد: مسعود یکی از معدود کسانی است که سعی می‌کند از جریان عادی نقد خارج شود گاهی که لج نکند موفق است اما وقتی لج کند از مسیرش خارج می‌شود. انتهای پیام