روایت ایسکو از مرگ تدریجی رویاهایش در مادرید:/ ستاره رئال مادرید این گونه نابود شد!

به گزارش "ورزش سه"، ایسکو آلارکون، ستاره سابق رئال مادرید، با وجود داشتن دورانی درخشان در این تیم، جدایی نه چندان خوشایندی از جمع کهکشانی ها داشت.

او که در بخش اول مصاحبه مفصل خود با مارکا در مورد جدایی پرحاشیه اش از سویا افشاگری کرده بود، در بخش دوم مصاحبه خود با این نشریه اسپانیایی در مورد اختلافاتش با سانتیاگو سولاری، سرمربی وقت رئال و افول ناگهانی اش که به ترک باشگاه محبوبش انجامید صحبت کرد:

وقتی سولاری به رئال آمد... زمانی که سولاری به رئال مادرید آمد، ایسکو دیگر برای کسی وجود نداشت. دیگر هیچ حمایتی احساس نکردم. سولاری مرا به سکوها فرستاد تا از آنجا بازی را تماشا کنم. کسی از طرف باشگاه نیز مرا حمایت نمی کرد و وقتی به گذشته نگاه می کنم، متوجه می شوم که باید می رفتم. اما ترک رئال مادرید خیلی سخت است.

دلیل اختلاف با سولاری واقعا نمی دانم چه اتفاقی بین ما رخ داده بود. بعد از یکی از آن بازی هایی که بدون توضیح مرا به سکوها فرستاده بود، تماس گرفت و به من گفت که خوب تمرین می کنم و اعتمادش را جلب کرده ام. بازی بعدی اما او دوباره مرا به سکونشین کرد! واقعا نمی دانم هدفش چه بود و آیا به من می خندید؟

پیشنهاد حضور در بارسلونا این احتمال وجود داشت که من در سال 2018 به تیم رقیب بروم. بله در مورد بارسلونا صحبت می کنم. بارتومئو با من تماس گرفت اما از حضور در رئال مادرید راضی بودم. رئال تیم رویاهای من بود و حاضر نبودم آن را با تمام طلاهای دنیا عوض کنم. مادرید شهر فوق العاده ای است و زندگی در آن لذتبخش است و می دانستم قرار نیست در جای دیگری باشم.

مقوله پیچیده ترک رئال من در دو فینال لیگ قهرمانان اروپا، فینال جام حذفی و سوپرکاپ بازی کردم و موفق شدم تا سال 2018 در تمام لحظات مهم بزرگترین تیم تاریخ حضور داشته باشم. ترک مادرید همیشه پیچیده ترین کار در دنیاست. بسیاری از بازیکنان این تجربه را کرده اند.

وقتی دوران ایسکو در رئال تمام شد! آیا انتظار بیشتری از زیدان داشتم؟ نه، صادقانه بگویم، زیدان از من انتظار بیشتری داشت. او در مقاطع پایانی فصل آمد و من در آن مقطع واقعا حالم خوب نبود. به خاطر اتفاقاتی که افتاده بود روحیه خوبی نداشتم. بعد از جام جهانی از نظر روحی و بدنی کم آوردم. فصل بعد بدون بازی شروع کردم ولی کم کم اوضاع بهتر شد و در بازی های مهمی مثل پاری‌سن‌ژرمن در چمپیونزلیگ، بارسا در نوکمپ، سوپرجام در عربستان، سیتی در چمپیونزلیگ گل زدم. دوباره داشتم برمی گشتم که فراگیری کووید از راه رسید. سال بعد دوران من در رئال به پایان رسید. دو سه بازی در حضور کارلتو انجام دادم و تمام شد. او با من صادق بود و من پذیرفتم.

کووید لعنتی! در دوران همه گیری از آن جایی که نمی شد پیش بینی کرد که دقیقا کی بازی ها از سر گرفته می شود همه بلاتکلیف بودیم. آن طور که باید تمرینات انفرادی خود را پیش نبردم و اگر تمرینات را در این دوران که فوتبال کاملا فیزیکی شده رها کنید کار سخت می شود. من هزینه این کار را پرداخت کردم. بعد از آن از نو شروع کردم ولی فوتبال فقط به شما بستگی ندارد، به مربیان بستگی دارد به هم تیمی هایی که بهتر از شما هستند و... و شما باید مسئولیت پذیر باشید.

می خواهم دوباره بدرخشم ایسکوی سخت کوشی که می خواهد فوتبال بازی کند و آمادگی بدنی اش را نشان دهد. من هنوز انگیزه دارم و میل زیادی برای فوتبال بازی کردن دارم. هنوز جوانم و می خواهم تمرین کنم، بازی کنم، گل بزنم، به تیمم کمک کنم، رقابت کنم و خوش بگذارنم. تا کنون هیچ مصدومیت مهمی نداشتم و فقط یک بار از ناحیه مچ پا کمی آسیب دیدم.

فرق مصدومیت با خانه نشینی! فرقش با مصدومیت این است که وقتی مصدوم هستی می توانی وارد رخکتن شوی، هم تیمی هایت را ببینی ولی اینجا تو تنها در خانه هستی، تنها تمرین می کنید و دلیلی برای شادی ندارید. ولی امیدوارم این شرایط زود تمام شود. می خواهم یک تصمیم خوب بگیرم چون حق اشتباه ندارم. دیگر نمی خواهم در فوتبال حرفه ای گام اشتباهی بردارم. به خودم ایمان دارم چون مرد شجاعی هستم.