روایت دخترهای فوتبالی / همگی هوادار ایرانیم
فارس نوجوان: این روزها بحث جام جهانی فوتبال داغ است و هر کسی درباره مسابقات و بازیکنان فوتبال اظهارنظر میکند؛ دخترهای فوتبالی هم به شدت پیگیر بازیهای فوتبال هستند و معتقدند وقتی حرف از ایران میشود همه بایدهوادار کشورشان باشند.
نفیسه و آترینا دو دختر خاله فوتبالی هستند که هر دو تا در پایه نهم درس میخوانند. به قول خودشان کلکل فوتبالی هم زیاد میکنند و کلی هم برای همدیگر کُرکُری میخوانند. هر کدامشان طرفدار یک تیم فوتبالی هستند و همین هم باعث شده است که در تماشای فوتبال نقطه مقابل همدیگر قرار بگیرند. نفسیه میگوید: تمام هیجان فوتبال دیدن، به همین کلکل کردن هست. بحث میکنیم و حرف میزنیم. اینطوری خیلی هم خوش میگذرد.
آترینا هم میگوید: ما همه مسابقات تیممان را میبینیم. گاهی اوقات حرص میخوریم. وقتی هم گل میزنند کلی خوشحالی میکنیم. البته ما هیچوقتهای حرفهای ناراحت کننده به همدیگر نمیزنیم ولی نقاط قوت تیمهایمان را به رخ همدیگر میکشیم.
حالا که مسابقات جام جهانی بهزودی آغاز میشود، نفیسه و آترینا متحد شدند، نفیسه میگوید: وقتی اسم تیم ملی میآید دیگه ما با هم هستیم و از تیممان دفاع میکنیم ضمن اینکه بازیهای خوب کشورهای دیگر را هم میبینیم.
* بازی دیدن در جمع خانواده
نفیسه و آترینا یکی از ویژگیهای خوب بازی دیدن را در جمع خانواده ذکر میکنند و معتقدند بازی فوتبال با تعداد زیاد تماشاکننده خوش میگذرد؛ اینطوری که همه خانواده جلوی تلویزیون بنشینند و با هم فوتبال ببینند.
نفیسه میگوید: با خانواده بودن کلا خوب هست. حتی وقتی فیلم میبینیم. وقتی با هم غذا میخوریم. وقتی با هم هستیم. کلا دوست داریم با خانواده باشیم. حسی که با خانواده و در کنار خانواده هستیم، بهترین احساس هست. همین چند وقت پیش که ماجرای شاهچراغ پیش آمد و آرتین بدون خانواده شد، همه ما غصه خوردیم. چون حتی فکر اینکه آدم خانوادهاش را از دست بدهد، خیلی سخت است.
آترینا هم حرفهای نفیسه را تأیید میکند و ادامه میدهد: تصور زندگی بدون خانواده خیلی سخته؛ راستش را بخواهید هیچ چیزی جذابتر و بهتر از این نیست که خانواده هم پا به پای بچههایشان هستند و به علایق آنها توجه میکنند. یکی از علایق ما هم همین فوتبال دیدن است که البته پدر و برادرای من هم عاشق فوتبال هستند و خانواده فوتبالی داریم.
* ما طرفدار تیم ایرانیم
نفیسه و آترینا و خانوادههایشان، هر کدام طرفدار یک تیم هستند اما همه آنها وقتی حرف بازی تیم ملی میشود، طرفدار تیم ایران هستند و تیم محبوبشان یعنی ایران را تشویق میکنند؛ این چیزی هست که دوستان نفیسه و آترینا در مدرسه هم اینگونه میگویند.
هانیه که او هم فوتبالی است و در جمع دوستان به تحلیل بازیهای تیمهای مختلف میپردازد، میگوید: راستش ایران کار سختی در پیش دارد، تیمهای مقابلش قدر هستند و البته نقاط قوت زیادی هم دارند. البته ما ایرانیها ثابت کردیم که میتوانیم در مقابل بهترین تیمهای جهان هم بهترین بازی را داشته باشیم.
البته هانیه یک گلایه دارد و ادامه میدهد: برخی فکر میکنند ما دخترها نمیتوانیم علاقه به فوتبال داشته باشیم در حالی که این نگاه اصلا درستی نیست. ما هم فوتبالی هستیم. حالا شاید خیلی از ما فوتبال بازی نکند اما طرفدار تیمی هست و نسبت به آن تعصب دارد.
* همه دعا میکنیم
آترینا میگوید که موقع بازیهای تیم ملی همیشه مادربزرگش دعا میکند و معتقد است که هر پیروزی تیم ایران، پیروزی کل مردم است. آنها هم همیشه برای موفقیت تیم ملی دعا میکنند. البته آترینا میگوید: ما همیشه برای پیروزی تیمی که طرفدارش هستیم، دعا میکنیم اما وقتی حرف از تیم ملی میشود، برای تیم ملیمان دعا میکنیم.
منا، هانیه، نازنین، آترینا و نفیسه و... خیلی دیگر از دخترها فوتبالی هستند، فوتبال را دوست دارند و طرفدار یک تیم فوتبالی هستند اما همگی قرار است بازیهای جام جهانی را در کنار خانواده و دوستان ببینند و برای موفقیت تیمشان دعا کنند.
پایان پیام /