روحانی کارآفرین، در یک روستا کالای صادراتی تولید می‌کند
تولید، حلقه مفقوده اقتصاد و توسعه کشور است و این امر با کارآفرینی محقق می‌شود که نیاز به پشتکار و تلاش مضاعف دارد.
تولید، حلقه مفقوده اقتصاد و توسعه کشور است و این امر با کارآفرینی محقق می‌شود که نیاز به پشتکار و تلاش مضاعف دارد.
به گزارش خبرنگار مهر، رضا عزیزی سماکوش متولد 1372 طلبه سطح 3 حوزه اهل بخش لاله آباد و روستای حمزه رضا در شهرستان بابل و فعال حوزه کارآفرینی اجتماعی است.
وی از سال 1398 در کنار دروس حوزه، کار در قالب کارگاه تجاری و صنایع دستی را شروع کرد. در آن زمان هیچکس حاضر نبود حتی ساختن یک چهارپایه را به او آموزش بدهد و همه می‌گفتند در ازای آموزش باید یک سال رایگان برای ما کار کنی یا اینکه چند میلیون تومان بابت آموزش پرداخت کنی.
آن زمان تنها روزی یک سفارش داشت که کمی پیچیده بود و بیست و چهار ساعت بیشتر وقت نداشت. از این رو به سراغ مطالعه سایت‌های خارجی رفت و با ترجمه مطالب آنها توانست کار را انجام دهد.
وی با این پشتکار امروز جزو 10 نفر اول کشور در پرورش بلدرچین است. در این حرفه نیز کسی حاضر به آموزش دادن به او نبود و حتی برخی برای گمراه کردن او اطلاعاتی می‌دادند تا آسیب ببیند. برای همین پله پله جلو آمد و با مطالعه کار را پیش برد.
این روحانی در حال حاضر از طریق فضای مجازی به 3000 طلبه در سراسر کشور به صورت رایگان آموزش می‌دهد. خیلی وقت‌ها به مساجد و حسینیه‌ها دعوت می‌شود تا برای جوان‌ها صحبت کند تا آنها نیز در مسیر تولید قدم بردارند. به نوعی تبدیل به شتاب‌دهنده‌ای شده که افراد را رشد می‌دهد.
وی و همکارانش قراردادی با شرکت‌ها در خصوص تجهیزات دارند و این تجهیزات را تهیه و در اختیار کارجویان می‌گذارند تا به صورت قسطی و با قیمت پایین بتوانند کار در این حوزه را شروع کنند. قیمت دستگاه‌های مورد نیاز برای این کار از یک میلیون تا پنج میلیون تومان است. تاکنون بیست و هفت دستگاه بین کسانی که آموزش دیده و علاقه به این کار داشته اند توزیع شده است. آقای عزیزی این افراد را راهبری می‌کند تا اشتباهات روزهای اول او را تکرار نکنند و دچار ضرر و زیان نشوند.
این روحانی معتقد است در بحث تولید اول بیایید از بستر شروع کرد. مثلاً الان هر قفسی که در کارگاه ما هست 4 میلیون تومان هزینه دارد و پیش از شروع کار باید با بیماری‌های پرنده، میکروب‌ها، انواع غذاها و غیره آشنا شده و سپس به سراغ تولید رفت.
در این مجموعه هفده نفر در بخش بازرگانی مشغول به کار هستند و شش نفر هم در سالن کار می‌کنند که به اموری همچون غذا دادن و برداشت و تمییز کاری می‌پردازند. آنها در یک فضای صد و بیست متری پانزده هزار بلدرچین دارند و روزانه 10 تا 12 هزار تخم بلدرچین تولید می‌کنند. در کار تولید تخم بلدرچین حدود پنجاه درصد سود است. آنها توانسته‌اند با کمترین هزینه بیشترین سود را به دست آورند. پنجاه درصد نهاده مورد نیاز را از خشکاله میوه تأمین می‌کنند؛ یعنی همان پوست میوه‌ای که دور انداخته می‌شود. پس از خشک شدن در جیره غذایی پرنده قرار می‌گیرد.
این گروه کارآفرین از تأمین کنندگان اصلی برندهای مختلف است و به کشورهای قطر، پاکستان و اربیل عراق هم صادرات دارند.
روزی که آقای عزیزی این کار را شروع کرد صداقت با مشتری را سرلوحه کار خود قرار داد. تخم بلدرچینی که او امروز تولید می‌کند از نظر کیفی تضمین شده و در صورت عدم رضایت دو برابر هزینه پرداختی را به مشتری ضرر و زیان می‌دهند. این کیفیت به راحتی به دست نیامده است. سیستمی که راه اندازی کرده‌اند از نور، دارو، غذا و رفت و آمد در تولید محصول و خروجی نهایی تأثیر دارد که تمام این معیارهای کیفی با آزمایش‌های مختلف به دست آمده است.
سازمان جهانی غذا اعلام کرده مردم می‌توانند با خوردن یک عدد تخم بلدرچین ارزش غذایی معادل معادل دو عدد تخم مرغ بزرگ را دریافت کنند. این مساله در شرایط امروز کشور که از نظر تأمین نهاده‌های دامی تحت فشار هستیم حائز اهمیت است. زمانی که آنها این کار را در روستای خودشان شروع کردند همه مخالف بودند و او را به درس خواندن تشویق می‌کردند. اما حالا چندین نفر هم در روستا به این کار مشغول هستند.
به نظر رضا عزیزی کار برای همه وجود دارد فقط باید تنبلی را کنار گذاشت. وی به همه توصیه می‌کند اگر کاری هزار تومان هم سود داشت آن را انجام دهید، تجربه‌ای که این کار برای فرد دارد ارزشی بسیار بیشتر از سود نهایی آن دارد که می‌تواند در آینده سودآوری خوبی معادل آنچه که فرد می‌خواهد هم برای فرد داشته باشد.
