روزنامه اصلاحطلب آمریکا را با ایران مقایسه کرد

در دنیای پررقابت تجارت جهانی، مناطق آزاد میتوانند کاتالیزوری برای رشد اقتصادی و صادرات باشند یا به دامنهای برای فرار مالیاتی و واردات بیرویه تبدیل شوند. تفاوت این دو مسیر نه در نام، بلکه در طراحی و اجرای این مناطق نهفته است. با نگاهی به اعداد و مقایسه عملکرد مناطق آزاد ایران و آمریکا، میتوانیم درسهایی کلیدی برای بازسازی این ابزار اقتصادی در ایران بیاموزیم.
- فهرست محتوا
- تفاوت فاحش در تولید ثروت و اشتغال
- از رویای سرمایهگذاری خارجی تا واقعیت وارداتمحوری
- راه نجات؛ تغییر مسیر به سوی تولید و صادرات
ایالات متحده با بیش از 260 منطقه تجارت خارجی (Foreign-Trade Zones) و حضور 3200 شرکت فعال، توانسته این مناطق را به موتور محرک اقتصاد خود تبدیل کند. در مقابل، ایران با تنها 7 منطقه آزاد فعال و حدود 350 واحد تولیدی، هنوز در ابتدای راه است. ارزش کالاهای واردشده به مناطق تجارت خارجی آمریکا در سال 2023 به بیش از 800 میلیارد دلار رسید که از این میزان، 120 میلیارد دلار به صادرات اختصاص یافت و حدود 6% از کل صادرات کالایی این کشور را تشکیل داد. اما در ایران، در سال 1403، واردات مناطق آزاد حدود یک میلیارد دلار بوده و صادرات تنها به 243 میلیون دلار رسیده است.
تفاوت فاحش در تولید ثروت و اشتغال
مناطق آزاد آمریکا سهمی حدود 3% در تولید ناخالص داخلی (GDP) این کشور دارند و سالانه بیش از 400 هزار شغل مستقیم صنعتی ایجاد میکنند. در مقابل، مناطق آزاد ایران تقریباً هیچ سهمی در GDP ندارند و ایجاد اشتغال سالانه آنها بهسختی به 100 شغل میرسد. این تفاوت عمیق، ریشه در رویکردهای متفاوت این دو کشور دارد: آمریکا بر تولید و صادرات متمرکز است، در حالی که بیش از 85% از واردات مناطق آزاد ایران صرف مصرف داخلی میشود و ارزش افزودهای برای صادرات خلق نمیکند.
از رویای سرمایهگذاری خارجی تا واقعیت وارداتمحوری
مناطق آزاد ایران اغلب با وعدههای غیرواقعی مانند جذب سرمایهگذاریهای کلان خارجی، مانند ادعای سرمایهگذاری 100 میلیارد دلاری اماراتیها، اداره میشوند. این در حالی است که این مناطق نتوانستهاند نقش معناداری در جذب سرمایهگذاری خارجی ایفا کنند و بهجای تبدیل شدن به بستری برای تولید صادراتمحور، به دروازهای برای واردات تبدیل شدهاند.
راه نجات؛ تغییر مسیر به سوی تولید و صادرات
برای احیای مناطق آزاد ایران، باید الگوی موفق کشورهایی مانند آمریکا را سرلوحه قرار داد. این مناطق باید از تمرکز بر واردات به سمت ایجاد زیرساختهای تولید صادراتمحور حرکت کنند. بازطراحی سیاستها، شفافیت در عملکرد و جذب سرمایهگذاری واقعی میتواند مناطق آزاد ایران را به اهرمی برای توسعه اقتصادی تبدیل کند.
