روش اشتباه با ستاره‌های کم اثر؛ / سپاهان خودش را یادش رفت
تیم مورایس انگار فلسفه وجودی خودش را فراموش کرده و در سرتاسر مصاف با استقلال اثری از تیم مدعی و زهردار نیم فصل اول دیده نشد.
به گزارش "ورزش‌سه"، فصل بیست و سوم که شروع شد تیم مورایس با تمام محدودیت‌هایی که پیش رویش قرار گرفته بود، در مسابقات بی‌رحم ظاهر می‌شد و انگار نه انگار که یک حکم سنگین پس از 4 پیروزی متوالی این تیم را زیر فشار برده بود. پیروزی‌های سپاهان و روند خوب این تیم حتی پس از دومین حکم سنگین کمیته انضباطی هم ادامه دار بود و وقتی آنها به عنوان تنها تیم ایرانی با وجود حواشی بازی برابر الاتحاد و سه بر صفر شدن این مسابقه به دور حذفی لیگ قهرمانان آسیا صعود کردند و سپس در تهران مقابل چشم خبرنگاران با 5 گل هوادار را در هم کوبیدند، هیچ کارشناس فوتبالی شک نداشت که هیچ تیمی در ایران نمی‌تواند مقابل قدرت سپاهان بایستد.
در این مقطع سپاهان اگرچه در دفاع بسیار پر انتقاد ظاهر می‌شد و به همین دلیل تعداد کلین‌شیت‌های پیام نیازمند، مانند سنگربانان سایر تیم‌های مدعی این فصل نیست، اما در حمله زهردار بودند و تنوع این تیم در طراحی حملات سبب شده بود تا هیچ تیمی نتواند مقابل قدرت خط هجومی تیم مورایس ایستادگی کند. آنها در زمین و هوا خطرناک ظاهر می‌شدند و با چند ضرب فرصت‌هایشان را با سرعتی مثال زدنی در انتقال از دفاع به حمله به تور دروازه حریفان می‌رساندند و در این مسیر از روش‌های متفاوت نظیر استفاده از عمق، فضاسازی برای ارسال از جناحین و استفاده از توپ‌های مستقیم پشت سر مدافعین حریف در فضای خالی هم استفاده می‌کردند.
هنوز هم که هنوز است و در حالی که سپاهان 4 شکست پیاپی را با زدن تنها یک گل تجربه کرده، خط هجومی این تیم با زدن 33 گل بهترین خط هجومی لیگ است و با دو مدعی دیگر قهرمانی یعنی استقلال با 26 گل و پرسپولیس با 21 گل اختلاف فاحشی دارد. این را هم در نظر بگیرید که مورایس و شاگردانش دو بازی عقب افتاده (تراکتور و ذوب‌آهن) نسبت به استقلال و پرسپولیس در پیش دارند.
با این حال پس از ماجرای مربوط به اصلاح 6 قرارداد بازیکن سپاهان به یکباره همه چیز دگرگون شد. البته روند شکست‌های سپاهان از یک بازی قبل‌تر مقابل شاگردان مجتبی حسینی در استادیوم بدون هوادار نقش جهان آغاز شده بود و هر چه جلوتر می‌رویم به نظر می‌رسد طلایی‌پوشان فوتبال ایران درگیر بحرانی جدی شده‌اند که مورایس حالا پس از عملکرد ضعیف خط دفاعی تیمش، در خط هجومی هم تیمش را با افت محسوسی درگیر می‌بیند.
با وجود اینکه سپاهان در دو بازی برابر الهلال نمایش سزاوارانه‌ای داشت که شایسته باخت 6 بر 2 در مجموع دو بازی رفت و برگشت نبود، در مصاف مقابل استقلال هیچ نشانی از برنامه در طراحی حملات سپاهان دیده نمی‌شد. آنها که در غیاب محمد کریمی خلا بزرگی در خط میانی شان برای بازیسازی احساس می‌شد و با تغییرات مداوم هم این ضعف آشکار اصلاح نشد، پس از اینکه نتوانستند با پاس‌های کوتاه خودشان را به دفاع فشرده و چند لایه استقلال در کناره‌ها و عمق تحمیل کنند، با حضور رضا اسدی و شهریار مغانلو رو به توپ‌های مستقیم و ارسال‌های بلند آوردند، اما این استراتژی مورایس و همکارانش نیز جواب نداد. بسیاری از توپ‌های ارسالی در نیمه زمین استقلال با برتری مدافعین استقلال همراه بود و جالب اینکه سهم تیم منسجم جواد نکونام در تصاحب توپ‌های سوم هم بسیار بیشتر و ملموس‌تر از سپاهان بود.
در این شرایط بود که سپاهان چهارمین شکست متوالی در لیگ برتر و ششمین شکست متوالی در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کردند. حالا آنها با وجود اینکه دو بازی کمتر دارند، اما 8 امتیاز از صدر جدول فاصله گرفته‌اند و حتی در صورت کسب 3 امتیاز مقابل تراکتور و ذوب آهن که دو دیدار سخت برای مورایس و شاگردانش تلقی می‌شود، به یک امتیازی استقلال می‌رسند.
البته که هنوز هیچ چیز برای سپاهان در لیگ برتر تمام نشده، ولی مورایس باید فکری برای بازگشت ستاره‌های کم اثرش به فرم سابق داشته باشد و با بهبود عملکرد خط دفاعی این تیم که با اضافه شدن سیاوش یزدانی و قرار گرفتن او در کنار محمد دانشگر مشهود است، در خط هجومی هم بار دیگر اندیشه‌های خود را طوری به بازیکنان در تمرینات دیکته کند که در زمین مسابقه و با نمایش منسجم حریفان، فراموش نشود و با ارسال‌های مستقیم که اصلا محبوب هواداران ایرانی نیست و در مصاف با استقلال دیده شد، جایگزین نشود.
در این صورت شاید سپاهان بتواند بار دیگر به عنوان مدعی اصلی قهرمانی مطرح شود، اما در حال حاضر آنها فرسنگ‌ها با نمایشی که در نیم فصل اول ارائه می‌کردند، فاصله دارند.
شما مخاطبان ورزش‌سه هم دلایل خودتان را درباره چرایی افت محسوس و غیرقابل پیش‌بینی سپاهان بنویسید.
