«رونالدو» با هوادار خیالی دست داد و کرونا را دست انداخت اما آن روی قصه...
تهران - ایرنا - همزمان با اینکه جهان با ویروس کرونا دست و پنجه نرم میکند، یکی از پرسشهایی که مطرح میشود این است که آیا آثار این ویروس کشنده میتواند بختهای آخرین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را برای امثال «لیونل مسی» و «کریستیانو رونالدو» بکشد؟
کرونا به سرعت در حال پیشروی در اروپا است و بسیاری از رویدادهای بزرگ ورزشی مصونیت خود را از این ویروس دور از انتظار میبینند.
تازهترین اعلامیه با نقش آفرینی کرونا، خبر برگزاری دیدار تیمهای بارسلونا و ناپولی در مرحله یک هشتم لیگ قهرمانان اروپا پشت درهای بسته بود.
پیش از این اعلام شده بود که دیدار تیم های والنسیا مقابل آتالانتا، پیاسجی برابر بورسیا دروتموند و یوونتوس مقابل لیون به دلیل شیوع کرونا بدون حضور تماشاگر برگزار خواهد شد.
به استثنای دیدار والنسیا برابر آتالانتا که میهمان با برتری 4 بر یک از دیدار رفت راهی آن میشود، هر کدام از دیدارهای مرحله یک هشتم میتواند آبستن حوادث عجیبی باشد.
بارسا و ناپولی در دیدار رفت به تساوی یک بر یک رضایت دادند؛ دورتموند با اختلاف تنها یک گل پیاسجی را مغلوب کرد و لیون با هدف دفاع از پیروزی یک بر صفر خود در دیدار رفت راهی تورین میشود.
تمام دیدارهای دور رفت در ورزشگاههای مملو از جمعیت برگزار شد اما در دور برگشت، بارسا، پیاسجی، والنسیا و یوونتوس از امتیاز حضور هواداران خودی در ورزشگاههای خانگی محروم خواهند بود.
پیاسجی صدای کرکننده هواداران افراطی خود را در پارکدوپرنس نمیشود، بارسا غرش 90 هزار کاتالونیایی را در کنار خود ندارد و یوونتوس بدون 40 هزار تورینی متعصب خود به مصاف فرانسویها خواهد رفت.
به طور معمول ورزشگاهها به دلیل بی نظمی هواداران یا اتفاقاتی همچون شعارهای نژادپرستانه با جریمه تعطیلی کلی یا بخشی از جایگاهها مواجه میشوند اما داستان این بار متفاوت است؛ این بار ورزشگاهها برای مقابله با یک تهدید خارجی و میکروسکوپی به نام کرونا خالی خالی خواهد بود؛ ویروسی کشنده که تاکنون 100 هزار نفر را مبتلا کرده و بیش از 3 هزار نفر را به کام مرگ کشانده است.
از این رو بد نیست این پرسش را مطرح کنیم؛ تاثیر ورزشگاههای خالی از تماشاگر روی رویاهای کسانی همچون مسی، رونالدو یا نیمار چیست؟
یک عقیده دیرینه وجود دارد و آن اعتقاد این است که امتیاز میزبانی تفاوت چشمگیری را در فوتبال رقم میزند: کم شدن خستگی ناشی از مسافرت، آشنایی با محیط، حس کردن حمایت هواداران به جای تنفر آنان، این تصور که هیجان و حرارت هواداران میزبان می تواند باعث غش کردن داوران دیدار به سمت تیم میزبان شود و....
اگرچه تعیین دقیق میزان تاثیر این فاکتورها سخت است اما در جریان یک مطالعه جامع انجام شده توسط اسکای اسپورتس در سال 2017 که نتایج دیدارهای صورت گرفته در تمام چهار لیگ فوتبال انگلستان را از سال 1888 به بعد بررسی کرده بود، نشان از برتری تیم میزبان در نتیجهگیریها داشت اما گاهی اوقات نیز این نتایج دقیق نیست.
فصل گذشته لیگ قهرمانان را در نظر بگیرید؛ از 28 بازی انجام شده از مرحله یک هشتم تا نیمه نهایی، 13 پیروزی برای تیمهای میزبان بوده، 12 برد خارج از خانه رقم خورده و سه تساوی به دست آمد است. دست کم در این فصل میتوان گفت که امتیاز میزبانی تاثیر چندانی در نتیجه بازیها نداشته است.
اما گرچه از لحاظ آماری شاید امتیاز میزبانی کمی غلوآمیز باشد اما بیشک برخی از تیمها از بازی کردن در ورزشگاه مملو از تماشاچی خود، سود میبرند.
شبهای اروپایی آنفیلد، جایگاه افسانهای را برای لیورپول به ارمغان آورده است؛ موضوعی که قرمزهای آنفیلد زمانی که در خانه و برای جبران شکست یک بر صفر برابر اتلتیکومادرید تلاش میکنند، روی آن حساب ویژهای باز کرده بودند و حالا باید حساب را ببندند..
«محمد صلاح» و دوستانش را از هزاران نفر هوادار غران خودی در آنفیلد محروم کنید تا ببینید شانسهای لیورپول برای شکستن سد اتلتیکوی لجباز تا چه اندازه کم است.
در ادامه این فرضیه وجود دارد که امثال رونالدو، مسی و نیمار از حضور هواداران در آرامش ورزشگاه خودی بیش از دیگران بهره میبرند.
دست کم رونالدو و یوونتوس پس از پیروزی 2 بر صفر برابر اینترمیلان در ورزشگاه خالی از تماشاگر، به خوبی میدانند که بازی کردن در یک نبرد بزرگ پشت درهای بسته چه حسی دارد.
شاهد این وضعیت ناراحت کننده، صحنه عجیب دست دادن رونالدو با هواداران خیالی در راهروی ورودی به ورزشگاه بود.
یوونتوسیها باید برای جلوگیری از حذف زودهنگام از لیگ قهرمانان، به جادویی متوسل شوند و مسی باید بدون آنکه نام خودش را با صدای یکدست هواداران حاضر در نیوکمپ بشنود، از سد ناپول بگذرد.
البته تمام این موضوعات با توجه به اینکه دولتهای سرتاسر جهان تمام تلاش خود را برای نجات جان هزاران نفر متمرکز کردهاند، نگرانیهایی پیش پا افتاده است.
اما نکته حائز اهمیتی که از دل این داستان بیرون میآید این است که ویروس کرونا ورزش را به سوی چه قلمرو بیگانهای میکشاند و عواقب این اتفاق برای بزرگترین نقش آفرینان این ورزش هیجانانگیز چیست؟
اگر بارسلونا، یوونتوس و پاریسنژرمن دیدارهای خود را ببازند، آیا انگشت اتهام را به سوی منفعت نبردن از حضور هواداران خودی نشانه میروند؟ و آیا این حق را دارند که درخواست تعویق دیدارهای خود را مطرح کنند؟
مسی، رونالدو و نیمار این هفته وارد قلمرو ناشناخته یا از فوتبال خواهند شد و ما منتظر میمانیم تا ببینیم اولین ورود آنان به این مرز بیگانه چطور از کار در خواهد آمد...
*س_برچسبها_س*