ریزش قیمت خانه در این استان / بازار مسکن ملتهب شد

از ابتدای تابستان امسال، فعالیت‌ها در بازار مسکن به سکون نزدیک شد. در نتیجه، طی پنج ماه متوالی در دو فصل تابستان و پاییز امسال، شاهد تورم ماهانه منفی در حوزه مسکن بودیم.

متوسط قیمت مسکن در تهران در اردیبهشت‌ماه سال جاری از مرز 75 میلیون تومان به ازای هر متر مربع گذشت. اتفاقی که باعث شد تا قیمت دلاری مسکن به بیش از 1500 دلار برسد که یکی از بالاترین سطوح تاریخی قیمت مسکن محسوب می‌شود. اما در آذرماه به واسطه افت 2.2 درصدی قیمت ملک در پایتخت، بعد از 8 ماه سطح 75 میلیون تومانی واگذار شد و متوسط قیمت مسکن به حدود 74 میلیون تومان رسید.

بعد از رشدهای تندوتیز قیمت مسکن در زمستان سال گذشته و بهار امسال که در مجموع طی 2 فصل 66 درصد رشد قیمت را شاهد بودیم، از تابستان امسال بازار مسکن آرام گرفت. به طوری که در 5 ماه از دو فصل تابستان و پاییز سال جاری تورم ماهانه مسکن منفی بود. البته به واسطه چسبندگی بالای قیمت خانه این افت‌ها چندان قابل توجه نبوده است. به طوری که طی این دو فصل قیمت مسکن کمتر از 6 درصد کاهش داشته که با جهش 66 درصدی آن در دو فصل قبلش چندان قابل مقایسه نیست.

نکته مهم معاملات مسکن در آذرماه افت سنگین 12 درصدی متوسط قیمت‌ها در منطقه 22 پایتخت بود. به طوری که هر متر مربع ملک مسکونی در این منطقه از 62 میلیون تومان به 54 میلیون تومان رسید. این اتفاق باعث شد تا بازدهی یک ساله مسکن در منطقه 22 به تنها 25 درصد محدود شود که نسبت به رشد 54 درصدی متوسط قیمت مسکن در کل شهر بسیار کمتر است.

بعد از این منطقه، مناطق یک و 20 هم دو منطقه دیگری بودند که بازدهی یک ساله مسکن در آن‌ها حدود 20 واحد درصد کمتر از متوسط شهر بود. منطقه 20 هم در ماه گذشته با افت سنگین 8.2 درصدی قیمت‌ها مواجه بوده است. هر چند میزان افت قیمت مسکن در منطقه یک طی آذرماه کمتر از کل شهر بوده اما در آبان این منطقه هم تورم منفی 9.5 درصدی را تجربه کرده بود. به این ترتیب به نظر می‌رسد مناطقی که طی سال‌های قبل به سردمداران رشد قیمت معروف بوده‌اند اکنون کمترین بازدهی را داشته‌اند.

عوامل مهم در ریزش قیمت مسکن

ریزش نرخ مسکن ممکن است تحت تأثیر چندین عامل اساسی باشد که عبارتند از:

افزایش نرخ بهره: افزایش هزینه‌های وام مسکن می‌تواند تقاضا برای خرید خانه را کاهش دهد و منجر به کاهش قیمت‌ها شود.

رکود اقتصادی: کسادی کلی اقتصاد می‌تواند باعث شود مردم قدرت خرید کمتری داشته باشند و کمتر تمایل به سرمایه‌گذاری در مسکن نشان دهند.

افزایش عرضه: اگر ساخت‌وسازهای جدید به سرعت افزایش یابد یا تعداد زیادی از خانه‌ها همزمان در بازار برای فروش قرار گیرند، ممکن است عرضه از تقاضا پیشی گیرد و قیمت‌ها کاهش یابد.

کاهش جمعیت یا تغییر در سوی تقاضا: کاهش یا تغییر جمعیتی، مانند روند کوچک‌تر شدن خانوارها، می‌تواند تقاضا برای املاک بزرگ‌تر را کم کند و به کاهش قیمت‌ها منجر شود.

بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی: بی‌ثباتی و عدم قطعیت می‌تواند روی اعتماد به بازار املاک تأثیر منفی گذاشته و منجر به کاهش سرمایه‌گذاری و قیمت‌ها شود.

تغییر در مقررات و سیاست‌ها: اعمال مالیات‌های جدید بر املاک، سخت‌گیری‌های جدید در فرآیند وام‌دهی یا محدودیت‌های ساخت‌وساز می‌تواند اثر منفی بر بازار مسکن داشته باشد.

تورم عمومی: در شرایط تورمی بالا، قدرت خرید کاهش می‌یابد که می‌تواند به کاهش تقاضا و در نتیجه کاهش قیمت‌ها منجر شود.

فناوری و تغییر در سبک زندگی: پیشرفت‌های فناوری مانند امکان کار از راه دور می‌تواند تقاضا برای زندگی در مناطق خاص شهری را تغییر دهد و بر قیمت مسکن تأثیر بگذارد.

هر یک از این عوامل می‌تواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر عوامل باعث کاهش قیمت‌ها در بازار مسکن شود.