زیارتنامه امام علی در بیان سید الساجدین

به گزارش مشرق، زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در کتاب (المزار القدیم) از امام باقر علیه‌السلام وارد شده است که می‌فرماید: همراه با پدرم علی بن الحسین به زیارت قبر جدم امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام در منطقه نجف که در اطراف کوفه قرار دارد رفتیم. ایشان کنار قبر ایستاد، سپس گریه کرد و فرمود:

السَلاَمُ عَلَی أَبِی الأَئِمَهِ وَ خَلِیلِ النُبُوَهِ وَ المَخصُوصِ بِالأُخُوَهِ.

سلام بر پدر پیشوایان دین و دولت و خاص و خلیل مقام نبوت و برادر رسول خدا.

السَلاَمُ عَلَی یَعسُوبِ الاِیمَانِ وَ مِیزَانِ الأَعمَالِ وَ سَیفِ ذِی الجَلاَلِ.

سلام بر پیشوای ایمان و میزان اعمال و شمشیر خدای صاحب جلال.

السَلاَمُ عَلَی صَالِحِ المُؤمِنِینَ وَ وَارِثِ عِلمِ النَبِیِینَ الحَاکِمِ فِی یَومِ الدِینِ.

و سلام بر صالحترین اهل ایمان و وارث علم پیغمبران و حکم فرمای روز جزا.

السَلاَمُ عَلَی شَجَرَهِ التَقوَی السَلاَمُ عَلَی حُجَهِ اللَهِ البَالِغَهِ وَ نِعمَتِهِ السَابِغَهِ وَ نِقمَتِهِ الدَامِغَهِ.

سلام بر درخت تقوی سلام بر حجت بالغه خدا و نعمت واسعه و عذاب و قهر الهی.

السَلاَمُ عَلَی الصِرَاطِ الوَاضِحِ وَ النَجمِ اللاَئِحِ وَ الاِمَامِ النَاصِحِ وَ رَحمَهُ اللَهِ وَ بَرَکَاتُهُ.

باد سلام و رحمت و برکات خدا بر راه روشن حق و ستاره رخشان هدایت و پیشوای خیرخواه امت باد.

آنگاه گفت:

أَنتَ وَسِیلَتِی اِلَی اللَهِ وَ ذَرِیعَتِی وَ لِی حَقُ مُوَالاَتِی وَ تَأمِیلِی.

ای امیر مؤمنان تو وسیله من بسوی خدائی و مرا حق موالات و دوستی تو و چشم آرزو و آمالم به جانب توست.

فَکُن لِی شَفِیعِی اِلَی اللَهِ عَزَ وَ جَلَ فِی الوُقُوفِ عَلَی قَضَاءِ حَاجَتِی وَ هِیَ فَکَاکُ رَقَبَتِی مِنَ النَارِ.

پس نزد خدای عز و جل بر ادای حاجتم که آزاد شدنم از آتش دوزخ است مرا شفاعت فرما.

وَ اصرِفنِی فِی مَوقِفِی هَذَا بِالنُجحِ وَ بِمَا سَأَلتُهُ کُلَهُ (کُلِهِ) بِرَحمَتِهِ وَ قُدرَتِهِ.

و از این محل زیارتت مرا با موفقیت و نجاح و اجابت تمام مسئلت هایم به رحمت و قدرت خدا بازگردان.

اللَهُمَ ارزُقنِی عَقلاً کَامِلاً وَ لُباً رَاجِحاً وَ قَلباً زَکِیاً وَ عَمَلاً کَثِیراً وَ أَدَباً بَارِعاً.

بارالها مرا عقل کامل نصیب گردان و مغز ممتاز و قلب پاک با تزکیه و تهذیب و عمل صالح بسیار و ادب عالی عطا فرما.

وَ اجعَل ذَلِکَ کُلَهُ لِی وَ لاَ تَجعَلهُ عَلَیَ بِرَحمَتِکَ یَا أَرحَمَ الرَاحِمِینَ.

و تمام این نعم را بر نفع من مقرر دار نه بر ضررم به حق رحمت (بی انتهایت) ای مهربانترین مهربانان عالم.