سایه روشن عملیات «فتح 5»

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، با قرار گرفتن سلسله عملیات محدود و گسترده‌ی برون‌مرزی در دستور کار فرماندهان جبهه‌ی شمالی جنگ و همچنین هم‌کاری و بهره‌گیری از توان جنگندگی معارضان کُرد عراقی عملیات نامنظم و گسترده‌ی «فتح 5» در منطقه‌ی عملیاتی «چوارتا» و «ماووت» در شمال استان سلیمانیه‌ی عراق و هم‌زمان با عملیات «کربلای 10» در غرب ماووت به اجرا گذاشته شد. ساعت 1:47 بامداد روز 25 فروردین‌ماه 1366 و هنگامی که هنوز سپیدی برف و سوز و سرمای زمستان سال پیش بر هوای آن منطقه‌ی کوهستانی مستولی بود، نیرو‌های تحت امر قرارگاه «رمضان» و گروه انبوهی از معارضان کُرد عراقی با رمز «یا صاحب الزمان (عج) ادرکنی» حمله را آغاز کردند. در همان لحظات نخست، سرعت عمل و گستردگی تهاجم نیرو‌های ایرانی سبب غافل‌گیری و انهدام توان رزمی دشمن شد. به‌گونه‌ای که پس از گذشت چند ساعت از آغاز عملیات و با طلوع سپیده صبح، تمام نقاط مورد نظر به تصرف نیروهای خودی درآمدند، اما به‌دلیل ناتوانی نیروهای نامنظم برای دفع پاتک‌های سنگین عراق و فقدان اتصال نقاط آزادشده به خطوط نیروهای پدافندی خودی، به‌تدریج دشمن همه مواضع از دست داده‌ی خود را پس گرفت. در عین حال طی این عملیات، علاوه بر انهدام مراکز نظامی عراق، دکل تلویزیون سلیمانیه و پایگاه‌های عراقی مستقر در اطراف «سورقلات» نابود شد و مقر «لشکر 27» از سپاه یکم عراق مورد حمله قرار گرفت. تعداد 1500 نفر از قوای دشمن کشته و زخمی شده یا به اسارت نیروهای خودی درآمدند و مقدار قابل توجهی سلاح و مهمات دشمن به غنیمت گرفته شد. فقدان موفقیت کامل نیرو‌های ایرانی در این عملیات، از ناهماهنگی نیرو‌های عمل‌کننده‌ی منظم و نامنظم که از دو جهت متقابل به مواضع دشمن در ارتفاعات حمله برده بودند ناشی شد. با این حال در این عملیات چندین ارتفاع حساس منطقه آزاد و پایگاه‌های زیاد از دشمن نابود می‌شوند. همچنین لشکر 39 عراق منهدم و با در هم کوبیده شدن مقاومت‌های دشمن، تنگه مهم «ازمر» واقع در ارتفاع «ازمر» که مشرف بر شهر سلیمانیه است، به مدت 24 ساعت مسدود و موجب وحشت دشمن می‌شود. وحشت و نگرانی نظامیان عراق، زمانی اوج می‌گیرد که جاده‌های دوکان - سلیمانیه و چوراته - سلیمانیه به کنترل کامل رزمندگان اسلام درمی‌آید. با اجرای آتش رزمندگان اسلام روی شهر سلیمانیه، دکل تلویزیون این شهر که با پخش اخبار دروغ بازوی تبلیغاتی رژیم بعث محسوب می‌شد، منهدم می‌شود و در پایان تعداد 70 پایگاه، که مسئولیت حفاظت از منطقه را داشتند، تصرف می‌شوند.