سرنوشت باورنکردنی یک ستاره؛ از فقدان تلخ مادر تا پادشاهی در ناپل و استانبول

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ مذاکرات منچستریونایتد با ویکتور گیوکرش به دلیل عدم رضایت این مهاجم از پیشنهاد شیاطین سرخ به بن‌بست رسید و او اکنون تمایل دارد به آرسنال منتقل شود. منچستریونایتد همچنان به یک مهاجم نیاز دارد و اکنون توجه خود را به ویکتور اوسیمن معطوف کرده است. این انتقال می‌تواند نقطه اوج صعودی شگفت‌انگیز برای مهاجم ناپولی باشد که فصل گذشته را به‌صورت قرضی در گالاتاسرای سپری کرد.

نام او، که در گویش محلی ادو به معنای «خداوند نیکوست»، برای کسی که مسیر زندگی‌اش بازتاب‌دهنده ایمان، پشتکار و استقامت است، بسیار مناسب به نظر می‌رسد. این بازیکن نیجریه‌ای زندگی خود را با فروش کیسه‌های آب در خیابان‌های لاگوس برای امرار معاش آغاز کرد. تماشای بازی او امروز، این عطش و انگیزه‌ای را که در شلوغی یکی از دشوارترین شهرهای جهان شکل گرفته، به‌خوبی نشان می‌دهد. برای سال‌ها، تصویر پروفایل واتس‌اپ او با کلمات «تمرکز، تلاش و ایمان» مزین بود. این طرز تفکری است که او همچنان به آن پایبند است. حتی با افزایش توجه جهانی به او، اوسیمن همچنان به ارزش‌هایی که او را به مهاجمی در کلاس جهانی تبدیل کرده، وفادار مانده است.

نخستین مربی او، چینِدو اوگبنا، در مصاحبه با سان از پایگاه خود در نیجریه درباره آغاز این مسیر سخن گفت. اوگبنا گفت: «من در همان مجتمعی زندگی می‌کردم که ویکتور در آن متولد شد. پدرش دوستم بود. من به معنای واقعی کلمه شاهد اولین روزهای زندگی او بودم. خانه یک مجتمع اشتراکی پر از کودکان بود. حتی در کودکی، اگر توپ از ویکتور گرفته می‌شد، بی‌وقفه گریه می‌کرد. او به‌سختی می‌توانست ضربه بزند، اما فقط نیاز داشت توپ نزدیکش باشد. عشق او به فوتبال از آنجا آغاز شد. زندگی دشوار بود، او پیش از یک‌سالگی مادرش را از دست داد. این نوع شروع زندگی، همه‌چیز را درباره مسیر او نشان می‌دهد.»

لحظه درخشش در شیلی

اوسیمن برای اولین بار در جام جهانی زیر 17 سال فیفا در شیلی در سال 2015 با کسب جایزه کفش طلا توجه دنیا را جلب کرد. نیجریه به‌سختی و با کسب مقام چهارم در قهرمانی آفریقا به این رقابت‌ها راه یافته بود. موراکینیو آبودونرین، مسئول رسانه‌ای تیم، به سان‌اسپورت گفت که چگونه از نزدیک شاهد رشد مردی بود که اکنون یکی از بهترین‌های جهان خواهد شد. او می‌گوید: «او در بدو ورود کاملا آماده نبود اما چیزی در شیلی تغییر کرد. او از مدیر تیم کفش‌های نایک خواست و قول داد با آن‌ها گل بزند. حتی فکر نمی‌کردم چنین چیزی داشته باشیم اما او اصرار کرد. او به قولش وفا کرد، در آن تورنمنت با آن کفش‌ها درخشید، 10 گل به ثمر رساند و به ما کمک کرد تا جام را بالای سر ببریم.»

سرعت، قدرت و تمام‌کنندگی دقیق او برجسته بود، اما استقامت ذهنی بود که او را واقعاً متمایز می‌کرد. از دست دادن مادر در سنین پایین و دیدن تلاش‌های پدرش بدون شغل، به او مقاومتی فراتر از سنش بخشید. اوسیمن در سال 2019 در گفت‌وگو با فرانس فوتبال درباره دوران سخت کودکی‌اش گفت: «مادرم را در ماه اکتبر از دست دادم، حتی سال آن را به خاطر نمی‌آورم. خیلی کوچک بودم. سه ماه بعد، پدرم شغلش را از دست داد. این برای خانواده‌مان بسیار سخت بود. برادرم روزنامه‌های ورزشی می‌فروخت، خواهرم پرتقال در خیابان، و من آب بطری در ترافیک لاگوس. ما باید زنده می‌ماندیم، پس کنار هم بودیم. عصرها همه دور هم جمع می‌شدیم و پول‌ها را روی میز می‌گذاشتیم. همه‌چیز را به خواهر بزرگ‌ترمان می‌دادیم و او غذا درست می‌کرد و همه‌چیز را سازمان‌دهی می‌کرد. بخشی از زندگی‌ام مبارزه برای بقا بوده است. اما این همان چیزی است که امروز من را ساخته. طبقه‌بندی همه این‌ها سخت است، اما هر رویداد شخصیت من را شکل داده است.»

این آغاز دشوار به او توانایی تحمل سختی‌های دوران حرفه‌ای‌اش را داده است. امانوئل آمونکه، بازیکن سابق بارسلونا که نیجریه زیر 17 سال را به قهرمانی رساند، توضیح داد که چگونه شخصیت قوی اوسیمن با وجود شروعی آرام، درخشید. او گفت: «می‌دانید ما آفریقایی‌ها با مادرانمان چه رابطه‌ای داریم و او مادرش را نداشت، پس فکر می‌کنم این خلأ را به انگیزه تبدیل کرد. صادقانه بگویم، وقتی برای اولین بار برای تست به ما آمد، در بازی‌های اولیه چیزی در او ندیدم. اما یکی از دستیارانم گفت، آن پسر با لباس سبز ممکن است چیزی داشته باشد. پس در بازی دوم به او فرصت دیگری دادم. آن‌جا بود که همه‌چیز روشن شد: قد بلند، قوی در هوا، پاهای سریع و عطشی خام. می‌شد فهمید که می‌تواند به جاهای دوری برسد. معمولاً وقتی کسی این‌قدر قدبلند است، انتظار ندارید با پاهایش این‌قدر خوب باشد، اما او همه‌چیز داشت.»

ناکامی در آلمان

پس از موفقیت در زیر 17 سال، اوسیمن با ولفسبورگ آلمان قرارداد امضا کرد اما او در 14 بازی حتی یک گل هم به ثمر نرساند و تحت‌الشعاع مهاجمان باتجربه‌ای مانند ماریو گومز و دیووک اوریگی قرار گرفت. اوسیمن به‌صورت قرضی به شارلروا در بلژیک رفت، جایی که فرم خود را پیدا کرد و در یک فصل 20 گل به ثمر رساند. او در گفت‌وگو با نشریه The Nationonline گفت: «انتقادات در ولفسبورگ من را متزلزل نکرد. به خودم ایمان داشتم. انتقال به بلژیک نشان داد که زمان‌های دشوار می‌توانند نعمتی در لباس مبدل باشند. بسیاری از نیجریه‌ای‌ها پیش از من به بلژیک آمده و موفق شده بودند. افتخار می‌کنم که در میان آن‌ها هستم.»

ستاره‌ای در لیل

شارلروا با تنها 3 میلیون پوند او را به‌صورت دائم خرید اما همان تابستان، لیل با استفاده از پول فروش نیکولاس پپه به آرسنال، اوسیمن را به خدمت گرفت. او در لیل خیلی زود درخشید و در اولین بازی‌اش دو گل زد و بعداً در لیگ قهرمانان دروازه چلسی را هم باز کرد.

فرانک لمپارد، سرمربی وقت چلسی، پس از اولین باری که بازی اوسیمن را از نزدیک دید، او را تحسین کرد: «او مهاجمی کامل است. سریع، قوی و از نظر فنی کامل. پیش از بازی کلیپ‌هایی از او دیده بودم، اما تماشای او از نزدیک چیز دیگری بود. او تأثیرگذار است و داستان زندگی‌اش الهام‌بخش است.»

اوسیمن با 18 گل در تمامی رقابت‌ها، بهترین گلزن لیل شد و توجه بزرگان اروپا را جلب کرد. او ناپولی را انتخاب کرد.

ابرستاره در ناپل

در سال 2020، ناپولی با مبلغ رکوردشکن 70 میلیون پوند اوسیمن را به خدمت گرفت و او را به گران‌ترین بازیکن آفریقایی تاریخ تبدیل کرد. پس از دو فصل موفق، او در فصل 2022/23 درخششی خیره‌کننده داشت. اوسیمن به دلیل مصدومیت صورت، جام ملت‌های آفریقا را از دست داد و مجبور به استفاده از ماسک شد که رسانه‌های ایتالیایی او را «قاتل نقاب‌دار» لقب دادند.

اوسیمن با 26 گل در 32 بازی سری آ، ناپولی را پس از 33 سال به قهرمانی این لیگ رساند و همچنین رکورد ژرژ وه‌آ را شکست و به‌عنوان بهترین گلزن آفریقایی تاریخ سری آ شناخته شد و جایزه کاپوکانونیره را به‌عنوان بهترین گلزن این لیگ به دست آورد.

در سال 2023، او در رده هشتم توپ طلا قرار گرفت و اولین نیجریه‌ای شد که به جمع 10 نفر برتر این جایزه راه یافت اما حتی در اوج موفقیت، تراژدی دیگری رخ داد؛ پدرش، بزرگ‌ترین حامی او، در دوران همه‌گیری کووید -19 درگذشت. اختلافی با ناپولی به دنبال آمد که انتقال رویایی به چلسی را مختل کرد. از نماد باشگاه بودن، ناگهان خود را کنار گذاشته یافت، تنها تمرین می‌کرد و با شش ماه دوری از فوتبال روبه‌رو شد.

پادشاه استانبول

پس از اختلافات اوسیمن با ناپولی، باشگاه گالاتاسرای با او تماس گرفت و این مهاجم هم پیشنهاد آن‌ها را پذیرفت و در ترکیه دوباره درخشید. او در 30 بازی 26 گل به ثمر رساند و گالاتاسرای را به قهرمانی سوپرلیگ ترکیه رساند.

از زمان باز شدن پنجره نقل‌وانتقالات، اوسیمن چهار پیشنهاد از باشگاه‌های سعودی، از جمله یکی با دستمزد سالانه 40 میلیون پوند، را رد کرده است. مقصد بعدی او هنوز نامعلوم است، اما یک چیز روشن است: ویکتور اوسیمن با شانس‌های غیرقابل‌تصور جنگیده است. او نه‌تنها از نردبان بالا رفت، بلکه آن را پله‌به‌پله ساخت. او حالا جایگاه خود را در میان بهترین مهاجمان جهان به دست آورده است.

منبع: سان

258 258