سرنوشت مبهم سینمای ایران / تولیداتی که روی هم انباشته میشوند و فرصت اکران پیدا نمیکنند!
تولید آثار سینمایی در این ماههای کرونایی همچنان ادامه دارد؛ این در حالی است که هنوز فیلمهای اکران نشده زیاد داریم.
به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سینما هم این روزها مانند بسیاری از مشاغل و شاید بدتر از آنها، با مشکلاتی عدیده به علت شیوع ویروس کرونا روبروست. روز به روز هم بر این مشکلات اضافه میشود.
یکی از بخشهای مهم و اساسی سینما، بخش تولید فیلم سینمایی است که بخش اعظمی از نیروی انسانی را درگیر خود میکند. کار فعالان این بخش به دلیل کرونا مدتی متوقف شد و از آنجا که این شرایط تجربه نشده بود، مشکلات و گرفتاریهایی را به وجود آورد.
پس از اندک رعایت بهداشت از سوی مردم و بهتر شدن فضای کرونایی، برخی فیلمسازان با اما و اگرهای فراوان، شروع به تولید آثار خود کردند و سالنهای سینما هم فعالیت خود را از سر گرفتند.
اما دوباره به وضعیت قرمز کرونایی نزدیک شدیم و استقبالی که از فیلمهای سینمایی پس از بازگشایی سالنها صورت گرفت، به کمترین حد ممکن رسید. تا جایی که دو فیلم «شنای پروانه» و «خوب، بد، جلف 2؛ ارتش سری»، تقریبا در فروش شکست خوردند. نمایش آنلاین هم که آمده بود، بازوی نمایشی ویژهای برای سینما باشد و با «خروج» ابراهیم حتمی کیا شروع به کار کرد و به «کشتارگاه»، «پسرکشی»، «تیغ و ترمه» رسید، با بازگشایی سینماها حضورش کمرنگ شد و نتوانست آن طور که باید و شاید رخ نمایی کند.
از شکست فیلمها در اکران که بگذریم؛ در بخش تولیدات وضعیت فرق دارد و انگار تابع شرایط موجود نیست. پروانه ساختهای سینمایی یکی پس از دیگری صادر میشود. برخی فیلمها در مرحله پیش تولید، فیلمبرداری و انجام مراحل فنی هستند و برای اکران عمومی برنامهریزی میکنند.
در چنین شرایط آشفتهای، این سوال پیش میآید که با توجه به این نکته که وضعیت روحی و روانی و معیشتی مردم اصلا خوب نیست و سینما جزو اولویتهای زندگی روزمره آنها به حساب نمیآید، چرا سالنهای سینما به عنوان رکن اصلی این هنر - صنعت باید آغاز به کار کنند. چرا در شرایطی که هنوز فیلمهایی از سال 97 و قبلتر و فیلمهای جشنواره فجر موفق به اکران نشدهاند، پروانه ساخت فیلمهای جدید صادر میشود؟!
تصور کنید قرار است تعداد زیادی فیلم که آماده اکران شده اند و یا در حال تولید هستند، به حجم بالای فیلمهای اکران نشده اضافه شوند. در این شرایط چه باید کرد و سرنوشت اکران فیلمها و سرمایهها چه خواهد شد؟ درست است که در شرایط وخیم جهانی قرار داریم، اما آیا نمیتوان راهکار درستی برای جلوگیری از انباشته شدن فیلمهای اکرانی اتخاذ کرد؟
کوسه، بی همه چیز، گشت ارشاد 3، میجر، رقصنده، صحنه زنی، ستاره بازی، گربه سیاه، خط استوا، شیشلیک، قهرمان، سگ بند، چپ راست، شب داخلی دیوار، بیرو، بازی دراز، بعد از اتفاق، لتیان، اورکا، مجوز خروج، تفریق، روشن، زمستان بود، یک بغل دریا، مرده خور، عوضی، گیجگاه، شیرجه بزرگ و... تنها برخی فیلمها هستند که در شرایط فعلی در حال پیش تولید، فیلمبرداری و انجام مراحل فنی هستند.
حال باید منتظر ماند و دید شورای صنفی نمایش، به این فیلم ها و سایر آثار باقی مانده از جشنواره فجر و سال های گذشته چگونه فرصت اکران میدهد. مدیران و مسئولان این حوزه اکنون باید بهترین تصمیم را بگیرند تا فشار روی فعالان عرصه هنر هفتم کمتر شود.
انتهای پیام /