سه ذکر مهمی که معجزه می کنند | بهترین ذکر پیش خدا
هر انسانی در زندگی بنا به فطرت خود در پی آرامش روحی و روانی است که بخش بزرگی از آن بواسطه توکل و پرستش به وجود می آید.
هر انسانی در زندگی بنا به فطرت خود در پی آرامش روحی و روانی است که بخش بزرگی از آن بواسطه توکل و پرستش به وجود می آید.
به همین علت ما در این بخش سعی می کنیم مطالب مرتبط در این زمینه را برای شما همراهان عزیز گردآوری کنیم.
سه ذکر مهم
یکی از اصحاب امام صادق (ع) از ایشان نقل میکند که ایشان فرمود: هر دعایی که پیش از آن حمد خدا نباشد، نیمه است و پی بریده است، حمد خدا باید و سپس ستایش.
حضرت علی (ع) به کمیل فرمود: «ای کمیل: در برابر هر مشکلی بگو: «لاحول ولاقوه الابالله» خداوند کفایت آن مشکل را میکند و هر زمان نعمتی به تو رسید بگو: «الحمدلله» تا باعث فزونی نعمت شود و هرگاه روزی تو به تأخیر افتاد، «استغفار کن» که باعث گشایش روزی است!»
از سوی معلمی بزرگ مثل حضرت علی (ع) برای شاگرد مستعدی مثل کمیل، سه ذکر بسیار عالی و مهم برای سه هدف بزرگ بیان شده است.
معنای ذکر «لا حول و لاقوه الا بالله» این است که تمام قدرتها به دست خداست و حلال همه مشکلات اوست.
اگر این معنی را باور کرده و با تمام وجود به در خانه او برویم و حالتی شبیه حالت غریق در دریا پیدا کنیم، که جز قدرت خداوند به هیچ چیز دیگر فکر نکنیم، خداوند ما را کفایت خواهد کرد.
ذکر لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم
ذکر لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم
داروی نود و نه بیماری
از رسول خدا (ص) روایت شدهاست که فرمودند: گفتن ذکر «لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم» دارویی است که نود و نه بیماری را بهبود میبخشد که آسانترین آنها اندوه است
و معنای این کلمه چنین است: هیچ حرکت و نیرویی جز به سبب و خواست خدا پدید نیامد. (مستدرک الوسائل، ج 1، ص 396)
تاخیر زمان مرگ
امام صادق (ع) فرمودند: آن کس که هزار بار بگوید «لا حول ولا قوه الا بالله» خدای تعالی زیارت کعبه را روزیاش خواهد نمود و اگر مرگش نزدیک باشد، خدا آن را به تاخیر خواهد انداخت تا حج را روزیاش سازد.(مستدرک الوسائل، ج 1، ص 396)
اسم اعظم
امام رضا (ع) فرمود: هر کس پس از نماز صبح صد بار بگوید: «بسم الله الرحمن الرحیم، لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم»؛ به اسم اعظم خدا از سیاهی چشم به سفیدی آن نزدیکتر شده و به راستی که در مدار اسم اعظم قرار گرفته است. (سفینه البحار، ج 1، ص 661)
برآورده شدن حاجت
امام صادق (ع) فرمودند: کسی که دعا میکند و در پایان میگوید «ماشا الله، لاحول و لا قوه الا بالله» حاجتش برآورده شود. (ثواب الاعمال، ص 23)
ذکر الحمدلله
ذکر الحمدلله
پیام ذکر «الحمدلله» این است که با رسیدن به نعمتی مغرور نشده و نعمت را از جانب او بدانیم، در این صورت نه تنها نعمت باقی میماند، بلکه فزونی مییابد.
تحمید الهی
یکی از اصحاب امام صادق (ع) از ایشان نقل میکند که ایشان فرمود: هر دعایی که پیش از آن حمد خدا نباشد، نیمه است و پی بریده است، حمد خدا باید و سپس ستایش او.
من گفتم: نمی دانم چه اندازه از تحمید و تمجید بس است؟
حضرت فرمود: بار خدایا! تویی آغاز و پیش از تو چیزی نیست و تویی انجام و پس از تو چیزی نیست، تویی آشکارا و فرازتر از تو چیزی نیست و تویی نهان و در برابر تو چیزی نه و تویی عزیز و حکمت دار (اصول کافی، ج 6، ص 115.)
ذکر الحمدلله هنگام خواب
امام صادق (ع) فرمودند: کسی که هنگام خواب سه بار ذکر زیر را بگوید، مانند روزی که از مادر متولد شده است، از گناهان بیرون میآید: «الحمد لله الذی علا فقهر و الحمد لله الذی بطن فخبر، والحمد لله الذی ملک فقدر و الحمد لله الذی یحیی الموتی و یمیت الاحیا و هو علی کل شی قدیر.»
یعنی: همه ثناها مخصوص خداوندی است که پیروز و غالب است، همه ثناها مخصوص خداوندی است که دانا به نهان و آشکار همه چیز است، همه ثناها مخصوص خداوندی است که مالک و تواناست، همه ثناها مخصوص خداوندی است که مردگان را زنده نموده و زندگان را میمیراند و او بر هر چیزی تواناست. (ثواب الاعمال، ص 329)
ذکر استغفرالله
ذکر استغفرالله
ذکر سوم (استغفرالله) است. معنای استغفار این است که دیگر به سراغ گناه نرویم؛ چون یکی از عوامل معضلات اقتصادی در جامعه، گناهان هستند، جامعه گناهکار جامعه فقیری هم خواهد بود.
البته بروز این مشکلات در هنگام گناه، زنگ بیدارباشی است برای مومنان.
ثواب استغفار
امام باقر (ع) از پدرانش (ع) نقل مینماید که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: خوشا به حال آن که روز قیامت در نامه عملش زیر هر گناهی استغفر الله باشد. (ثواب الاعمال، ص 355)
کلید آمرزش گناهان کبیره
امام صادق (ع) فرمودند: هیچ مومنی نیست که در شبانه روز مرتکب چهل گناه کبیره شود، آن گاه با پشیمانی بگوید: استغفر الله الذی لا اله الا هو الحی القیوم بدیع السموات و الارض ذالجلال و الاکرام و اءسئله ان یتوب علی (از خداوندی که جز او خدایی نیست، زنده و قیوم (ازلی و قائم به ذات خویش) و پدیده آورنده آسمانها و زمین، که بزرگ و عزیز است، آمرزش خواسته و از او میخواهم مرا ببخشد)، مگر این که خداوند آن گناهان را میآمرزد و در کسی که هر روز بیش از چهل گناه کبیره مرتکب شود، خیری نیست.(ثواب الاعمال، ص 363).
آثار ذکر خدا
«یاد خداوند» آثار و برکات فراوانی دارد که در آیات و روایات به آن اشاره شده است. در این جا به برخی از آنها اشاره میکنیم:
مورد یاد خدا قرار گرفتن
«فَاذکُرُونِی أَذکُرکُم وَاشکُرُوا لِی وَلاَ تَکفُرُونِ» مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و کفران نورزید.
ذکر خدا معنای وسیع و مصادیق فراوانی دارد. انسانی که در تمامی لحظات زندگی به یاد ذات پاکی است که سرچشمه تمام خوبیها و نیکها میباشد و به این وسیله روح و جان خود را پاک و روشن میسازد، خداوند نیز در تمامی مراحل زندگی و در اوج مشکلات و سختیها او را تنها نمیگذارد.
همنشینی با خدا
کسی که همواره به یاد خدا باشد، خداوند همنشین و جلیس او خواهد بود چنان که در حدیث قدسی به حضرت موسی (ع) فرمود: ای موسی؛ من همنشین کسی هستم که مرا یاد کند، موسی سؤال کرد: روزی که هیچ پناهی نیست جز پناه تو چه کسی در پناه تو خواهد بود. فرمود: آنها که مرا یاد میکنند و من نیز آنان را یاری میکنم، و با هم دوستی میکنند در راه من، پس دوست دارم آنها را، اینان کسانی هستند که وقتی بخواهم به اهل زمین بدی برسانم، آنها را یاد کرده و به خاطر آنان بدی را دفع میکنم.
محبت خداوند
انسانی که پیوسته به یاد خداست، حب الهی در قلبش جای میگیرد. چنانچه در زندگی روزمره نیز چنین است که اگر انسان در تمامی ساعات و در تمامی افکار خود شخص خاصی را در خاطر داشته باشد، کم کم محبت او در قلبش حاکم میشود. در روایت نیز آمده است.
«من اکثر ذکر الله احبه» هر کس زیاد خدا را یاد کند، محبت خداوند در قلبش حاکم میشود.
پس اموال و اولاد تا آنجا که از آنها در راه خدا و برای نیل به حیات طیبه کمک گرفته شود، از مواهب الهی هستند و مطلوب میباشد
فلاح و رستگاری
از نظر قرآن کریم ذکر خدا زمینه رستگاری انسان را فراهم میسازد: «وَاذکُرُوا اللَهَ کَثِیرًا لَعَلَکُم تُفلِحُونَ» خدا را بسیار یاد کنید، باشد که رستگار شوید.
افزایش برکت و حضور ملائکه
از روایات استفاده میشود خانهای که ذکر خدا در آن بسیار شود، برکتش بسیار میشود و ملائکه در آن خانه حاضر و شیطانها دور میگردند، و آن خانه برای اهل آسمانها آن چنان درخشنده است که ستارگان برای اهل زمین، و خانهای که در آن قرآن خوانده نشود و ذکر خدا در آن نشود، برکتش کم است و ملائکه از آن خانه گریزان میشوند.
آرامش
آرامش و اطمینان گمشده انسان امروزی است که در آرزوی به دست آوردن آن میباشد قرآن کریم راه رسیدن به آرامش را به بشر معرفی مینماید:
«أَلاَ بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُ القُلُوبُ» همانا با یاد خدا دلها آرام میگیرد.
دوری از شیطان
آنان که به یاد خدا هستند از وسوسههای شیطان متأثر نمیشوند و یاد خدا سلاحی است که از آنها در برابر شیطان محافظت مینماید.
«اِنَ الَذِینَ اتَقَوا اِذَا مَسَهُم طَائِف مِنَ الشَیطَانِ تَذَکَرُوا فَاِذَا هُم مُبصِرُونَ»
پرهیزگاران هنگامی که گرفتار وسوسههای شیطان شوند، به یاد خدا و پاداش و کیفر او میافتند؛ و (در پرتو یاد او، راه حق را میبیند و) ناگهان بینا میشوند.
غذای روح
حضرت علی (ع) میفرماید: «مداومت بر ذکر الهی غذای روح و کلید رستگاری است.» با توجه به اهمیت «ذکر الهی» و نقش سازنده آن در پیشرفت معنوی انسانهای مؤمن، خداوند مؤمنان را از توجه به اموری که انسان را از یاد خدا باز میدارد بر حذر میدارد:
«یَا أَیُهَا الَذِینَ آمَنُوا لَا تُلهِکُم أَموَالُکُم وَلَا أَولَادُکُم عَن ذِکرِ اللَهِ وَمَن یَفعَل ذَلِکَ فَأُولَئِکَ هُمُ الخَاسِرُونَ»
ای کسانی که ایمان آوردهاید، اموال و اولادتان شما را از یاد خدا باز ندارد و هر کس چنین کند از زیانکاران است.
بدیهی است توجه به مال و زندگی دنیوی در صورتی نهی شده است که انسان را از ذکر و یاد خدا باز دارد و به عبارت دیگر؛ هدف انسان در زندگی توجه به آنها باشد ولی در صورتی که انسان مراقب نفس خویش باشد و از اینها به عنوان وسیله برای رسیدن به سعادت ابدی استفاده کند، نه تنها مذموم نیست بلکه سفارش هم شده است.
پس اموال و اولاد تا آنجا که از آنها در راه خدا و برای نیل به حیات طیبه کمک گرفته شود، از مواهب الهی هستند و مطلوب میباشد اما اگر علاقه افراطی به آنها سدی در میان انسان و خدا ایجاد کند، بزرگترین بلا محسوب میشود و خسرانی بزرگ است که در آیه شریفه به همین معنا اشاره شده است.
تعبیر خاسرون
تعبیر به «خاسرون» به خاطر این است که حب دنیا چنان انسان را سرگرم میکند که سرمایههای وجودی خویش را در راه لذت ناپایدار و اوهام و پندارها صرف میکند و با دست خالی از دنیا میرود در حالی که با داشتن سرمایههای بزرگ برای زندگی جاودانهاش کاری نکرده است.
در حالات عالم بزرگ «شیخ عبدالله شوشتری» از معاصرین مرحوم علامه مجلسی نوشتهاند: او فرزندی داشت که بسیار مورد علاقه او بود، این فرزند سخت بیمار شد، پدرش مرحوم شیخ عبدالله، هنگامی که برای ادای نماز جمعه به مسجد آمد پریشان بود، هنگامی که طبق دستور اسلامی، سوره «منافقین» را در رکعت دوم تلاوت کرد و به این آیه رسید، چندین بار آیه را تکرار کرد! پس از فراغت از نماز، بعضی یاران علت این تکرار را سؤال کردند، فرمود: «هنگامی که به این آیه رسیدم به یاد فرزندم افتادم، و با تکرار آن به مبارزه با نفس خود برخاستم، آن چنان مبارزه کردم که فرض کردم فرزندم مرده، و جنازهاش در برابر من است و من از خدا غافل نیستم، آنگاه بود که دیگر تکرار نکردم.»
بیشتر بخوانید:
4 ذکر فوق العاده از امام صادق (ع) برای رفع گرفتاری
زمان گرفتاری به این 4 ذکر پناه ببرید.