سیدجلال: مثل بعضی‌ها دنبال قهرمانی بیرون زمین نیستیم
کاپیتان تیم فوتبال پرسپولیس گفت: در ایران بعضی‌ها می‌خواهند فوتبال را شکست‌خورده جلوه دهند.
به گزارش مشرق، «محمد انصاری مدافع تیم فوتبال پرسپولیس در تمرین روز چهارشنبه هفته گذشته مصدوم شد و پس از گرفتن MRI مشخص شد رباط صلیبی زانوی چپ این بازیکن پاره شده است. بر این اساس، انصاری تا پایان فصل خانه‌نشین خواهد بود. قرار است با نظر پزشکان، این بازیکن اوایل تیرماه زانوی خود را جراحی کند و سپس اقدامات بعدی برای بهبودی کامل این بازیکن از سوی پزشکان انجام خواهد شد.» شنبه گذشته نتیجه MRI این مدافع چپ‌پا و خوش‌اخلاق، پارگی رباط صلیبی را تأیید کرد تا همه پرسپولیسی‌ها و همبازان محمد انصاری ناراحت شده و با او ابراز همدردی کنند. یکی از این پرسپولیسی‌ها، سیدجلال حسینی کاپیتان و همبازی محمد انصاری بود که وقتی به بهانه مصدومیت مدافع چپ‌پای قرمزپوشان با او هم‌کلام شدیم حرفهای جالبی زد. صحبت‌هایی که وسعت نگاه و دیدگاه یک لیدر و کاپیتان واقعی را به شما نشان خواهد داد.
قبل از هر چیز می‌خواهیم درباره مصدومیت محمد انصاری از ناحیه رباط صلیبی بپرسیم. برای شما همبازیان انصاری و خودش خیلی دردناک بود. این‌طور نیست؟ صددرصد همین‌طور است. با این وجود با شناختی که از محمد انصاری دارم مطمئن هستم این دوران را با قدرت و ایمان بالایش پشت سر گذاشته و قوی‌تر از قبل به فوتبال برمی‌گردد، اما در این رابطه حرف دارم!
بگو. در یک بازی تمرینی او با سیامک نعمتی زانو به زانو شد و رباط صلیبی پاره کرد و حالا می‌بینیم و می‌شنویم که برخی دلیل آن را لغو تعطیلی تمرینات به خاطر کرونا می‌دانند که درست نیست.
شاید منظور برخی از دست‌اندرکاران تیم‌ها این باشد که تعطیلات و وقفه‌های متعدد، بازیکنان را از شرایط ایده‌آل دور کرده و چند بار بدنسازی و فشار تمرینات عامل اصلی مصدومیت شدید محمد انصاری بوده باشد؟ مصدومیت جزئی از فوتبال و ورزش است. ماهیت ورزش حرفهای همین است. در لیگ‌های برتر، دسته اول، دوم یا... هم مصدومیت زانو یا هر آسیب‌دیدگی دیگری ممکن است اتفاق بیفتد. قهرمانان ملی و المپیکی ما هم در گذشته مصدوم شده و حتی مدال طلای مسلم را از دست داده‌اند. در تمرینات و بازی‌های دوستانه قبل از کرونا هم چنین مصدومیتی بوده و از این به بعد هم خواهد بود. من سیدجلال حسینی ادعایی ندارم، اما این حرف را پس از سال‌ها بازی در سطح اول فوتبال می‌گویم که ترس از مصدومیت عاملی برای مصدومیت خواهد بود. اگر ما بترسیم که مصدوم می‌شویم یا کرونا می‌گیریم دیگر نباید پای خودمان را از خانه هم بیرون بگذاریم.
به هر حال این نگرانی‌ها وجود دارد. اینکه شاید ما نتوانیم پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنیم و ممکن است فاجعه‌ای رخ دهد. شما هم که حرف موافقان تعطیلی لیگ را می‌زنید!
نه! ما می‌گوییم این منتقدان هم حرف دارند و برخی مربیان، بازیکنان و دست‌اندرکاران تیم‌ها نگران فاجعه بزرگ‌تر هستند. من اخیرا مصاحبه یوشوا کیمیش آلمانی را خواندم و کیف کردم. بازیکن ملی‌پوش بایرن‌مونیخ گفته بود «اکنون که چراغ سبز دولت را برای انجام مسابقات داریم می‌توانیم الگوی خوبی برای سایر کشورها باشیم.» می‌دانید یعنی چی؟
خودت بگو. یعنی اینکه فوتبال و بوندس‌لیگا نمادی برای مبارزه با کرونا شده است ولی اینجا در ایران همه فقط شعار می‌دهیم و می‌خواهیم از همین حالا دست‌ها را به علامت شکست و تسلیم بالا ببریم.
ولی قبول کن زیرساخت‌ها و امکانات فوتبال آلمان هم با ما قابل قیاس نیست. شما فکر می‌کنید رعایت پروتکل‌ها در آلمان ساده است؟
نه ولی از ایران شاید راحت‌تر باشد؟ در همین مصاحبه کیمیش خواندم که بازیکنان بایرن‌مونیخ هم در هتل و اتوبوس تیم ماسک به صورت زده و با رعایت کامل موارد بهداشتی تمرین و بازی می‌کنند. ما هم می‌توانیم از ورزش و فوتبال به عنوان نماد و الگویی برای شکست دادن کرونا استفاده کنیم.
می‌شود؟ چراکه نه؟ با برنامه‌ریزی خوب، همکاری همه‌جانبه، رعایت مسائل بهداشتی و جلوگیری از مصاحبه‌های مشکوک و غیرفوتبالی ما هم می‌توانیم لیگ خود را برگزار کنیم. بوندس‌لیگا برگزار شد آیا تیم‌های لیگ آلمان بر اساس رتبه خود در جدول مصاحبه کرده و خواستار تعطیلی لیگ شدند؟ نه!
خب در آلمان بحث حق پخش تلویزیونی هم مطرح است. اینجا هم باید حق پخش تلویزیونی پرداخت شود ولی این مسئله مربوط به دوران کرونا نیست. سال‌هاست فدراسیون، سازمان لیگ و باشگاه‌های ایرانی دنبال حق پخش تلویزیونی هستند و به جایی نمی‌رسند. اینجا بحث اصلی خود فوتبال است. من به شما قول می‌دهم اگر لیگ نوزدهم برگزار نشود لیگ بیستم هم می‌رود روی هوا!
خیلی‌ها این حرف را می‌زنند که اگر لیگ فعلی مختومه شود لیگ بعدی هم به طور اتوماتیک ممکن است لغو شود. دلیل سیدجلال حسینی چیست؟ من هم می‌دانم و هم سردرنمی‌آورم چرا برخی بازیکنان که فوتبال شغل آنهاست وارد بازی تعطیلی لیگ شده‌اند. چرا من باید علیه صنف خودم موضع بگیرم؟ شما کدام صنفی را سراغ دارید که حتی در اوج کرونا خواهان تعطیلی شده باشند؟
شاید این ترس وجود داشته باشد که یک فوتبالیست با مبتلا شدن به ویروس کرونا ممکن است ریه‌هایش آسیب ببیند و فوتبالش تمام شود. فوتبال دیبالا ستاره یوونتوس تمام شد؟! مطمئن هستم این صحبت‌ها بیشتر از ترس کرونا بهانه‌ای برای اتمام لیگ باشد، چون خیلی دلایل دیگر پشت آن نهفته است!
چه دلایلی؟ من خیلی دوست ندارم وارد این داستان شوم، اما اگر جای پرسپولیس با چند تیم دیگر عوض می‌شد دیگر این حرف‌ها زده نمی‌شد. الان تمام مشکل صدرنشینی و چهارمین قهرمانی متوالی پرسپولیس است. این دوستان نمی‌توانند این موفقیت‌های پرسپولیس را تحمل کنند و به هر دری می‌زنند. من واقعا نمی‌دانم همه کسانی که خواستار تعطیلی لیگ شده‌اند در خانه خود قرنطینه شده‌اند؟ به بازار یا مرکز خرید و سوپرمارکت نمی‌روند؟ چیزی سفارش نمی‌دهند؟ در منازل خود را از پشت بسته و ارتباط خود با دنیای بیرون را قطع کرده‌اند؟ خود شما به روزنامه خبرورزشی نمی‌روید؟
حدود 2 ماهی دورکاری کرده و از راه دور مطلب دادیم و... الان که به دفتر روزنامه می‌روید. نمی‌روید؟
چرا می‌رویم، اما ما کجا و شما کجا؟ ما خبرنگاران ورزشی شاید گفتن آن درست نباشد در بهترین حالت بین 2 تا 3 میلیون تومان در ماه حقوق می‌گیریم و ناچار هستیم چند جا کار کنیم که چرخ زندگی را بچرخانیم! خدا قوت و خسته نباشید، اما بین من فوتبالیست، شمای خبرنگار یا آن راننده تاکسی و کارگر زحمتکش ساختمانی چه فرقی وجود دارد؟ همه در یک کشتی نشسته‌ایم و نباید من سیدجلال حسینی فکر کنم خون فوتبالیست‌ها رنگین‌تر از سایر اقشار جامعه است. این ویروس طبق شنیده‌ها ممکن است تا پایان سال آینده هم با ما باشد. این یک مشکل جهانی و بین‌المللی است و باید به زندگی کنار این ویروس عادت کنیم که بالاخره فروکش کند. نمی‌شود به خاطر کرونا کل کشور را تعطیل کرد و تعطیل هم نشده است. موضوع فوتبال هم مشخص است چرا به اینجا کشیده شده. همه می‌خواهند پرسپولیس را پایین بکشند.
سیدجان! چند سالی است که معمولا این حرف را می‌زنی. چه کسی یا کسانی می‌خواهند پرسپولیس را پایین بکشند؟ من برای حرف خودم دلیل و مدرک دارم. اتفاقا کارشناسان فوتبال و هواداران خود همین تیم‌ها خوب می‌دانند پرسپولیس به یک شخصیت خوب و بالا برای قهرمانی رسیده است. ما 3 سال گذشته در حالی قهرمان شدیم که خیلی‌ها تلاش کردند نشویم! پرسپولیس را کوبیدند و اتهام زدند ولی ما کار خودمان را کردیم. هر حرفی زدند و هر تهمتی روا داشتند، اما ما موفق شدیم. می‌دانید چرا؟
چرا؟ تلاش، باور و تمرکز روی کار خودمان عامل موفقیت پرسپولیس شد. ما داخل زمین حریفان خود را می‌بردیم و دنبال پیروزی خارج از مستطیل سبز نبوده و نیستیم. برخی حرف‌ها و مصاحبه‌ها عوام‌فریبانه است ولی تیم را از هدف دور می‌کند. پرسپولیس انرژی خود را برای مصاحبه‌های بیهوده یا تهمت زدن به رقیبان و زیرسؤال بردن داوران تلف نکرد. ما می‌دانستیم و می‌دانیم به بهانه‌گیرها جام نمی‌دهند. باید برای قهرمانی جنگید و جنگید!
جالب شد! این حرفهای کسی است که پرافتخارترین بازیکن لیگ برتر ماست. من ادعایی ندارم، اما در هر تیمی که قهرمان شدم این نشانه‌ها را دیدم. با سایپا در حالی قهرمان شدیم که غیر از علی‌آقا دایی، مدیریت، بازیکنان و نزدیکان تیم هیچ‌کس آن را باور نمی‌کرد. اتفاقا وقتی برای بازی دوستانه با سایپا به زمین حریف رفتیم یاد لیگ ششم افتادم. دور ورزشگاه چرخیدم و با قدیمی‌های باشگاه و کسانی که در زمان آن قهرمانی در سایپا بودند گپ زدم. آن تیم شایسته قهرمانی بود همان‌طور که در سپاهان هم این لیاقت را دیدم. با این تیم هم قهرمان شدم و حالا افتخار می‌کنم عضوی از تیم بزرگ و لایق پرسپولیس هستم. تیمی که مرد و مردانه درون زمین جنگیده و با دست خالی به فینال آسیا رسیده است. ما با 12 بازیکن به فینال آسیا رسیدیم و کافی است شما ترکیب پرسپولیس در بازی برگشت مقابل کاشیما در استادیوم آزادی را در ذهن خود مرور کنید. ببینید چه نفراتی در ترکیب اصلی و به عنوان تعویضی بازی کردند. 80 درصد بازیکنان آن تیم مصدوم شدند یا با مصدومیت بازی کردند. هیچ‌کس آن شرایط را ندید و تلاش کردند پرسپولیس را زیرسؤال ببرند، اما نتوانستند. من شک ندارم همین رقیبان و حریفان برخلاف مصاحبه‌های خود در دل پرسپولیس قهرمان را تحسین کرده و می‌کنند.
بحث سایپا شد. راستی چرا در دیدار تدارکاتی پرسپولیس برابر این تیم بازی نکردی؟ با تشخیص کادر پزشکی و آقایحیی استراحت کردم. کمی احساس درد داشتم و نباید ریسک می‌کردم.
ولی شنیدیم بازی هم چنگی به دل نزد. طبیعی است. مدت هاست تیم‌ها از شرایط مسابقه دور شده‌اند. شما هر قدر هم تمرین کنی تا بازی نکنی فایده‌ای ندارد. بچه‌ها بعد از مدت‌ها بازی کردند و مطمئن باشید تا شروع لیگ دوباره به آمادگی آرمانی خواهند رسید.
با مجتبی محرمی که صحبت می‌کردیم می‌گفت این پرسپولیس شاید بهترین پرسپولیس تاریخ باشد؟ آقامجتبی که اسطوره پرسپولیس است و این نظر لطف ایشان است. آقای محرمی فوتبالی است و حرف فوتبالی می‌زند. این پرسپولیس من نمی‌گویم بهترین پرسپولیس تاریخ است، اما قطعا جزو بهترین‌های تاریخ باشگاه و ایران است. ما یک تیم فوق العاده هستیم. یک گروهی که برای یک هدف مبارزه می‌کنند و اینجا منم جایی ندارد.
چقدر این ادعا مربوط به برانکو است؟ خود یحیی گل‌محمدی هم در مصاحبه‌ای اعلام کرد در ایران از این مربی کروات الگو گرفته است. نقش آقای برانکو غیرقابل انکار است. ایشان یک مربی صاحب سبک است خود آقایحیی هم در تیم ملی با آقای برانکو کار کرده و خوب می‌داند چه می‌گوید. البته فراموش نکنید که این پرسپولیس به دست آقای گل‌محمدی رسیده است. کسی که از جنس پرسپولیس است و به خوبی با چم و خم کار آشناست.
بیشتر بخوانید:
*س_سیدجلال: آسان بگیریم قهرمانی از دست می‌رود_س*می‌خواهم به یک خاطره شخصی با برانکو بپردازم که شاید هنوز به خودت هم نگفته باشم! در مورد من است؟!
در مورد تو و برانکو که اصغر نیک‌سیرت مترجم او و همکارمان هم می‌توانند شهادت بدهند. جالب شد!
زمانی که تو از الاهلی قطر برگشتی تمایل داشتی پرسپولیسی شوی. در آن مقطع برانکو تازه به پرسپولیس آمده و مدت‌ها از ایران دور شده بود. رسانه‌های نوشتاری از جمله خود ما می‌نوشتیم «احتمال دارد سیدجلال پرسپولیسی شود» دقیقا خاطرم هست قبل از لیگ پانزدهم به تلفن همراه اصغر نیک‌سیرت زنگ زدم و او هم لطف کرد و زحمت ترجمه سؤال و جواب‌های ما با برانکو را کشید. از سرمربی کروات پرسیدیم سیدجلال حسینی دوست دارد به پرسپولیس برگردد، نظر شما چیست؟ خب؟!
برانکو با شنیدن این پرسش که ظاهرا خیلی هم در آن مقطع تکرار شده بود با عصبانیت گفت «من می‌خواهم لوکا ماریچ را بیاورم که یک لیدر و رهبر برای خط دفاعی است و شما چرا این سؤال را مرتب مطرح می‌کنید؟ سیدجلال حسینی مدافع خوبی است، اما من او را نمی‌خواهم و...» آن ارتباط تلفنی نزدیک بود تمام شود که ما کوتاه آمده و بحث را عوض کردیم، کات! چند سال بعد و قبل از خروج از ایران، برانکو برای دومین بار و این مرتبه به همراه فرزاد حبیب‌اللهی آنالیزور پرسپولیس به دفتر تحریریه ما آمد و وقتی دوباره پرسیدیم چرا آن روز براق شدی در حالی که سال بعد خودت او را آوردی؟ برانکو نتوانست ما را قانع کند، اما معلوم بود بابت آن اشتباه پشیمان شده است. شاید اگر آن پرسپولیس تو را داشت قهرمانی را به خاطر تفاضل گل کمتر به استقلال خوزستان واگذار نمی‌کرد. من همان مقطع هم مصاحبه کردم و گفتم حق با آقای برانکو است. سرمربی مسئول اول فنی تیم است و حق دارد نفراتش را بر اساس تفکرات خودش انتخاب کند.
دقیقا به خاطر داریم که گفتی «به نظر برانکو احترام می‌گذارم» و رفتی بازیکن نفت تهران شدی. نفتی که با درخشش خودت، علیرضا بیرانوند و وحید امیری با سرمربیگری علیرضا منصوریان تیم پرسپولیس را شکست داد و مانع قهرمانی برانکو در لیگ پانزدهم شد. شاید من هم بودم پرسپولیس قهرمان نمی‌شد!
اینکه از شکسته‌نفسی توست! خودت، علیرضا بیرانوند و وحید امیری 3 بازیکن کلیدی نفت تهران بلافاصله بعد از پایان لیگ پانزدهم و درنقل و انتقالات تابستانی پیش از لیگ شانزدهم به پرسپولیس پیوستید و نقشی قابل انکار در قهرمانی این تیم بازی کردید. ممکن بود شما به استقلال بروید و... نه، این‌طور نمی‌شد! من خوشحالم و افتخار می‌کنم دوباره پیراهن پرسپولیس را پوشیدم.
سید، انصافا از برانکو ناراحت نبودی؟
به هرحال این تصمیم سرمربی پرسپولیس بود، اما خودتان هم می‌دانید بعدها رابطه من و آقای برانکو چقدرخوب شد. خاطرات خوبی با هم ساختیم و داشتیم که برای من سیدجلال حسینی خیلی ارزشمند است.
آن‌قدر رابطه شما خوب بود که یک بار با مسئولیت خودت ضربه پنالتی را دادی مهدی طارمی بزند! این در حالی بود که برانکو طارمی را از زدن پنالتی در پرسپولیس منع کرده بود. تصور می‌کردیم سرمربی کروات از دست تو عصبانی شود ولی مصاحبه کرد و گفت «سیدجلال کاپیتان تیم و دستیار من داخل زمین است. او هرتصمیمی بگیرد از نظر من درست است و...» بله، برانکو گفته بود مهدی پنالتی نزند، اما وقتی خودش داوطلب شد احساس کردم اگر اجازه ندهیم پنالتی بزند روحیه اش بیشتر به‌هم می‌ریزد. خدا را شکر ضربه اش هم گل شد و من شرمنده نشدم.
اگر گل نمی‌شد؟! فوتبال همین است. من داخل زمین این مسئله را حس کردم و دیدم صلاح در این است مهدی پنالتی بزند. ممکن بود ضربه اش را خراب کند، اما این دیگر جزو اتفاقات فوتبالی بود.
بعد از بازی برانکو ناراحت نشد یا حرف خاصی به تو نزد؟ نه، خودتان که می‌گویید به شما آن حرف را زده است!
این خاطره را تعریف کردیم که به فوتبالیست‌های جوان یادآوری کنیم با مصاحبه علیه سرمربی یک تیم یا جنجال کسی نمی‌تواند خودش را ثابت کند. یک فوتبالیست باید با فوتبال خودش را به سرمربی تحمیل کند. بله دقیقا همین طور است. البته ممکن است گاهی هم اتفاقی بیفتد که بازیکن کنترلش را از دست بدهد. بهترین تصمیم در آن لحظه سکوت است. من می‌گویم حرف نزده را همیشه می‌توان زد و بهتر است قبل از هر صحبتی اول کمی فکر کنیم.
این پرسپولیس و گروه جنگنده‌ای که به قول خودت دور هم جمع شده‌اند چند سال دیگر می‌توانند قهرمان شوند و جام بگیرند؟ ما پله پله و بازی به بازی جلو می‌رویم. الان فقط لیگ نوزدهم اهمیت دارد. اول باید به بازی با پیکان فکر کنیم. این بازی برای ما شاید سخت‌ترین بازی فصل باشد!
شوخی می‌کنی یا جدی می‌گویی؟! کاملا جدی گفتم! اولین بازی همیشه سخت‌ترین بازی است. لیگ ماه‌ها تعطیل بوده و ما قرار است دوباره شروع کنیم. این شروع باید جدی و قوی باشد. اگر خودمان را از پیش برنده بدانیم یا در فکر جشن قهرمانی باشیم ممکن است بازی با پیکان را هم واگذار کنیم!
این دیگر خیلی بدبینانه است! اصلا و ابدا این‌طور نیست. ما در بازی رفت با پیکان هم به سختی و با نتیجه 2- یک برنده شدیم. این بار از حمایت هواداران خودمان هم محروم هستیم. تماشاگرانی که بزرگ‌ترین حامی پرسپولیس بوده و هستند و در غیاب این عزیزان ما مشکلاتی خواهیم داشت. پیکان هم تیمی است که خطر سقوط را احساس می‌کند و بازی با چنین تیم‌هایی در نیم‌فصل دوم واقعا سخت است. پیکانی‌ها با تمام وجود و انگیزه اضافی می‌جنگند که سقوط نکنند. ما نه می‌توانیم و نه حق داریم خودمان را حتی برابر پیکان از پیش برنده بدانیم چه رسد به آنکه بخواهیم از حالا به فکر جشن قهرمانی باشیم.
همان جمله معروف یحیی گل‌محمدی که گفته بود «شل بگیریم سفت می‌خوریم؟!» صددرصد و شک نکنید! گفتم که آقایحیی خودش از جنس پرسپولیس است و تجربه زیادی دارد. ما خیلی باید مراقب باشیم و بازی به بازی پیش برویم و چنین افکاری را از سر خود دور کنیم.
شنیدیم گل‌محمدی و خودت مرتب سر تمرینات این مسئله را به بازیکنان جوان‌تر گوشزد می‌کنید؟ باید هم این‌طور باشد. تفکر قهرمانی زودهنگام برای تیم ما سم است و خطری دیگر هم ما را تهدید می‌کند. اینکه ما فکر کنیم در 9 هفته باقی‌مانده پرسپولیس بازی‌های نسبتا آسان‌تری نسبت به حریفان پیش رو دارد. این ساده‌اندیشی و آسان پنداشتن حریفان می‌تواند تاوان سنگینی داشته باشد.
پس چرا وقتی بحث مختومه شدن لیگ بود همه پرسپولیسی‌ها می‌گفتند ما 10 امتیاز فاصله داریم یا اینکه باید جام قهرمانی را به تیم شما بدهند؟ همه ما پرسپولیسی‌ها دوست داریم بازی‌ها برگزار شود و با قدرت قهرمان شویم. همان‌طور که سه سال گذشته قهرمان شدیم، اما برخی‌ها دنبال مختومه شدن لیگ بدون تعیین قهرمان بوده و هستند. حرف ما این بود که اگر بناست لیگ تعطیل و مختومه شود باید مثل لیگ فرانسه و پاری‌سن‌ژرمن، پرسپولیس را قهرمان معرفی کنند. الان هم که ستاد مقابله با کرونا در ورزش، فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ دستور به برگزاری ادامه مسابقات داده‌اند ما هم تمکین کرده و آماده مسابقه هستیم.
واقعیت را بخواهی اصلا دلمان نمی‌آید این مصاحبه را تمام کنیم. صحبت‌های تو به عنوان یک کاپیتان واقعی و حرفهای به ویژه نگاهت به بازی با پیکان جالب بود. اینکه یک کاپیتان باتجربه چگونه به آینده تیمش نگاه و همه چیز را پیش‌بینی می‌کند. قطعا خواننده خبرورزشی هم با خواندن این گپ و گفت و خاصه بخش مربوط به پیکان متوجه خواهد شد سیدجلال حسینی چه نقش شگرفی در موفقیت‌های این پرسپولیس داشته است. در پایان مطلب خاصی نداری؟ نه، از شما تشکر می‌کنم.
منبع: روزنامه خبر ورزشی