شوک «دو ضرب» دختران به وزنه‌برداری / همه رفتند جز آقای «بازنشسته»!

از دست دادن دو امید مدال‌آوری وزنه‌برداری ایران در بازیهای آسیایی و المپیک در فدراسیونی که رئیس آن بازنشسته است، نشان داد این فدراسیون برای خروج از این وضعیت بحرانی به تدابیر تازه نیاز دارد.

به گزارش خبرنگار مهر، درخششی که دو وزنه بردار جوان ایران طی هفته گذشته در مسابقات قهرمانی جهان داشتند، می توانست این رشته را از این حیث در سرخط خبرها قرار دهد اما حواشی ایجاد شده و اقدامی که دو بانوی ملی پوش این رشته برای «بازنگشتن به ایران و پناهندگی» و «ترک وطن» انجام دادند، نگاه ها به وزنه برداری ایران را از مدال آوری جوانانش در یونان به بی سروسامان بودن وزنه برداری و مدیریتش سوق داده است.

شوک بزرگ تاریخ سازان

در رشته ای مانند وزنه برداری که پیشنه زیادی در بخش بانوان ندارد، مدال آوری در مسابقات جهانی اتفاق تاریخی به حساب می آید که یکتا جمالی بعد از یک سال موفق به تکرار آن شد. این وزنه بردار که سال گذشته در مسابقات جهانی 2021 جوانان صاحب مدال برنز حرکت یک ضرب شده بود هفته گذشته در همین رقابت ها رنگ مدال خود را ارتقا داد و به مدال نقره دست یافت.

البته از این دست موفقیت ها پیش از این هم در وزنه برداری بانوان ثبت شده بود آنجا که پریسا جهانفکریان به عنوان اولین بانوی وزنه برداری ایران صاحب سهمیه المپیک شد اما به خاطر آسیب دیدگی و البته بیشتر از آن بی تدبیری مسئولان قید سفر به توکیو را زد.

این دو ملی پوش موفق اما به فاصله چند روز بزرگترین شوک ممکن را نه فقط به وزنه برداری بلکه به ورزش ایران وارد کردند، اول یکتا جمالی که یکی دو روز بعد از نایب قهرمانی اش در یونان نیست شد و بعد هم صراحتا خبر از حضورش در آلمان داد و اینگونه پناهندگی را اعلام کرد. دوم هم پریسا جهانفکریان با انتشار پستی با عنوان «خداحافظ ایران من» خداحافظی اش با و وزنه برداری ایران را اعلام کرد.

جهانفکریان در این پست که با «هیس، دخترها فریاد نمی زنند!» آغاز شده است درد و دل ها و گلایه هایی را مطرح و در انتها هم تاکید کرده که «این حرف ها تمام وداع من است با ایران»

پریسا جهانفکریان با انتشار پستی از ایران خداحافظی کرد

راه رفتن از آشفتگی ها و بی تدبیری ها گذشت

فدراسیون به ظاهر آرام و کم سر و صدای وزنه برداری در حالی امروز در ورزش کشور انگشت نما شده است که طی دو سال گذشته به خاطر مطرح بودن بحث بازنشستگی علی مرادی و شرایط متزلزل وی روی صندلی ریاست فدراسیون، با آشفتگی ونابسامانی داخلی زیادی مواجه شده بود.

درست است که با وجود این شرایط برنامه های اجرایی و عملیاتی فدراسیون پیش رفت اما اقدام اینچنینی دو بانوی ملی پوشش حکایت از این دارد که وضعیت پریشان و مشوش وزنه برداری که از اتاق مدیریت شروع شده بود به دیگر اتاق ها هم سرایت کرده بود طوریکه نظارت بر تیم های ملی به پائین ترین سطح ممکن رسیده است وگرنه چرا باید نیمی از یک تیم دو نفره - از حیث تعداد ورزشکار - به راحتی در محل برگزاری مسابقات ناپدید شود و پروسه پناهندگی اش را به راحتی اجرا کند.

تک ستاره ها سرپوشی بر مدیریت ناکارمد وزنه برداری نیستند

وزنه برداری ایران و ورزشکارانش زمانی پای ثابت ورزش ایران در مدال آوری آسیایی و جهانی بودند، حتی دربازی های آسیایی و المپیک هم این رشته قوت قلب مدیران کاروان اعزامی ورزش ایران برای کسب مدال به حساب می آمد اما آنچه مشهود است امروز این رشته و اهالی اش در ورزش ایران به روشنی و محکمی گذشته محلی از اعراب ندارند و اگر موفقیتی به دست می آید کاملا بی ارتباط با فدراسیون و مدیریت پُرحرف و حدیثش است.

در واقع امروز وزنه برداری دلخوش و مدعی به تک ستاره هایش است درحالیکه نتیجه و خروجی فدراسیون این رشته نیستند مانند علیرضا یوسفی که هفته گذشته در مسابقات جهانی جوانان تمام مدال های یک ضرب، دو ضرب و مجموع را از آن خود کرد و رکورد دنیا را هم یک بار دیگر ارتقا داد، این وزنه بردار و رکودشکنی و تاریخ سازی اش اما هیچ ارتباطی با فدراسیون ها و اردوهای برنامه ریزی شده آن ندارد. در واقع یوسفی که سرِ علی مرادی را در یونان بالا نگه داشت محصول و خروجی فدراسیون وی نیست. (خبرگزاری مهر پیش از این در گزارشی با عنوان «طلایی شدن یوسفی و یادی از مربی ستاره ساز» به این موضوع پرداخته بود)

یکتا جمالی پس از نایب قهرمانی در مسابقات جهانی به ایران بازنگشت و در آلمان پناهنده شد

بازنشسته ای که یک تنه فاجعه رقم زد

تاریخ محروم شدن وزنه برداری و ورزش ایران از نابغه هایی مانند یکتا جمالی و پریسا جهانفکریان را به نام علی مرادی و دوره وی ثبت خواهد کرد، بازنشسته ای که با وجود پایان دوره حضورش همچنان توسط برخی افراد اصرار بر ماندن دارد.

علی مرادی در حالی در آخرین مجمع انتخاباتی فدراسیون وزنه برداری رای لازم برای ریاست دوباره در این فدراسیون را با حرف و حدیث های زیاد گرفت که سال گذشته بالاخره دادگاه آن انتخابات را باطل اعلام و تاکید کرد که ریاست وی وجاهت قانونی ندارد. چند روز پیش از آن هم بازنشستگی علی مرادی توسط وزارت ورزش اعلام شده بود. مجموع این عوامل دست به دست هم داد تا علی مرادی بار رفتن از فدراسیون ببندد اما فقط برای چند هفته چون وی از اواخر بهمن ماه سال گذشته دوباره به فدراسیون بازگشت و زمام امور را به دست گرفت.

مرادی همواره بر خدمت به خانواده وزنه برداری تاکید داشته و خود را مشتاق آن نشان می داد اما حداقل در یونان نشان داده توانایی و درایت لازم برای مدیریت یک تیم دو نفره هم را ندارد و گرنه نیمی از تیم اعزامی به راحتی پناهنده نمی شد.

برای حضور تنها دو ملی پوش در مسابقات قهرمانی جهان و علاوه بر علی مرادی، چهار - پنج نفر دیگر هم به یونان سفر کرده بودند اما به نظر می رسد حواس آقایان به اندازه ای که به ویزای شینگن و استفاده از مزایای آن بوده، متوجه به قهرمانان شان نبوده است.

وزارت ورزش دست از حاتم بخشی بردارد

امروز علی مرادی در حالی همچنان متصدی فدراسیون وزنه برداری است که سال گذشته به خاطر اعلام بازنشستگی وی و ابطال انتخابات سال 98، همه منتظر معرفی سرپرست جدید برای فدراسیون و آغاز به کار وزارت ورزش برای روند انتخاباتی آن بودند که ناگهان ورق برگشت!

بازگشت علی مرادی به فدراسیون نشان می داد که مشکلات حداقل به صورت ظاهری برای ادامه ریاست وی حل شده است اما امروز دو اتفاق ناگوار متوالی که در وزنه برداری رقم خورد، حکایت از آن دارد که مشکلات مدیریتی این رشته به قوت خود باقی است.

پس به جاست وزارت ورزش که به نظر می رسد با حاتم بخشی مسیر را برای ادامه ریاست معیوب وزنه برداری مهیا کرد حالا که این رشته دو نابغه خود را از دست داده است وارد گود شود و حداقل مدیریت آن را بازخواست کند وگرنه فاجعه های بزرگ تری هم می تواند رقم بخورد.