صاحبان پولهای کثیف در سینما استراتژی دارند / در شرایط فعلی، پول سالم هم در سینما ناسالم میشود
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، بامداد امروز (شنبه) هفتاد و ششمین قسمت از برنامه سینمایی هفت با حضور منتفقدان سینما و کارشناسان رسانه روی آنتن شبکه سوم سیما رفت. در میزگرد این برنامه به موضوع «پول های آلوده در سینما» پرداخته شد که امیر سماواتی در این برنامه گفت: به نظر من پول کثیف کلمه درستی نیست. پول هایی که در حوزه سینما وارد شده باعث شده عده ای خانه های آنچنانی بخرند، هوس...
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، بامداد امروز (شنبه) هفتاد و ششمین قسمت از برنامه سینمایی هفت با حضور منتفقدان سینما و کارشناسان رسانه روی آنتن شبکه سوم سیما رفت.
در میزگرد این برنامه به موضوع «پول های آلوده در سینما» پرداخته شد که امیر سماواتی در این برنامه گفت: به نظر من پول کثیف کلمه درستی نیست. پول هایی که در حوزه سینما وارد شده باعث شده عده ای خانه های آنچنانی بخرند، هوس جزیره داشتن بکنند، دستمزدهایی طلب کنند که نتوانیم پرداخت کنیم.
وی گفت: به نظرم من این شرایط هیچ وقت تغییر نمیکند. فرق ندارد در ایران زندگی کنید یا خارج از کشور این پول ها وجود دارد. در برخی مواقع در تهیه کنندگی وارد یک فرآیندی میشویم که شغل خود را میفروشیم.
این تهیه کننده سینما خاطرنشان ساخت: اینکه ما به عنوان تهیه کننده چه قوامی داریم و چه شرایطی، اصل است. تقریبا این خطا را بیشتر کارگردانان ما داشتند که یک بار تهیه کنندگی را تجربه کرده اند. بلاخره یک نفر پیشنهاد میدهد که وسوسه کننده است.
وی افزود: در واقع یک بلبشویی در فضای تهیه کنندگی به وجود آمد ولی دو هفته ای است که منسجم شدند. این اتحاد باید تولید قدرت کند. تهیه کننده باید درس بخواند تجربه کرده باشد. به نظر من اگر یک کارگردان خوب بخواهد ترقی کند میشود یک تهیه کننده خوب. برخی فکر میکنند تهیه کننده یعنی حسابدار ولی این طور نیست. تهیه کننده هر فیلمی را نمیسازد. من امانتدار سرمایه گذار هستم.
سماواتی در پایان گفت: من فیلم دربند را که ساختم دوست داشتم بیلان کاری را انتشار دهم. موضوع مهم تر این است که ما باید به این موضوع توجه کنیم که هر آدمی در فیلمسازی آخرین فیلمش مهم است. ممکن است من آخرین فیلمم خوب نباشد. این قواعد و چهارچوب ها وجود ندارد. مثلا برای بازیگران شاخص دستمزد در نظر بگیریم. یک تعریفی برای همه چیز در نظر داشته باشیم. اینکه من امروز فکر کنم یک پول آنچنانی در جیب گذاشتم و بقیه مهم نیستن اصلا درست نیست، در خارج از کشور کمپانی فیلمسازی وجود دارد با قواعد خاص خودش. ولی ما فقط اسم کمپانی را میشنویم. ما یک راه بیشتر نداریم اینکه تمام درآمدها و هزینه را منسجم کنیم. تنها بخش درآمد ساز سینما بخش تبلیغات است. سازوکار فرهنگی باید شرایط ایجاد کند که کار تبلیغاتی پشتوانه تولید فرهنگ شود.
همچنین منصور لشگری قوچانی، تهیه کننده سینما در ادامه این میز گفت: من با شما هم عقیده ولی مخالفم هستند. من میگویم پول کثیف. ما در سینما استراتژی نداشتیم ولی صاحبان این پول ها داشتند. پول کثیف به محض ورود به سینما استراتژی داشت. ما در سینما به پول سالم و افراد متخصص نیاز داریم.
وی ادامه داد: اولین کاری که میکند این است که افراد سالم و پول سالم را فراری میدهد. منافع آنها به شخص میرسد. این پول سینما را فلج کرده است. سینما یک ابزاری است که میتواند تطهیر کند. رابطه هابیل و قابیل را میتوان در سینما عوض کرد. واقعا منافع شخصی است.
وی گفت: این یک استراتژی است برای تطهیر خودشان. وزارت ارشاد به عنوان متولی سینما در برابر پول هایی که وارد سینما میشود هیچ دستور العملی ندارد پس باید به مجلس برود. البته معتقدم که تهیه کنندگان به عنوان یک صنف باید راه حل به مجلس ارایه بدهند
این تهیه کننده گفت: باید این پول ها مدیریت شود. متاسفانه در شرایطی هستیم که پول سالم هم وارد سینما شود ناسالم میشود. باید دولت و مجلس شفافیت سازی و برنامه ریزی کند. فیلم سینمایی باید مثل شرکت باشد.
قوچانی خاطرناشان کرد: یکی از آسیب های پول کثیف بحث اختلاف طبقاتی بین خود بچه های خانه سینماست. یک تخریب بزرگتر برای خود جامعه است. سینما قرار بود باعث رشد باشد ولی الان حتی دیگر سرگرمی هم نیست.