طنز تلخ و سیاه روی صحنه*
هوشنگ گلمکانی منتقد، نویسنده و روزنامه نگار پیشکسوت در یادداشتی نوشت: «طنز تلخ و سیاهی که پرویز شیخ‌طادی روی صحنه تالار وحدت در جریان برنامه بزرگداشتش در شب مراسم گشایش چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر با کراوات و روسری اجرا کرد، و فضای مجازی را درنوردید، قاعدتا باید درس‌های آموزنده‌ای برای اولیای امور داشته باشد اما تجربه به ما آموخته که نباید زیاد خوش‌بین باشیم.»
قطعا در ذهن سه مقام رسمی حاضر بر صحنه، در آن لحظه فقط این فکر می‌گذشته که بعد چه‌گونه غائله‌ی پیامد این اجرا را جمع کنند، و توجه به محتوای این نمایش طنزآمیز جایی در افکار آن‌ها نداشته است. در ذهن بالادستی‌های آن‌ها هم.
یک فیلم‌ساز با تفکری نزدیک به دیدگاه رسمی حاکمیت (و این همان شرط و ملاحظه‌ای بوده که باعث شده در چنین سال خطیری، او برای یکی از برنامه‌های بزرگداشت جشنواره انتخاب شود) در حضور مقام‌های رسمی و در مراسمی رسمی دو تجربه‌ی اجتماعی و فرهنگی تاریخ جمهوری اسلامی را به هم پیوند زده و صاحبان قدرت را از تکرار آن تجربه‌های ناکام برحذر داشته است. دیگر معلوم نیست چه کسی به چه زبانی این حرف‌ها را باید بزند تا تأثیری هم داشته باشد.
و توجه کردید به واکنش‌های جمعیت حاضر در تالار؟ و به ترکیب این جمعیت که تقریبا نشانی از چهره‌های آشنای سینمای ایران بین‌شان نبود و پیدا بود که همین جمعیت اندک ناآشنا نیز به‌زحمت انتخاب و چیده شده است؟ تصویر صدای دست زدن و تشویق شیخ‌طادی هنگام اجرایش بر صحنه، کار صداگذار و هوش مصنوعی نبود. واکنش همین جمعیت دست‌چین‌شده بود. توضیح بیش‌تری لازم است؟
*مجله فیلم امروز
5757
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1869602