طول عمر حیوانات می‌تواند نشانه چگونگی سازگاری با تغییرات آب و هوایی باشد
تهران - ایرنا - محققان زیست شناسی درصدد هستند با بررسی و شناخت رابطه بین طول عمر و دیگر خصوصیات گونه‌های مختلف حیوانی با روند تغییرات آب و هوایی به حیوانات در معرض خطر کمک کنند.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری علمی «ساینس‌الرت»، هیچ حیوانی در برابر تاثیرات تغییرات آب و هوایی مصونیت ندارد، اما برخی حیوانات نسبت به بقیه بسیار حساس‌تر هستند. این حیوانات ممکن است در زیستگاهی زندگی کنند که تغییرات شدیدی را تجربه می‌کند یا ممکن است فاقد توان سازگاری برای همگام شدن با تغییرات باشند.
اما در حالی که انسان‌ها در تلاش برای مهار تغییرات آب و هوایی هستند، همچنین وظیفه داریم به سایر حیوانات کمک کنیم تا از بحرانی که انسان‌ها به وجود آورده‌اند جان سالم به در ببرند. این به معنای تلاش برای نجات گونه‌های در معرض شدیدترین لطمات و همچنین بررسی این مساله است که کدام حیوانات بیشترین و کمترین آسیب‌پذیری را در برابر تغییرات آب و هوایی دارند.
بر این اساس، گروهی از پژوهشگران اروپایی سوابق مربوط به 157 گونه‌های پستانداران زمینی (ساکن در خشکی) را بررسی کردند تا بتوانند به ارتباطی بین بی‌نظمی سالانه آب و هوایی، نرخ افزایش جمعیت و سابقه حیات در سطح گونه‌ها دست یابند.
یافته‌های این تحقیقات که در نشریه eLife منتشر شده، حاکی از آن است که یک الگوی بالقوه مهم در رابطه بین سابقه حیات یک گونه جانوری با بی‌نظمی‌های سالیانه آب و هوایی وجود دارد. «اوون جونز» زیست شناس دانشگاه جنوب دانمارک می‌گوید: ما یک الگوی روشن مشاهده کردیم؛ حیواناتی که عمر طولانی و بچه‌ها یا توله‌های کمتری دارند، نسبت به حیواناتی که عمر کوتاه و توله‌های بیشتری دارند، در زمان ایجاد شرایط وخیم آب و هوایی آسیب‌پذیری کمتری دارند.
از نمونه گروه اول می‌توان از فیل‌ها، ببرها، لاما (شتر بی‌کوهان آمریکای جنوبی) و برخی خفاش‌های با عمر طولانی یاد کرد. حیوانات کیسه‌دار و جوندگان هم از گروه دوم هستند. این محققان با بیان اینکه این یافته‌های جدید با مطالعات قبلی همخوانی دارد، خاطرنشان می‌کنند گونه‌های جانوری که آهسته‌تر رشد می‌کنند و زندگی طولانی‌تر و بچه‌های کمتری دارند، معمولا در برابر نوسانات زیست محیطی مقاوم‌تر هستند.
محققان در عین حال تاکید می‌کنند که به تهدید تغییرات آب و هوایی نباید در خلاء نگاه کرد. حتی اگر به نظر برسد که یک گونه جانوری نسبتا تاثیر زیادی از تغییرات آب و هوایی نمی‌گیرد اما ممکن است بر اثر سایر خطرات ناشی از اقدامات انسان مانند از دست رفتن زیستگاه، شکار یا آلودگی چنان ضعیف شده باشد که اندکی سختی بیشتر به علت تغییرات آب و هوایی ممکن است آن گونه را نیز به پرتگاه ببرد.
در حالی که تهدید بحران آب و هوایی افزایش می‌یابد تحقیقاتی از این قبیل می‌تواند بخش مهمی از توانایی ما برای جلو افتادن در بازی باشد و به ما کمک کند تا تعیین کنیم کدام حیوانات به کمک فوری‌تری نیاز دارند؛ بخصوص حیواناتی که شناخت کمی از آنها وجود دارد.
این محققان بطور خاص از «کانگوروی موش‌وار» (woylie) به عنوان حیوانی که می‌تواند از چنین تحقیقاتی سود ببرد یاد می‌کنند. این حیوانات کوچک از خانواده کیسه‌داران بومی استرالیا هستند و زیست شناسان هنوز مجهولات زیادی درباره این حیوان دارند.
جمعیت این حیوانات در یک سده اخیر به علت از دست رفتن زیستگاه و به تازگی نیز به علت افزایش شکارگران و بیماری تا حد زیادی کاهش یافته است، اما تحقیقات اخیر حاکی است که این حیوان نیز در برابر تغییرات آب و هوایی باید واکنشی همانند حیوانات کوچک و با عمر کوتاه دیگر داشته باشد. حیوانات زیاد دیگری هم وجود دارند که شناخت کمی از آنها داریم، اما می‌توانیم واکنش آنها را به تغییرات آب و هوایی پیش‌بینی کنیم.
برچسب‌ها
