عده‌ای نمی‌خواهند دانشجو سیاسی سخن بگوید / ضعف‌ها واقعی است، اما جریان دانشجویی مرده نیست + فیلم

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، این روز‌ها حضور تشکل‌ها و جنبش‌های دانشجویی به نسبت سال‌های گذشته و دهه‌های قبل در میدان سیاسی و دیگر محور‌های جامعه کمرنگ‌تر شده است. این کم‌صدایی برای عده‌ای به معنای مرگ و خاموشی جنبش دانشجویی است. گروهی دیگر، اما علت این کم‌صدایی را عدم به‌روزرسانی فرم کنش‌ها با توجه به تغییرات سال‌های اخیر می‌دانند؛ نه مرگ تشکل‌ها و بن‌بست محتوایی.

از این جهت گفت‌وگویی با محمدرضا مریمی، دبیر سابق جنبش عدالتخواه دانشجویی ترتیب دادیم تا نقد و بررسی بر عملکرد و وضعیت تشکل‌های دانشجویی داشته باشیم.

جریان آرمانخواه و نقش دانشجویان

مریمی در ابتدا به بحث جریان آرمانخواهی اشاره کرد و توضیح داد که همواره یک جریان آرمانخواه در جمهوری اسلامی وجود داشته که در مقابل کسانی که سعی در آرمان‌زدایی از آن دارند ایستادگی کرده است. او این جریان را به سه لایه تقسیم کرد:

ایدئولوگ‌ها

لایه اجتماعی

لایه متخصصان و سیاست‌گذاران

وی تأکید کرد جریان دانشجویی عمدتاً در لایه دوم قرار دارد و مسئول اجتماعی‌کردن گفتمان‌های ایدئولوژیک و انتقال آنها به سیاست‌گذاری‌های اجرایی است.

وظیفه اصلی جریان دانشجویی؛ بسط دادن و اجتماعی‌کردن ایدئولوژی انقلاب اسلامی

مریمی گفت: دانشجویان باید در لایه دوم نقش خود را ایفا کنند و گفتمان‌های انقلاب اسلامی را بسط دهند. این جریان نه تنها باید به دنبال پرورش خود باشد، بلکه باید به طور فعال در انتقال ایده‌ها و گفتمان‌ها به جامعه نقش‌آفرینی کند. مهم‌ترین وظیفه جریان دانشجویی اجتماعی کردن گفتمان‌های اصلی است که از سوی ایدئولوگ‌ها مانند امام و مقام معظم رهبری مطرح می‌شود.

نقش میانه دانشجویی در ارتباط با مردم و رهبر

مریمی بر اهمیت وظیفه «حلقه میانی» جریان دانشجویی بین مردم و رهبر تأکید کرد. به گفته او، دانشجویان باید نقش واسط میان مردم و رهبری را ایفا کنند و مفاهیم و گفتمان‌های پیچیده را به زبان ساده‌تر برای مردم توضیح دهند. این جریان باید توانایی راهبری مردم را نیز در دست بگیرد تا جامعه بتواند از گفتمان‌های انقلاب اسلامی بهره‌مند شود.

وی افزود: اگر جایگاه جریان دانشجویی در این سه لایه درست شناسایی نشود، دچار اشتباهات استراتژیک خواهد شد و نمی‌تواند در چالش‌های موجود نقش‌آفرینی مؤثری داشته باشد.

تشکل دانشجویی = میز تمرینی

مریمی گفت: بعضی از افراد قبلاً تشکل‌های دانشجویی را به عنوان یک میز تمرینی برای دستیابی به پست‌های آینده می‌دیدند، اما خوشبختانه امروز خود دانشجویان نسبت به این مسئله آگاه شده‌اند که نباید این‌طور باشد.

او ادامه داد که برخی افراد تصور می‌کردند که حضور در تشکل‌های دانشجویی صرفاً به‌عنوان یک فرصت برای تمرین سیاست‌ورزی و کسب تجربه برای تصدی پست‌های بعدی و حضور تشکل دانشجویی تنها فضای آزمون و خطای سیاسی برای کسب تجربه است.