عصر امام صادق (ع)، یکی از طوفانی‌ترین ادوار تاریخ اسلام
امام صادق (ع) مبارزی نستوه و خستگی‌ناپذیر در میدان فکر و عمل و مؤسس نهضت عظیم فکری است که در دانشگاه وی تنها شیعیان کسب فیض نمی‌کردند.
حجت الاسلام‌والمسلمین تقوایی، کارشناس مذهبی درباره گفت: عصر امام صادق (ع) یکی از طوفانی‌ترین ادوار تاریخ اسلام است چراکه آن زمان انقلاب‌های پیاپی گروه‌های مختلف، رخ می‌داد، که انقلاب ابوسلمه در کوفه و ابومسلم در خراسان از مهم‌ترین آن‌ها بوده است.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: امام جعفر صادق (ع) زمانی به امامت رسید که به دلیل اقدامات طاغوتیان زمان، اسلام کمرنگ شده بود و تنها نامی از اسلام باقی بود.
حجت‌الاسلام تقوایی می‌گوید: پس از رحلت پیامبر (ص) و شهادت ائمه در یک فرصت زمانی مناسب امام صادق (ع) اقدام به احیای مکتب اسلام کرده و بسیاری از حکام را که در غربت بودند احیا و زنده کرد.
وی افزود: رفتار بنی عباس نسبت به عترت همانند رفتار بنی امیه می باشد. به همین خاطر موضع گیری عترت نیز در برابر این دو جریان اجتماعی در اصول یکسان است. عترت همان موضع گیری که در برابر سیاست های حزب اموی یعنی حزب عثمانیه داشت؛ در برابر بنی عباس نیز همان گونه موضع گیری را ابراز می نماید. اینک زمان باقرالعلوم (ع) است هنوز حاکمیت از آن حزب عثمانیه است. هنوز بنی عباس فرصت حکومت داری فراهم نکرده اند. لیکن اظهار نظر باقر العلوم (ع) در مورد بنی عباس هم، مانند بنی امیه است. پیشوای ششم در چنین دورانی به فکر نجات افکار توده مسلمان از الحاد و بدبینی و کفر و نیز مانع انحراف اصول و معارف اسلامی از مسیر راستین بود و از توجیهات غلط و وارونه دستورات دین که به وسیله خلفای وقت صورت می‌گرفت جلوگیری می‌کرد. زمان امام صادق (ع)، زمان تزلزل حکومت بنی امیه و فزونی قدرت بنی عباس بود و این دو گروه مدتی در حال کشمکش و مبارزه با یکدیگر بودند.
حجت السلام تقوایی گفت: اینجا بود که امام دشواری فراوان در پیش و مسئولیت عظیم بر دوش داشت. امام صادق در ظلمت بحران‌ها و آشوبها، دنیای شیعه را به فروغ تعالیم خویش روشنی بخشید و حقیقت اسلام را از آلایش انحرافات و گزند فریبکاران حفظ کرد. او آن قدر فقه و دانش اهل بیت را گسترش داد و زمینه ترویج احکام و بسط کلام شیعی را فراهم ساخت که مذهب شیعه به نام او به عنوان مذهب جعفری شهرت یافت.
وی گفت: امام صادق (ع) حدود چهار هزار نفر شاگرد را تربیت کردند، ادامه داد: به عنوان مثال می‌توان به بزرگانی همچون هشام‌بن‌حکم و محمد‌بن‌مسلم و زراره اشاره کرد که هشام‌بن‌حکم را در علم کلام و اعتقادات، محمد‌بن‌مسلم و زراره را در مباحث فقهی و حدیثی پرورش دادند. آن اندازه که دانشمندان و راویان از دانش امام بهره برده و از ایشان حرف و حدیث نقل کرده اند از هیچ یک از دیگر ائمه نقل نکرده اند. سه تن از بزرگان شیعه، اقدام به گردآوری و نوشتن چهار مجموعه کتاب روایی کردند که به کتب اربعه معروف هستند.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت