عظیمی: می‌دانستم در فینال دارم چه کار می‌کنم / می‌خواستیم فشار از روی کاوه برداشته شود

محمدمبین عظیمی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره تکرار قهرمانی تیم ملی آزاد جوانان در اردن، اظهار داشت: خوشبختانه همه چیز خیلی خوب پیش رفت. بدن‌ها و روحیه‌ها خیلی خوب بود و توانستیم قهرمان جهان شویم. پیش از اعزام به اردن، دیدیم که در فضای مجازی روی آقا محسن (کاوه) فشار زیادی وارد شده و همه می‌خواستیم برای قدردانی از زحمات مربی‌مان، تمام وجود خودمان را بگذاریم تا حداقل فشار از روی کاوه برداشته شود.

وی در مورد مبارزه فینالش که با امتیاز نزدیک به سود او تمام شد، تأکید کرد: با اختلاف از حریفم برتر بودم، کشتی هم دستم بود و می‌دانستم دارم چه کار می‌کنم.

عظیمی با اشاره به آسیب‌دیدگی‌ای که از مسابقات قهرمانی آسیا به همراه داشت، گفت: در مسابقات آسیایی اردن مینیسکم اذیت شد، به همین دلیل نتوانستم مثل بچه‌های دیگر تمرین کنم. در واقع با دو جلسه تمرین کشتی به مسابقات جهانی رفتم.

این کشتی‌گیر کردستانی که پیش از این با انگیزه کسب مدال جوانان جهان، از رویارویی با کامران قاسم‌پور در مرحله نهایی انتخابی تیم ملی آزاد بزرگسالان انصراف داده بود، گفت: پیش خودم گفتم اگر به دنبال بزرگی در تیم ملی هستی، باید حداقل طلای جوانان جهان را داشته باشی، قبل از فینال کمی استرس داشتم. به هرحال با برد من، قهرمانی تیم ملی مسجل می‌شد، می‌دانستم اگر به دنبال مدال جهانی و المپیک هستم، باید این حریفان را راحت ببرم. ضمن اینکه همه می‌خواستم فشار از روی سرمربی تیم‌مان برداشته شود. علاوه بر آن، من آن وقت که کاندیدای مسابقه انتخابی با کامران قاسم‌پور شدم، اعتقادم این بود که قطعاً با صبر کردن همه چیز به دست می‌آید. اگر عجله کنیم نتیجه مطلوب به دست نمی‌آید. اگر بلندپروازی کنی، موقع افتادن هم از قله بلند‌تری می‌افتی، اما وقتی آرام آرام پیش بروی، شکست هم سبک‌تر می‌شود.

قهرمان وزن 92 کیلوگرم جوانان جهان که مربی اصلی‌اش علی عظیمی، پدرش هست، تصریح کرد: در سال‌های اول زیر نظر 4-5 مربی کار کردم، اما 4-5 سالی هست که در خدمت پدرم هستم. او برایم خیلی زحمت کشیده، بار اصلی همیشه به دوشش بود که به تیم ملی برسم. از همه چیزش گذشت تا به این جایگاه برسم.

وی با اشاره به اینکه مردم سقز کشتی فینال او را در سینما تماشا کرده‌اند، گفت: یک سانس سینما را به نمایش کشتی فینالم اختصاص داده بودند که پُر شده بود. پدر و مادرم هم بودند، مادرم خیلی استرس داشت، تا دو ساعت بعد از فینال گریه می‌کرد. او فقط یک بار در مسابقات نونهالان آسیا که در کرج برگزار شد، کشتی‌ام را از نزدیک تماشا کرد، بقیه کشتی‌هایم را تلویزیون دیده است. خوشحالم که پیش مردم شهرم روسفید شدیم.

عظیمی در مورد احتمال حضورش در مسابقات امیدهای جهان تأکید کرد: این احتمال وجود دارد، اما مهم نظر کادرفنی است. از اینکه طلای جوانان جهان را به دست آوردم، خیلی خوشحالم، ولی این هرگز از عطش من برای حضور در مسابقه کم نمی‌کند، چون اگر می‌خواهم آن بالاها بروم، طلای جوانان جهان فقط می‌تواند یک شروع باشد و چیزی نیست که آدم را راضی کند. همه هدفم پوشیدن دوبنده تیم ملی بزرگسالان است، اینکه به دوبنده برسم و برای کسب مدال در رده سنی بالاتر تلاش کنم.

عظیمی گفت: فعلاً در 92 کیلو هستم، تا ببینم شانس حضور در امیدهای جهان را دارم یا نه، بعد از آن در مورد تغییر وزن احتمالی تصمیم‌گیری خواهم کرد. از محسن کاوه و کادرفنی تیم ملی جوانان بابت همه زحماتی که برای ما کشیدند، ممنونم. آنها نقش زیادی در موفقیت همه ما داشتند.