عقب‌نشینی سبز

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ اکونومیست سرمقاله این هفته خود را به محدودیت‌هایی که مانع اجرای صحیح سیاست‌های سبز در انرژی جهان می‌شود اختصاص داده و می‌نویسد اکنون جهان نیازمند سیاست‌های امکان‌پذیرتر به جای هدف‌گذاری‌های ایده‌آل است.

مقابله با تغییرات اقلیمی هرگز قرار نبود کار آسانی باشد. تعادل انرژی اساسی یک سیاره نمی‌تواند یک‌شبه تغییر کند؛ همچنین اقتصاد مبتنی بر سوخت‌های فسیلی را که زندگی میلیاردها نفر را شکل داده است، نمی‌توان بدون اعتراضات عمومی جایگزین کرد. با این وجود، امروزه اجرای سیاست‌های سبز به‌ویژه دشوار به نظر می‌رسد.

مشکل در طراحی و مهم‌تر از آن اجرای سیاست‌های سبز است. بسیاری از مردم باور ندارند که اهداف سختگیرانه «کربن صفر» که برخی دولت‌ها سیاست‌های اقلیمی خود را به آن گره زده‌اند، به نفع آن‌ها باشد یا منفعتی برای دیگران به همراه داشته باشد. برخی فکر می‌کنند که فریب خورده‌اند و پول زیادی را خرج رویاهای خامی کرده‌اند، در حالی که کسب‌وکارها و افراد در جاهای دیگر با خیال راحت به انتشار کربن مشغول هستند. مشاهده چین که روزبه‌روز قدرتمندتر می‌شود و بیش از اروپا و آمریکا روی هم انتشار کربن دارد، باعث خشم رای‌دهندگان غربی می‌شود.

بااین‌حال، دستیابی به اهداف کربن صفر در آینده نزدیک نیازمند کاهش‌های سریع، عمیق و دردناک در انتشار گازهای گلخانه‌ای خواهد بود. برای کشورهایی که هنوز هیچ کاهشی در انتشار گازهایشان نداشته‌اند، شدیدترین کاهش‌ها باید خیلی زود رخ دهد. در بسیاری از موارد، چنین سناریوهایی به‌سختی از نظر فیزیکی قابل‌تصور است، چه برسد به اینکه از نظر سیاسی امکان‌پذیر باشند.

اکونومیست می‌نویسد رای‌دهندگان در سرتاسر جهان پاکی را به آلودگی ترجیح می‌دهند و آینده‌ای را که در آن بتوانند شکوفا شوند، به آینده‌ای که خطرناک به نظر می‌رسد، ترجیح می‌دهند. سیاست‌هایی مبتنی بر امکانات جدید می‌تواند سیاست اقلیمی را در ساختاری پایدارتر قرار دهد و همچنین به مردم امید امکان‌پذیر بودن اجرای آن‌ها را دهد.