علی ژکان: سکوت «ترانه‌های پدری» چهار ساله شد! / اکران در هر سینمایی مطلوب نیست

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، علی ژکان کارگردان باسابقه سینما که به تازگی در مقام تهیه‌کننده برای فیلم سینمایی «ترانه‌های پدری» به کارگردانی محمد بصیری پروانه نمایش دریافت کرده است، درباره آخرین وضعیت برنامه‌ریزی برای اکران عمومی این فیلم گفت: آنچه مشخص است، شرایط اکران در سینما‌های کشور از این بدتر نمی‌توانست باشد و به همین دلیل ما هم صرفاً پروانه نمایش دریافت کرده‌ایم و مشخص نیست بتوانیم شرایط مناسبی برای اکران آن پیدا کنیم. فیلم‌هایی هم هستند که بیش از 4، 5 سال می‌شود که فرصت اکران پیدا نکرده‌اند. وی ادامه داد: معضلات حوزه اکران در سینمای ایران همواره بحث روز بوده است و هر بار به شکلی با این معضل مواجه می‌شویم. در چند سال اخیر هم که به دلیل تشدید این شرایط، فیلم‌هایی که نمی‌توانند اکران مناسبی داشته باشند، روی دست صاحبان‌شان باقی‌مانده است. این تهیه‌کننده و کارگردان باسابقه تأکید کرد: به این نکته توجه داشته باشید که وقتی ما از «اکران یک فیلم» صحبت می‌کنیم، منظور نمایش آن در چند پردیس سینمایی بزرگ است و نمایش فیلم در باقی سینما‌ها که ساختار قدیمی دارند و به‌روز نیستند را نمی‌توان به حساب اکران گذاشت. مردم دیگر به سینما‌هایی که هنوز به شکل سنتی اداره می‌شوند و فیلم نمایش می‌دهند، نمی‌روند. دلیل موفقیت پردیس‌های سینمایی هم سروشکل مدرن فعالیت آن‌هاست. فعالیت اکثر سالن‌های ما هنوز حالت کلاسیک دارد و نزدیک به 200 سینما، هنوز حتی بازسازی هم نشده‌اند و امکاناتی مانند صندلی تماشاگران و سیستم پخش در آن‌ها به‌روزرسانی نشده، طبیعی است که در این شرایط اکران فیلم در چنین سالن‌هایی چندان مطلوب و دلخواه نباشد. وی افزود: در این وضعیت ما هم ناگزیریم به‌صورت مقطعی به اکران فیلم‌های خود فکر کنیم و شاهد شرایط باثباتی در کشور نیستیم. در دوره‌ای با مشکل کرونا مواجه بودیم و حالا با جو ناآرام اجتماعی و سیاسی. شرایط به‌گونه‌ای شده است که اساساً دیگر مردم به سینما نمی‌روند و وقتی می‌خواهیم درباره فیلم خود تصمیم‌گیری کنیم باید به‌صورت مقطعی درباره آن حرف بزنیم. در این شرایط شما نمی‌توانید درباره اکران سینما‌ها موضعی بگیرید که شامل یک مقطع زمانی طولانی‌مدت شود. ژکان با تأکید براینکه هنوز تقاضای اکران فیلم «ترانه‌های پدری» به شورای صنفی اکران داده نشده است گفت: چرا باید متقاضی اکران فیلم خود باشیم؟ این فیلم یک فیلم کودک است و در شرایطی که مردم برای فیلم‌های بزرگسال هم به سینما نمی‌روند، طبیعی است که از فیلم کودک هم استقبال نکنند. برای این نوع از فیلم‌ها باید حمایت‌های ویژه در نظر گرفته شود و فراهم آوردن این تمهیدات، کار ما نیست، بلکه کار مدیران است. وی درباره شرایط تولید این فیلم هم توضیح داد: تولید این فیلم مربوط به حدود چهار سال پیش می‌شود که شعار حمایت از سینمای کودک از سوی مدیران مطرح می‌شد. در آن موقعیت احساس کردیم که می‌توانیم سراغ چنین مضمونی برویم. از آن سال منتظر شرایط مناسب برای اکران فیلم بوده‌ایم. از سال 98 با شرایط کرونایی مواجه بودیم، حدود 6 ماه می‌شود که از وضعیت کرونایی خارج شده‌ایم، اما با وضعیت بحرانی تازه‌ای مواجهیم. ژکان درباره استقبال از فیلم‌های کودک در حال اکران در سینما‌ها هم گفت: شاید از این فیلم‌ها حمایت ویژه‌ای از سوی نهاد‌هایی مانند آموزش و پرورش صورت گرفته باشد، اما آنچه مشخص است، شرایط باثباتی وجود ندارد. درباره فروش همین فیلم‌ها هم باید دید هزینه تمام‌شده تولید آن‌ها چقدر بوده است تا بتوانیم درباره موفقیت آن‌ها در گیشه نظر بدهیم. تهیه‌کننده «ترانه‌های پدری» در پایان تأکید کرد: این فیلم به‌طور کامل با هزینه شخصی ساخته شده است و نهاد‌های دولتی حتی یک ریال به تولید آن کمک نکرده‌اند. به همین دلیل ناگزیر باید در انتظار شرایط باثبات‌تری برای اکران و عرضه آن باشیم.